Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε για την σχέση της Κίνας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αφρικανική Ήπειρο και τη Λατινική Αμερική. Πάμε τώρα να δούμε, επίσης συνοπτικά, τις σχέσεις του Γίγαντα της οικονομίας στην ίδια την Ασία, τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία.
Κίνα και Ινδία
Στον χώρο της Ασίας η Κίνα θέλει να προασπίσει τα συμφέροντα της και κυρίως την πρωτοκαθεδρία της στην περιοχή. Είναι γνωστό άλλωστε πως για αυτή τη θέση δεν έχει καλές σχέσεις με την Ιαπωνία, το κατεξοχήν φιλοδυτικό και φιλοαμερικανικό κράτος της Ασίας. Ενώ για κάποιο διάστημα οι σχέσεις της με την Ινδία υπήρξαν επίσης ιδιαίτερες, οι δύο χώρες φαίνεται να διακατέχονται από το αίσθημα του αμοιβαίου κέρδους και συνεργασίας κυρίως στα πλαίσια της BRICS και της εμπορικής τους συνεργασίας, αλλά κυρίως λόγω του νέου εγχειρήματος των BRICS, την ίδρυση νέας παγκόσμιας τράπεζας με όνομα New Development Bank, ως αντεπιλογή έναντι της Παγκόσμιας Τράπεζας (World Bank) και του Δ.Ν.Τ (International Monetary Fund), με έδρα στην Σαγκάη της Κίνας. Εξάλλου ο ρόλος της Ινδίας φαίνεται ενισχυμένος όσο περνάει ο καιρός, καθώς αυξάνεται ο πληθυσμός της, αλλά και η οικονομική της δύναμη. Μάλιστα, εικάζεται πως ως το 2020 η Ινδία θα έχει αναδεχθεί ως η νέα Κίνα.
Όσον αφορά την Ιαπωνία
Οι σχέσεις Κίνας-Ιαπωνίας βρίσκονται συνεχώς σε ένταση λόγω της διαφορετικής εξωτερικής πολιτικής τους που σε πολλά ζητήματα η μία προσπίπτει στον ζωτικό χώρο της άλλης. (π.χ τα νησιά Σενκάκου). Πέραν τούτου, μεταξύ τους οι χώρες έχουν να χωρίσουν ένα μαύρο παρελθόν ιστορίας, στο οποίο η Κίνα έχει δεινοπαθήσει από την Ιαπωνία επανειλημμένως και οι δύο χώρες αγωνίζονται για το ποια θα επικρατήσει ως η κορυφαία δύναμη στις χώρες με τις οποίες μοιράζονται την ίδια θάλασσα και σύνορα.
Κίνα – Ρωσία
Η σχέση της Κίνας με τη Ρωσία θεωρείται ίσως η πιο στενή σχέση που έχει η Κίνα με άλλη χώρα. Πέρα της αμοιβαίας συνεργασίας στο εμπόριο και την οικονομία, τελευταία οι δύο εταίροι συνεργάζονται και ενάντια στο συριακό πρόβλημα. Η Κίνα ήδη έχει αποστείλει στόλο σε συνεργασία με την Ρωσία για στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία. Ο λόγος της Κίνας είναι οι 3500 Ουιγούροι που διεξαγάγουν τζιχαντιστικό πόλεμο και εσωτερικά της Κίνας. Πέραν όμως του συριακού η Κίνα σίγουρα βλέπει στη Ρωσία τον καλύτερο συνεργάτη στον ανταγωνισμό του Δυτικού κόσμου και δη των Η.Π.Α.
Πρόβλημα για την Ρωσία αποτελεί η κατάσταση στην Ουκρανία και παρόλο που η Ευρώπη δεν της έκλεισε εντελώς τις πόρτες λόγω της εξάρτησης της από το φυσικό αέριο κυρίως και από το πετρέλαιο, η Ρωσία κατάλαβε πως ποτέ δεν θα υπάρξει ανεξαρτησία της Ευρώπης από τις Η.Π.Α και πως ποτέ δεν θα μπορέσουν αυτές οι δυνάμεις να την θεωρήσουν ισάξια τους. Έτσι η στενή συνεργασία με την Κίνα φάνηκε σαν μονόδρομος για την ίδια. Στο ουκρανικό ζήτημα η Ρωσία δεν κατάφερε την ξεκάθαρη υποστήριξη της Κίνας, όμως ακόμα και με την ουδετερότητα της και την έμμεση υποστήριξη του κινέζου Προέδρου κατάφερε να εδραιώσει τη θέση της στην περιοχή παρά τις έντονες κριτικές της Δύσης. Η μόνη σκιά ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα είναι η επιρροή τους στις χώρες ανάμεσά τους, στις οποίες και οι δύο θεωρούν πως έχουν δικαιώματα- Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και Μογγολία. Η Ρωσία από την πλευρά της, καθώς οι περιοχές αυτές αποτελούσαν κομμάτια της Σοβιετικής Ένωσης και η Κίνα καθώς έχει σύνορα με αυτές και αποτελούν τον ζωτικό χώρο γύρω της.
Σαουδική Αραβία
Τέλος θα λέγαμε πως ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας στον ευρύτερο ανατολικό χώρο είναι περισσότερο θρησκευτικός. Ωστόσο είναι γνωστό πως η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου παγκοσμίως και κατ’ επέκταση ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αυτού. Οι σχέσεις της με άλλα κράτη είναι καθαρά εμπορικές λόγω του πετρελαίου, καθώς αποτελεί έντονα θρησκευόμενη μουσουλμανική χώρα που αυτό της το γνώρισμα την διαχωρίζει από τα υπόλοιπα κράτη που αναφερθήκαν. Το σίγουρο είναι ωστόσο, πως ακόμα και η Σαουδική Αραβία επηρεάζεται από τις κινήσεις της Κίνας και αυτό έγινε ιδιαίτερα φανερό μέσα στο 2015 όταν λόγω της επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας, οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν, καθώς μειώθηκε η παγκόσμια ζήτηση.
Από τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως η παγκοσμιοποίηση είναι διάχυτη σε κάθε τομέα πλέον της πολιτικής σκηνής και ότι ακόμα και χώρες που φαινομενικά δεν έχουν κάποια κοινή πολιτική ή επαφή, επηρεάζουν η μία την άλλη λόγω των σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί και αναπτυχθεί στην παγκόσμια οικονομία.
