Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς παρακολουθώντας τις συζητήσεις και τους διαλόγους που πραγματοποιούνται στη Βουλή γιατί η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό, οικονομικό και σε αρκετές περιπτώσεις κοινωνικό αδιέξοδο!
Από τον πρώτο καιρό που άρχισα να ασχολούμαι παραπάνω με την πολιτική επικαιρότητα ότι οι περισσότεροι πολιτικοί όπως και τα περισσότερα κόμματα (αν όχι όλα) αναλώνονται σε μεταξύ τους κόντρες και διαφορές παρά σε προσπάθειες βελτίωσης ορισμένων προγραμμάτων και τομέων της χώρας. Παρακολούθησα λοιπόν και χθές λοιπόν την κόντρα μεταξύ Μητσοτάκη και Φίλη για την απόφαση του δεύτερου για την επαναφορά «των αιώνιων» φοιτητών.
Σύντομα θέλω να τονίσω ότι η απόφαση αυτή αποτελεί λάθος κίνηση κατά την προσωπική μου άποψη. Δε θεωρώ ότι πρέπει το όριο να είναι έξι χρόνια δηλαδή 2 παραπάνω χρόνια διορία, όμως η έλλειψη πίεσης πρός τους νέους πολλές φορές προκαλεί την αδιαφορία για την εκπαίδευση και την εκμάθηση τους. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα όπου η ανεργία με το πέρασμα των χρόνων αυξάνεται, δεν θα ήταν και απίθανη η δημιουργία της εντύπωσης από τους φοιτητές ότι «Από την στιγμή που δουλειά δεν υπάρχει, συγκεκριμένα χρόνια για να πάρω το πτυχίο μου δεν έχω, άρα γιατί να προσπαθήσω πιο εντατικά». Κοινώς για εμένα δεν ήταν η καλύτερη αλλαγή στον εκπαιδευτικό τομέα.
Το βασικό όμως ζήτημα δεν είναι αυτό στο οποίο αναφέρθηκα παραπάνω. Είναι το γεγονός ότι όπως και η χθεσινή κόντρα έτσι και οι επόμενες αλλά και αυτές του παρελθόντος ουσιαστικά δεν περιβάλλονται από λογική επιχειρηματολογία και προσπάθεια για αλλαγή ενός νομοσχεδίου, μιας απόφασης, μιας εντολής. Αυτό για μένα είναι και το πραγματικό πρόβλημα. Στο σημείο που έχουμε φτάσει χρειάζεται ηρεμία και κουβέντα και όχι τα συμφέροντα των κομμάτων και η ανάγκη απόκτησης περισσότερων ψηφοφόρων να μπαίνει σε προταιρεότητα από την ανάγκη διάσωσης της χώρας. Είναι κυριολεκτικά ασύλληπτο το πόσο αργά αλλάζουν τα πράγματα που επιβάλλεται να αλλάξουν και πόσο γρήγορα λαμβάνονται από τους αρμόδιους άλλες αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με αυτές της προηγούμενης κυβέρνησης.
Το ίδιο «χάος» επικρατούσε στη Βουλή και όταν στο προσκήνιο βρισκόταν το φλέγον ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών. Ο ένας προσπαθούσε να αποκαλύψει την απάτη του άλλου, ενώ το θέμα κυλούσε και οι μέρες περνούσαν.
Ορίστηκε μάλιστα και η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών που αιτήθηκε ο πρωθυπουργός μετά από σχετική επισήμανση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πιθανολογείται να διεξαχθεί την μεθεπόμενη Δευτέρα 10η Οκτωβρίου. Ήδη η κόντρα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει, μιας και ο κ.Μητσοτάκης προσπαθεί ίσως να προωθήσει την διεξαγωγή των εκλογών. Εκεί να δείτε γέλιο και πανικός.
Η επιτυχία τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα συνεργασίας. Τώρα στη Βουλή συνεργασία δεν υπάρχει, μέχρι να τους αγνοήσει μάλλον ο κόσμος τελείως και φτάσει το λευκό το 80%.
