Φρέντυ Γερμανός: Η ελληνική τηλεόραση στα καλύτερά της

 

Φρέντυ Γερμανός
Πηγή εικόνας: ert.gr | Ο δημοσιογράφος με το όνομα Φρέντυ Γερμανός.

Ο Φρέντυ Γερμανός (1934 – 1999) αποτελούσε, αποτελεί και θα εξακολουθήσει να αποτελεί το «ιερό τέρας» της δημοσιογραφίας. Ο Μεγάλος της ελληνικής δημοσιογραφίας – όπως τον αποκαλούσαν οι συνάδελφοί του – θεωρούταν μια εμβληματική προσωπικότητα της οποίας ο πρωτοποριακός χαρακτήρας έθεσε τα θεμέλια για την εγκαθίδρυση μιας νέας τηλεοπτικής τάξης πραγμάτων.

Ένας άνθρωπος που για πολλούς γεννήθηκε με γραβάτα και παλτό · ένας άνθρωπος που εξαφανιζόταν μέρες ολόκληρες από φίλους και συγγενείς, προκειμένου να συγκεντρώνεται και να συγγράφει χωρίς να τον ενοχλεί κανείς · ένας άνθρωπος που έγραφε στο κουδούνι του διαμερίσματος του το όνομα «Ταβερνάκης», ώστε να μην τον βρίσκει κανείς. Η συγγραφή για τον ίδιο ήταν κάτι σαν ιερή τελετή και κανένας δεν έπρεπε να παρεμβαίνει. Το πάθος του να γράφει ήταν αυτό που τον ώθησε στην επαγγελματική απογείωση. Πρότυπο δεν ήταν, ούτε κάποιος επιτυχημένος συγγραφέας, ούτε κάποιος καταξιωμένος δημοσιογράφος.

«Στη μάνα μου χρωστάω το παν, το ότι διάβαζα, ότι έγραφα, ότι απέκτησα σε τρία χρόνια δύο βαθμούς μυωπίας»

Advertising

Advertisements
Ad 14

Ένας άνθρωπος που έγραψε 25 βιβλία, εργάστηκε 37 ολόκληρα χρόνια μπροστά στις οθόνες (όντας χρόνια μαθητευόμενος στην κρατική τηλεόραση) και εργάστηκε στις δημοφιλέστερες εφημερίδες της Ελλάδος (Ελευθερία, Μεσημβρινή, Απογευματινή, Ελευθεροτυπία), γεγονότα όμως που δεν τον γέμιζαν περηφάνια. Αυτό για το οποίο ήταν πραγματικά περήφανος ο Φρέντυ Γερμανός, είναι που δεν έβαλε ποτέ τη ζωή του σε δεύτερη μοίρα. Αυτή ήταν η δική του νίκη. Ο ίδιος δήλωνε πως:

«Όταν θα έρθει η στιγμή που ο Θεός θα με ρωτήσει τι έκανα στην ζωή μου, δεν θα πω ούτε για βιβλία ούτε για τηλεοπτικές καριέρες. Θα του πω πολύ απλά και πολύ γελαστά και πραγματικά με περηφάνια ότι ”Έζησα”».


Κολυμπώντας σε άγνωστα νερά

Από μικρή ηλικία τον συνεπήρε ο χώρος της συγγραφής. Όντας μόλις 9 χρόνων, ο Φρέντυ Γερμανός εξέδωσε την πρώτη του εφημερίδα με τίτλο «Όλα για όλους». Την κυκλοφορούσε σε 20 αντίτυπα αποκλειστικά και μόνο για τη γειτονιά του. Σε κάθε ένθετο, η μητέρα του έγραφε ερωτικά διηγήματα ενώ ο ίδιος «κατέθετε» τα χρονογραφήματα του. «Ειλικρινά, πιστεύω πως η συγκεκριμένη εφημερίδα ενέπνευσε τότε πολλούς νεοφερμένους δημοσιογράφους» συνήθιζε να αναφέρει χαριτολογώντας. Με το πέρασμα του χρόνου, το πάθος του για συγγραφή οργίαζε σαν φλόγα . Μάλιστα, σε ηλικία 19 χρόνων έγραψε το πρώτο του διήγημα στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος κερδίζοντας το δεύτερο βραβείο.Ήταν τόσο χαρούμενος που πήρε τη γιαγιά του αγκαλιά και χόρευαν tango μέχρι τη δύση του ηλίου.

Ουσιαστικά, ο Φρέντυ Γερμανός εισέβαλε στον χώρο της δημοσιογραφίας, για να μπορέσει μέσω αυτής να γράψει βιβλία. Στη συνέχεια όμως τον μέθυσε η γοητεία της και τον οδήγησε σε ένα ταξίδι που έμελλε να αφήσει στην διαδρομή του γόνιμο έδαφος για την άνθηση μιας νέας γενιάς ανθρώπων. Ήταν κάτι από το οποίο δε μπορούσε να ξεφύγει, καθώς τα μεγέθη της πρόκλησης ήταν τόσο μεγαλειώδη που ο ίδιος γινόταν ένα με την φωτιά. Με όση σοβαρότητα αντιμετώπιζε την δουλεία του, με άλλη τόση χλεύη αντιμετώπιζε τη ζωή και την καριέρα του. Χαρακτηριστική ήταν μια ατάκα που χρησιμοποιούσε σχετικά με το πρώτο βιβλίο που εξέδωσε με τίτλο Με συγχωρείτε, λάθος.

Advertising

«Το λάθος το έκανε η κυρία Βλάχου που το εξέδωσε, το Με συγχωρείτε το λέω εκ μέρους μου κάθε φορά που εκδίδω ένα νέο βιβλίο».

Η παρατηρητικότητα, το πρωτόγονο ύφος, ακόμα και το πηγαίο χιούμορ που τον διέκρινε, ήταν εκείνα τα στοιχεία που συνέβαλαν στο να τεθεί η σφραγίδα του ονόματός του ως πρότυπο έγκριτου δημοσιογράφου.

Διαβάστε επίσης  Μιχάλης Σπέγγος: "Η χώρα από χαλκό δίνει έμφαση στη φαντασία"

Φρέντυ Γερμανός: Ο χιουμορίστας

Ο λόγος του Φρέντυ Γερμανού δεν ακολούθησε όμως τη σοβαροφανή πορεία ενός συνηθισμένου δημοσιογράφου. Ο ίδιος είχε το ταλέντο να σχολιάζει αλλά και να αποκαλύπτει πολιτικά γεγονότα με ένα καυστικό και συνάμα χιουμοριστικό τρόπο · ήταν το γνωστό «γερμανικό ανέκδοτο» όπως συνήθιζε να λέει. Αντιμετωπίζοντας όλα τα πολιτικά πρόσωπα με τον ίδιο σεβασμό και κοιτώντας στα μάτια τους ανθρώπους που καυτηρίαζε δίχως να ωραιοποιήσει καμία εικόνα τους κατάφερε σταδιακά να γίνει ένας από τους πιο αγαπητούς δημοσιογράφους τόσο των επικριτών του όσο και των θαυμαστών του. Λαμπρές προσωπικότητες έφθαναν στα γραφεία της Μεσημβρινής για να τον συγχαρούν. Από τον Ντε Γκωλ έως τον Αλμπέρ Καμύ, από τον Ωνάση μέχρι τον Νιάρχο, όλοι ήθελαν να ανταλλάξουν μία κουβέντα με αυτή την λαμπρή προσωπικότητα.

Φρέντυ Γερμανός
Πηγή εικόνας: newpost.gr | Ο θαυμασμός προς το πνεύμα ενός ασυμβίβαστου ανθρώπου.

Κάποτε, ο Ωνάσης είχε φέρει τον Τσώρτσιλ στα γραφεία της εφημερίδος προκειμένου να του γνωρίσει τον Φρέντυ Γερμανό. Όταν συναντήθηκαν, ο Ωνάσης αναφώνησε: «Ιδού ένας χιουμορίστας». Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ – ψυχικά εξαντλημένος στα τελευταία χρόνια της καριέρας του – κούνησε το δάχτυλό του στον Φρέντυ Γερμανό λέγοντας του χαρακτηριστικά: «Είσαι πολύ νέος για να κάνεις χιούμορ. Για να κάνεις χιούμορ πρέπει να πονέσεις. Η μυστική πηγή του χιούμορ είναι η θλίψη». Πολλά χρόνια αργότερα, ο δημοσιογράφος δήλωσε πως δυστυχώς έπρεπε να πλησιάσει αρκετά την ηλικία του για να καταλάβει πόσο δίκιο είχε. Έπρεπε να αισθανθεί την κόπωση ενός μαραθωνίου επιβίωσης για να μπορέσει να κριτικάρει χλευαστικά τους άλλους.

Advertising


Η αποδοχή του κοινού

Η αγάπη του κόσμου δεν άργησε να έρθει. Βέβαια, δεν ήρθε και τυχαία. Ο Φρέντυ Γερμανός δεν ξεχώριζε τους ανθρώπους. Δεν έβαζε ταμπέλες, δεν κοιτούσε κοινωνικές τάξεις, ήταν ανεξάρτητος, δεν διοχέτευε υποσχέσεις. Βυθιζόταν απλά στα μάτια των ανθρώπων με την αγνή αλήθεια της ψυχής του.

«Είναι απλές οι ανθρώπινες σχέσεις! Αρκεί να χαμογελάσεις και τότε είναι σαν να γνωρίζεις τον άλλον χρόνια!»

Άραγε, τι περιλάμβανε όμως αυτή η αλήθεια; Ποσοστά τηλεθέασης ή ακατέργαστη αγάπη; Δυστυχώς για τους λίγους, ευτυχώς για τους πολλούς, η ακροαματικότητα δεν ήταν κάτι που συγκινούσε τον Φρέντυ Γερμανό. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να τον πλησιάζει ο κόσμος έξω και να του λέει: «Περάσαμε πολύ καλά χθες!». Αυτή ήταν η αξία του κόπου του. Η ακροαματικότητα δεν έχει φωνή, δεν έχει ψυχή, δεν έχει συναίσθημα. Είναι απλώς ένα νούμερο που μπορεί να λέει τα πάντα ή και το τίποτα. Σημασία έχει η αγκαλιά της κυρίας Μαρίας, το φιλί της μανάβισσας που σε συγχαίρει για την εκπομπή, το χάδι της γειτόνισσας που βουρκωμένη σε καμαρώνει…


Ούτε αλάτι, ούτε πιπέρι

«Δεν ήταν σπουδαία εκπομπή. Θα έλεγα, ήταν μία μέτρια εκπομπή» αναφωνούσε ο ίδιος σκεπτόμενος. Ποιος μπορεί όμως να σκεφτεί Φρέντυ Γερμανό χωρίς «Αλάτι και Πιπέρι»; Μια εκπομπή ορόσημο στην ελληνική τηλεόραση που γοήτευσε και συγκίνησε όλη την Ελλάδα για περίπου 8 χρόνια εντός της δεκαετίας του 1970. Μια εκπομπή που έφερε στο προσκήνιο πρόσωπα που η Ελλάδα δεν είχε γνωρίσει ποτέ ξανά. Τζον Λένον, Γιόκο Όνο, Tζίντζερ Pότζερς, Tζόαν Kόλινς είναι μερικά από τα χρυσά ονόματα της εποχής που πέρασαν από το πλατό της θρυλικής εκπομπής. Από την άλλη μεριά, καταξιωμένοι Έλληνες όπως Θεοδωράκης, Παναγούλης, Χορν και Μερκούρη άφησαν το στίγμα τους στην εν λόγω εκπομπή. Ωστόσο, ο Φρέντυ Γερμανός φρόντισε να αναδείξει και την «άγνωστη Ελλάδα». Και η Ελλάδα δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι άνθρωποι της. Ο καπετάνιος, ο αγρότης της βιοπάλης, ο μοναδικός κάτοικος ενός χωριού.

Διαβάστε επίσης  Η επιλογή της ηρωίδας στο Αββαείο του Νορθάνγκερ, της Jane Austen
Advertising

 

Φρέντυ Γερμανός
Πηγή εικόνας: cnn.gr | «Αλάτι και Πιπέρι».

 

Ποιος δεν αγάπησε την Κυρά της Ρω; Μια γυναίκα – ηρωίδα που ύψωνε την ελληνική σημαία για 50 ολόκληρα χρόνια στο έρημο νησί. Μια ηλικιωμένη κυρία που μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής της υποκλίθηκε όλη η Ελλάδα. Η αυθεντικότητα των ματιών της, η συγκινητική αγάπη για την πατρίδα της, το πάθος για τη δημοτική παράδοση αλλά και η απλότητά της, μάγεψαν κάθε γωνιά της Ελλάδος. Αξέχαστος δε παραμένει και ο καπετάν Γιώργης, ο μακεδονομάχος. Μια φυσιογνωμία που τάραξε τα νερά της εποχής, που πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους, που απελευθέρωσε την Μυτιλήνη, που αγωνίστηκε κατά του φασισμού και υποκλίθηκε εν τέλει στα εδάφη της πατρίδος του. Όπως δήλωσε ο Φρέντυ Γερμανός: «Ήταν ένας αυθεντικός ήρωας που η αρχή και το φινάλε του ήταν ένας κύκλος δικαίωσης». Αυτές ήταν οι εκπομπές του Φρέντυ Γερμανού. Το αλάτι και το πιπέρι της ζωής μας.


«Γιατί κυνηγούσες τόσο πολύ την συγκίνηση στις εκπομπές σου;»

Σε μία ιστορική τηλεοπτική συνέντευξη, ο Φρέντυ Γερμανός παρευρέθηκε με την κόρη του Ναταλία, κάνοντας ανάλυση της τηλεοπτικής του καριέρας. Όταν ο παρουσιαστής της εκπομπής έδωσε στην κόρη του γνωστού δημοσιογράφου την ευκαιρία να κάνει μία και μόνο ερώτηση στον πατέρα της, η ίδια κοιτώντας στα μάτια απόρησε: «Γιατί κυνηγούσες τόσο πολύ την συγκίνηση στις εκπομπές σου;». Φανερά σοκαρισμένος και κρυφά θυμωμένος, ο γνωστός δημοσιογράφος αποκάλυψε πως «Εγώ πάντα κυνηγούσα την αλήθεια». Η αλήθεια περιλαμβάνει και χαμόγελο και δάκρυ. Όπως και η ζωή εξάλλου.

Και εάν η επιφορτισμένη συγκίνηση προκαλούσε το δάκρυ τόσο του καλεσμένου όσο και των τηλεθεατών, αυτό συνέβαινε αυθόρμητα. Δεν χρειαζόταν καμία καισαρική τομή για να γεννηθεί η συγκίνηση. Η ανθρώπινη συναισθηματική φόρτιση αναδυόταν όπως και η ζωή ενός ανθρώπου. «Μα, η ζωή είναι μελό όπως και γέλιο». Και αν το μόνο που μπορούσε να του προσάψει κάποιος είναι η υπερθεμάτιση της ανθρώπινης συγκίνησης, ο ίδιος ανέφερε πως το 90% των συγκινητικών σκηνών «κοβόταν» στο μοντάζ. Γιατί αυτό ήταν πάνω από όλα ο Φρέντυ Γερμανός. Η δημοσιογραφία μιας άλλης εποχής και μιας άλλης αισθητικής.


Δημοσιογραφία με ήθος

Τελικά, τι άφησε ο Φρέντυ Γερμανός ως παρακαταθήκη στην ελληνική τηλεόραση; Άπειρα βίντεο των μαγνητοσκοπημένων εκπομπών ή κάτι περισσότερο; Αυτό που ουσιαστικά εισήγαγε, ήταν ένας νέος ορισμός της λέξης «δημοσιογραφία». Η δημοσιογραφία για τον ίδιο σήμαινε το να αποκαλύπτεις την είδηση που ενοχλεί τους λίγους και που είναι άγνωστη για τους πολλούς. Όλα τα υπόλοιπα ήταν δημόσιες σχέσεις όπως υποστήριζε. Και αν υπάρχει κάτι που λείπει από την σημερινή δημοσιογραφία, αυτό είναι η αποκάλυψη της αλήθειας χωρίς την ταπείνωση του προσώπου. Και αυτό δεν είναι κάτι έμφυτο, είναι κάτι που διδάσκεται όπως φαίνεται κι από ένα περιστατικό της καριέρας του Φρέντυ Γερμανού.

Διαβάστε επίσης  Οριάνα Φαλάτσι: μαχητική δημοσιογράφος και συγγραφέας με αμφιλεγόμενες απόψεις
Advertising

 

Φρέντυ Γερμανός
Πηγή εικόνας: postmodern.gr | Όταν η δημοσιογραφία ήταν «καθρέφτης» της εντιμότητας του Φρέντυ Γερμανού

Όταν έφυγε ο Καραμανλής από την εξουσία το 1964, ο Φρέντυ Γερμανός είχε γράψει ένα αντι-καραμανλικό χρονογράφημα στην Ελευθερία. Τότε, η διευθύντρια της εφημερίδος, Ελένη Βλάχου, τον κάλεσε στο γραφείο της και του είπε προβληματισμένη: «Άκουσε με ,Φρέντυ, ξέρεις ότι δεν σου έχω κάνει ποτέ λογοκρισία στα κείμενά σου. Ξέρεις επίσης ότι με τον Καραμανλή δεν είχα και τις καλύτερες σχέσεις. Αλλά αυτό που θέλω όμως να ξέρεις πιο πολύ είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να χτυπάς πεσμένο άνθρωπο». Αυτή η φράση χαράχθηκε με ανεξίτηλο τρόπο στην μνήμη του. Από εκείνο το σημείο και μετά, αυτή η συμβουλή τον καθοδήγησε σε όλη την καριέρα του και τον βοήθησε να μην λησμονήσει ποτέ την ανθρώπινη πλευρά πίσω από την προσωπικότητα που κριτικάρει. Γιατί αυτό ήταν ο Φρέντυ Γερμανός. Γιατί αυτή ήταν η δημοσιογραφία εκείνης της εποχής.


Φρέντυ Γερμανός: Ο τελευταίος απολογισμός

Ο Φρέντυ Γερμανός – μια προσωπικότητα που άφησε εποχή – άφησε και ένα αφήγημα πίσω του: όταν μας δίνονται ευκαιρίες δεν οφείλουμε απλώς να τις αδράξουμε. Οφείλουμε να τις απολαύσουμε στο έπακρο. Έτσι του έμαθαν να απολαμβάνει την κάθε εμπειρία, έτσι απόλαυσε ο ίδιος το ταξίδι του στην δημοσιογραφία και έτσι δίδαξε τους ανθρώπους να απολαύσουν το ταξίδι της ζωής.

«Σκέφτομαι ότι τελικά η ζωή ήταν καλή μαζί μου. Ξεκίνησα να γίνω συγγραφέας, αλλά στον δρόμο έκανα δύο λάθη: έγινα δημοσιογράφος και έκανα τηλεόραση (αναφέρει χαμογελώντας). Hταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ και όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ. Tι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Xορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς. Ευτυχώς, η ορχήστρα αρχίζει να παίζει ξανά μπλουζ … και το πάρτι θα κλείσει με μπλουζ».

Ο Φρέντυ Γερμανός άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Μαΐου 1999, σε ηλικία 63 ετών, αφήνοντας πίσω του το πλούσιο δημοσιογραφικό και συγγραφικό του έργο…

Advertising


Στο απόσπασμα που ακολουθεί, σκιαγραφείται ο ξεχωριστός τρόπος σκέψης του δημοσιογράφου · η απαξίωση των χρημάτων και του υλισμού, η αγάπη του για τα ταξίδια και η επιθυμία να κατακτήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες εμπειρίες της ζωής.

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:

Ενώπιος Ενωπίω, 01/06/1993. Ανακτήθηκε από www.youtube.com/watch?v=ydapK4aSF9s , (Τελευταία πρόσβαση 18/05/2020)

Advertising

Ενώπιος Ενωπίω, 25/11/1994. Ανακτήθηκε από www.youtube.com/watch?v=elrgb2KIXnw , (Τελευταία πρόσβαση 18/05/2020)

Το 1999 φεύγει από την ζωή ο Φρέντυ Γερμανός. (2015). Ανακτήθηκε από www.lifo.gr/team/sansimera/57748, (Τελευταία πρόσβαση 17/05/2020)

Φρέντυ Γερμανός, ανακτήθηκε από el.wikipedia.org/wiki/Φρέντυ_Γερμανός, (Τελευταία πρόσβαση 17/05/2020)

Advertising

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Αγίου Βαλεντίνου: 4+1 ξεχωριστές προτάσεις

Η γιορτή των ερωτευμένων ήρθε και μας βρίσκει να αναζητάμε

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη

Η ιστορία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη είναι μια περίοδος ανάπτυξης