Με την άδεια σας….αρχίζουμε ή συνεχίζουμε; Ερώτημα που εύλογα τίθεται αφού καθημερινά βρισκόμαστε μάρτυρες σ’ ένα ατελείωτο γαϊτανάκι δηλώσεων αναφορικά με τις τηλεοπτικές άδειες. Υπήρξε μία-ίσως και η μόνη-από τις υποσχέσεις( τα μοναδικά όπλα στην φαρέτρα του πρωθυπουργού στην προσπάθεια του να αναρριχηθεί η αριστερά στην εξουσία) που ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε ενώπιον του ελληνικού λαού και φαίνεται να είναι κοντά στην υλοποίηση της. Μάλιστα η γαλλική εφημερίδα Liberation θεωρεί κερδισμένο το στοίχημα της αναμόρφωσης του ελληνικού οπτικοακουστικού τοπίου σε σχετικό άρθρο της που είδε το φως της δημοσιότητας επισημαίνοντας το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτού σημαίνοντας το τέλος της διαπλοκής.
Στη διαδικασία-παρωδία όπως έχει πολλάκις χαρακτηριστεί πριν την επίσημη έναρξη της έχουν αποδοθεί εκ μέρους βουλευτών και πολιτικών προσώπων της συγκυβέρνησης ανάμεσα στους οποίους και υπουργοί αλλά και δια στόματος Νίκου Παππά και Αλέξη Τσίπρα γνωρίσματα όπως διαδικασία-πρότυπο και πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Στην αντίπερα όχθη, η Αξιωματική Αντιπολίτευση αλλά και το ευρύτερο πολιτικό φάσμα που εκπροσωπείται κοινοβουλευτικά εκτόξευσε και συνεχίζει να εκτοξεύει με αμείωτο ρυθμό βέλη εναντίον της ίδιας της διαδικασίας της δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας.
Έγκριτοι νομικοί και συνταγματολόγοι φαίνεται να εγείρουν ερωτηματικά για την συνταγματικότητα του νόμου Παππά αλλά και σε πρόσφατη δημοσκόπηση η πλειονότητα των ερωτηθέντων (ποσοστό 64%) τάσσεται υπέρ της άποψης πως ο διαγωνισμός υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες.
Το Μέγαρο Μαξίμου με πανηγυρική διάθεση δήλωσε μετά το πέρας της πρώτης φάσης της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας πως δόθηκε ένα τέλος σ’ ένα σύστημα αυθαιρεσίας διακηρύσσοντας την ομαλή διεξαγωγή της όλης διαδικασίας και υπερασπιζόμενο το αδιάβλητο της που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Εξαιρεί την εντυπωσιακή αυτή επιτυχία αναλογιζόμενο το τίμημα αυτής κάνοντας λόγο για εφαρμογή της νομιμότητας που είχε διασαλευθεί για χρόνια.
Ο κ. Τσίπρας είπε με αφορμή το αποτέλεσμα του διαγωνισμού ότι «δίνεται μήνυμα εντός και εκτός της χώρας ότι σε αυτό τον τόπο σταματά η ανομία και η ασυδοσία, ότι όλοι θα είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Έπειτα από 27 χρονιά ανομίας και ασυδοσίας μπαίνουν»
Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στα 246 εκατ. που ήταν το τίμημα των τεσσάρων αδειών, είπε ότι πρόκειται για «απροσδόκητα υψηλό τίμημα που δίνει το σήμα και στους ξένους επενδυτές ότι σε αυτήν τη χώρα θα υπάρχουν κανόνες και αδιάβλητοι διαγωνισμοί, ότι οι κυβερνήσεις δεν θα παίζουν παιχνίδια για να δίνουν έργα σε φίλους και ημέτερους και ότι θα υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον». κανόνες και οι νόμοι ισχύουν για όλους». Παράλληλα, δεσμεύτηκε πως το ποσό που συγκεντρώθηκε θα διοχετευτεί σε έκτατες δράσεις για την στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Βέβαια, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι “είναι μνημονιακή υποχρέωση η συγκέντρωση εσόδων από την πώληση των αδειών των τηλεοπτικών καναλιών. Το μνημόνιο δεσμεύει την ελληνική κυβέρνηση να εκκινήσει έναν διεθνή διαγωνισμό για την πώληση των τηλεοπτικών αδειών, τονίζοντας ότι τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν για την εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων.
Κατά την προσφιλή προς τις κυβερνήσεις τακτική της επίθεσης στο ήθος και στην στάση του βασικού της αντιπάλου, της Νέας Δημοκρατίας, την κατηγορεί πως συντάσσεται με τους καναλάρχες συγκαλύπτοντας προς όφελος του εργοδοτικού συμφέροντος τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις που πραγματοποιηθήκαν στο χώρο των Μ.Μ.Ε τα προηγούμενα χρόνια με πιο ενδεικτικά παραδείγματα αυτά της Ε.Ρ.Τ, του ΑLTER, της Ελευθεροτυπίας, του ΑLPHA και του MEGA. Έτσι, επικυρώνει την αδιαφορία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τους εργαζομένους που θα οδηγηθούν στην ανεργία σε διάστημα μικρότερο των 90 ημερών πλέον χαρακτηρίζοντας κροκοδείλια τα δάκρυα της.
Στο φλέγον ζήτημα τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών που είτε δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν κάποια εκ των τεσσάρων πολυπόθητων αδειών( ALPHA, STAR) είτε αποκλείστηκαν από την διαδικασία(MEGA, ART, EPSILON) η κυβέρνηση φέρεται να εξετάζει πολύ στενά και προσεκτικά το παραπάνω ζήτημα –όπως άλλωστε δηλώνει δια των εκπροσώπων της- εκτιμώντας πως ο minimum αριθμός θέσεων εργασίας που έχει τεθεί(400 εργαζόμενοι σε κάθε τηλεοπτικό σταθμό) θωρακίζει τα εργασιακά δικαιώματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, υπεραμυνόμενος των πρακτικών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε ανακοίνωση του καλεί την κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα ,δηλαδή κανένας εργαζόμενος να μείνει απροστάτευτος ή σε καθεστώς επισφάλειας ή ανεργίας.
Η ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες έχει ως αφετηρία το (μακρινό) 1989, όποτε σημαίνεται το ξεκίνημα για την ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα. Επί της ουσίας τα χρόνια που ακολούθησαν, οι εκάστοτε κυβερνήσεις που εξασφάλιζαν την άνοδο τους στην «γλυκιά» εξουσία εξέφραζαν την πρόθεση τους να επιβάλλουν την έννομη τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, στα κανάλια και τους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι εκμεταλλεύονταν τις συχνότητες με τρόπο σχεδόν παράνομο. Τα μεγάλα συμφέροντα ματαίωσαν τα μεγαλεπίβολα σχέδια τους και η σύγκρουση με τους μεγαλοεπιχειρηματίες- ολιγάρχες αποτελούσε απλώς μία χίμαιρα. Εδώ οφείλεται κατά πολλούς και η στρατηγική νίκη του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του. Όχι μόνο τους υποχρέωσε να εισέλθουν σ’ ένα παιχνίδι που ο ίδιος είχε θέσει τους όρους ενδεχομένως σε μία έντεχνη προσπάθεια να τους «κόψει τον αέρα» με συνθήκες χειρότερες κι από την Μακρόνησο όπως ειπώθηκε αλλά κατόρθωσε να αποσπάσει πόσα υπέρογκα.
Αυτό είναι το νέο παραμύθι (αφού άλλωστε η δύναμη είναι στο παραμύθι) του κύριου Τσίπρα που θα εκφωνήσει στην Δ.Ε.Θ βρισκόμενος σε πλήρη αμηχανία. Μία αμηχανία που απορρέει από την παντελή έλλειψη έργου απτού που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την παραμονή στο τιμόνι μιας Ελλάδας που μαστίζεται από την κατήφεια.
Οι τηλεοπτικές άδειες ήταν απολύτως αναμενόμενο να αποτελέσουν «το μήλο της έριδος» σε πεδίο πολιτικό κι όχι μόνο. “Whoever controls the media, controls the mind” θα πει ο Jim Morrison και ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει. Η παρουσία και η δύναμη τους ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Είναι η τέταρτη εξουσία. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επέλεξε να ελέγξει που θα παραδοθούν τα σκήπτρα αυτής της εξουσίας, ανακαλώντας την λειτουργία και τον ρόλο του Ε.Σ.Ρ. Απάντησε στην ανομία και την ασυδοσία με παρόμοιο τρόπο υπό τον μανδύα της αποκατάστασης της συνταγματικής ομαλότητας σχεδόν αυθαίρετα και ερασιτεχνικά. Επιδόθηκε σ’ ένα ανελέητο παιχνίδι εντυπώσεων απόλυτα επιτηδευμένο για να περισώσει το κουφάρι της Αριστεράς που ο ίδιος ο Τσίπρας προ μηνών έθαψε στο όνομα του έντιμου συμβιβασμού. Πολέμησε την παλιά διαπλοκή με νέα που ονόμασε διαφάνεια πιθανόν διακατεχόμενος από συναισθήματα αντεκδίκησης. Μαύρο στην Ε.Ρ.Τ, μαύρο στο MEGA και σε λοιπά κανάλια.
Σε μία χώρα που καταδυναστεύεται από την ανεργία και την εργασιακή κι όχι μόνο ανασφάλεια, που κυνηγά την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη που διαρκώς έρχεται, σ’ αυτή την χώρα οδηγεί η κυβέρνηση σχεδόν κυνικά στην αβεβαιότητα εκατοντάδες- χιλιάδες εργαζομένους για να ανακηρυχθεί νικητής και κυρίαρχος.
Το τηλεοπτικό τοπίο είναι γενικά αποδεκτό πως έχει ανάγκη από αλλαγές, τομές και ουσιαστική ρήξη με το παλιό. Είναι όμως η συγκεκριμένη κυβέρνηση ή έστω κάποιος από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό σε θέση να ηγηθεί μιας τέτοιας πρωτοβουλίας όταν αφενός εκπροσωπούν παρωχημένες πεποιθήσεις και αφετέρου ορίζει τέτοιου είδους αρμοδιότητες στο Ε.Σ.Ρ;
