Η Μαρίκα Νίνου υπήρξε σπουδαία τραγουδίστρια του ρεμπέτικου. Γεννήθηκε πάνω σ’ ένα καράβι και από τότε της έμελλε η ζωή της να είναι γεμάτη παράξενα ταξίδια. Η ζωή της ήταν σύντομη, όμως η μεγάλη φωνή της ακούγεται ως σήμερα.
Πρώτο ταξίδι: Σμύρνη – Πειραιάς
Στην κοιλιά της Αρμένισσας μάνας της έκανε το πρώτο της ταξίδι το 1922 με το πλοίο Ευαγγελίστρια και γεννήθηκε στη θάλασσα. Δεν πρόλαβε ν’ ανοίξει τα μάτια της να δει τον κόσμο και παραλίγο να πεθάνει, μα της δόθηκε παράταση ζωής, αν και της έμελλε να είναι σύντομη. Ο καπετάνιος του πλοίου την βάφτισε και της έδωσε το όνομα Ευαγγελία (από το όνομα του βαποριού). Ευαγγελία Αταμιάν ήταν το επίσημο όνομά της, αρμένικης καταγωγής.
Με τους γονείς και τα τρία αδέρφια της εγκαταστάθηκαν στην Κοκκινιά και από εκεί ξεκίνησε τα πρώτα βήματά της στη ζωή, αλλά και τον δρόμο προς τη μουσική. Η μικρή Ευαγγελία φοίτησε στο σχολείο του Αρμενικού Κυανού Σταυρού «Ζαβαριάν», όπου ένας δάσκαλος την προέτρεψε να ασχοληθεί με την μουσική, προτείνοντάς της να μάθει μαντολίνο. Αργότερα συνέχισε στην χορωδία του σχολείου, όπου φάνηκαν το ταλέντο της στην ερμηνεία και η ξεχωριστή φωνή της.
Η νοικοκυρά Ευαγγελία Αταμιάν γίνεται η καλλιτέχνιδα Μαρίκα Νίνου
Στα δεκαεφτά της μόλις παντρεύτηκε με προξενιό έναν άντρα αρμένικης καταγωγής επίσης, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του κλειδαρά. Ένα χρόνο αργότερα φέρνει στην ζωή τον γιο της και το ονομάζουν Οβανέ. Ο γάμος αυτός, όμως, διήρκησε μόλις τέσσερα χρόνια. Το 1943 ο σύζυγός της εγκατέλειψε την ίδια και το παιδί τους και επέστρεψε στην Αρμενία.
Το 1944 η Ευαγγελία γνωρίζει τον ακροβάτη Νίκο Νίνο Νικολαΐδη ο οποίος είναι ταυτόχρονα θιασάρχης και γίνονται ζευγάρι στην ζωή μα και στην τέχνη. Έτσι, ο Νίνο και η Ευαγγελία γίνονται το «Ντούο Νίνο». Όταν αργότερα άρχισε να συμμετέχει στις παραστάσεις και ο γιος της Ευαγγελίας, το σχήμα μετονομάστηκε σε «Δυόμισι Νίνο» και η Ευαγγελία Αταμιάν έγινε πρώτα Ευαγγελία Νίνου και κατόπιν η πεθερά της την «βάφτισε» Μαρίκα και έτσι την αποκαλούσε, θεωρώντας πως υπάρχει ομοιότητα με την Μαρίκα Κοτοπούλη.
Η Μαρίκα Νίνου πλέον μπαίνει για τα καλά στον κόσμο της τέχνης και εκτός από τις ακροβατικές επιδείξεις και τα διάφορα σκετς έχει ήδη ξεκινήσει να τραγουδά ορισμένα τραγούδια επί σκηνής αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Τύχη, πείσμα και φιλοδοξία
Η Μαρίκα Νίνου στάθηκε τυχερή ως προς τις ευκαιρίες που της δόθηκαν να εξελιχθεί καλλιτεχνικά. Σε κάποια περιοδεία με τον σύζυγό της βρέθηκαν και στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Εκεί κάποιος ναύαρχος που του άρεσαν τα τούρκικα τραγούδια της ζήτησε να τραγουδήσει και η ερμηνεία της ενθουσίασε το κοινό. Σε εκείνη την γιορτή στον ναύσταθμο ήταν παρευρισκόμενος και ο Πέτρος Κυριακός, ρεμπέτης και θεατράνθρωπος, ο οποίος ενθουσιασμένος έσπευσε να συστήσει την Νίνου στον Μανώλη Χιώτη. Έτσι, η Μαρίκα Νίνου εμφανίζεται στο κοινό και δισκογραφικά πια, τον Ιούνιο του 1948, με τα τραγούδια του Μανώλη Χιώτη «Θα στο πω το μυστικό μου» και «Ώρες σε κρυφοκοιτάζω».
Η φιλοδοξία αρχίζει να κυλά στο αίμα της Νίνου και μετά από αυτή την συνεργασία της με τον Χιώτη γνωρίζει τον Στελλάκη Περπινιάδη και ξεκινά μαζί του εμφανίσεις στο κέντρο «Φλόριδα» τον Χειμώνα του 1948, όπου τραγουδά με μεγάλα ονόματα της εποχής. Ωστόσο, αυτή η συνεργασία δεν κρατά πολύ λόγω οικονομικών διαφορών μιας και οι 25 δραχμές μεροκάματο για την Νίνου ήταν λίγες.
Το 1949 συμμετέχει σε δίσκο του Γιάννη Παπαϊωάννου και επίσης σε δίσκο του Γιώργου Μητσάκη. Την ίδια χρονιά ξεκινά και η γνωριμία και συνεργασία της με τον μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη. Μια συνάντηση μοιραία και για τους δυο.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης και η Μαρίκα Νίνου ερωτεύονται και μεγαλουργούν
Η τύχη είναι και πάλι με το μέρος της Μαρίκας Νίνου και όταν τελικά αποχωρεί από το κέντρο «Φλόριδα», συμπίπτει την ίδια εποχή να αποχωρεί και η αξέχαστη Σωτηρία Μπέλλου από το σχήμα του Τσιτσάνη στο κέντρο «Ταβέρνα του Τζίμη του Χοντρού». Η Νίνου δεν χάνει την ευκαιρία που της παρουσιάζεται και μέσω του Γιάννη Παπαϊωάννου έρχεται σε επαφή με τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ο τραγουδοποιός ενθουσιάζεται μαζί της από την πρώτη στιγμή. Αμέσως αρχίζει η συνεργασία τους και μαζί κι ένας μεγάλος έρωτας.
Η Νίνου πλέον τραγουδά στο πλευρό του Τσιτσάνη και κάνουν μαζί και την πρώτη τους ηχογράφηση το 1949 με το τραγούδι «Τραυματίας».
Στα χρόνια που ακολουθούν και παρά το γεγονός ότι και η Μαρίκα Νίνου μα και ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι παντρεμένοι, η εξωσυζυγική τους σχέση συνεχίζει και ο έρωτάς τους χαρακτηρίζεται θυελλώδης με έντονες στιγμές, καλές και άσχημες, ανάμεσα σε δυο έντονες προσωπικότητες. Ταυτόχρονα γράφονται και ερμηνεύονται μερικά από τα πιο όμορφα και σημαντικά τραγούδια του ρεμπέτικου που έχουν την ίδια ζωντάνια ως τις μέρες μας και δημιουργούν έντονα συναισθήματα, αναβιώνοντας τον έρωτα δύο σημαντικών ανθρώπων.
Η Μαρίκα Νίνου σε συνεργασία με τον Βασίλη Τσιτσάνη μα και άλλους μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής της, χτίζει εκείνα τα χρόνια μια πολύ σημαντική καριέρα με αποτέλεσμα την πλούσια και σπουδαία δισκογραφία της.
Αν και η ίδια η Νίνου συνεργάστηκε με πολλούς μεγάλους συνθέτες δεν δεχόταν εύκολα τις συνεργασίες του Βασίλη Τσιτσάνη. Πολλές φορές έγινε αιτία για μεγάλους καυγάδες μεταξύ τους η εμμονή και η απαίτηση της να μην πάρει άλλη τραγουδίστρια την θέση της δίπλα στον Τσιτσάνη και ακόμη περισσότερο να συνεργαστεί εκείνος δισκογραφικά με άλλη και όταν αυτό γινόταν κάποιες φορές, κατέληγαν οι δυο τους σε μεγάλες διαμάχες με άσχημα αποτελέσματα. Είναι γνωστή η ιστορία μεταξύ της Μαρίκας Νίνου και της Σωτηρίας Μπέλλου, όταν η δεύτερη κατέληξε να στείλει στο νοσοκομείο την πρώτη από ξυλοδαρμό.
Όταν η Σωτηρία Μπέλλου δέχθηκε με χαρά να συνεργαστεί με τον Τσιτσάνη σε κάποια τραγούδια, η Νίνου έκανε το παν να εμποδίσει αυτή την συνεργασία. Αποτέλεσμα ήταν να εξοργιστεί η Μπέλλου και να δηλώσει δημόσια πως μόλις συναντήσει την Νίνου θα την ξυλοκοπήσει, απειλή την οποία έκανε πράξη, όταν ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά από άγνωστη ότι η Νίνου βρίσκεται σε συγκεκριμένο καφενείο του κέντρου. Δεν έχασε χρόνο και πήγε να την συναντήσει μαινόμενη και βίαιη. Η Νίνου ξυλοκοπήθηκε τόσο άσχημα που χρειάστηκε πρώτες βοήθειες και τελικώς κατέληξε να νοσηλεύεται.
Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα
Οι απανωτές εντάσεις και οι τσακωμοί δεν άργησαν να φέρουν το ζευγάρι σε ρήξη. Τον Οκτώβριο του 1951 σε μια περιοδεία τους στην Κωνσταντινούπολη η σχέση τους πλέον δείχνει πως δεν μπορεί να σωθεί. Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνεχίζουν την συνεργασία τους στην «Ταβέρνα του Τζίμη του Χοντρού», αλλά η επικοινωνία τους πλέον είναι ψυχρή ίσα – ίσα για τα αναγκαία της δουλειάς τους.
Το 1954 η Μαρίκα Νίνου ασθενεί σοβαρά με καρκίνο στην μήτρα. Κάνει ένα χειρουργείο στην Αθήνα, ωστόσο αποφασίζει να μεταβεί στην Αμερική για καλύτερη θεραπεία. Ο Τσιτσάνης την βοηθά και την στηρίζει, ωστόσο όταν εκείνη του ζητά να την ακολουθήσει στην Αμερική, της το αρνείται έχοντας πάρει την απόφαση του οριστικού χωρισμού. Ο τρόπος που διάλεξε να της το πει είναι το τραγούδι «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα;».
Την άνοιξη της ίδιας χρονιάς και λίγο πριν η Νίνου ταξιδέψει για την Αμερική, ο Τσιτσάνης την καλεί στο στούντιο για μια ηχογράφηση. Η ερμηνεύτρια μόλις διάβασε τους στίχους κατάλαβε πια πως το τέλος τους είναι οριστικό και ξέσπασε σε κλάματα φεύγοντας από το στούντιο. Επέστρεψε λίγη ώρα αργότερα και ερμήνευσε το μοναδικό αυτό τραγούδι καταθέτοντας πραγματικά την ψυχή της. Η ερμηνεία της είναι απαράμιλλη. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1957, μετά από τρία χρόνια πραγματικής πάλης με τον καρκίνο, η Μαρίκα Νίνου έφυγε από την ζωή στα 35 της μόλις χρόνια. Ο Τσιτσάνης ένα χρόνο πριν άκουσε από εκείνη τις τελευταίες λέξεις «σαν άστρο εβασίλεψα». Στην κηδεία της δεν παρευρέθηκε. Μετά από καιρό έγραψε ένα τελευταίο τραγούδι για εκείνη. «Θέλω να είναι Κυριακή». Το ερμήνευσε η Καίτη Γκρέυ.
Στο παρακάτω βίντεο το τελευταίο τραγούδι που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης για την αγαπημένη του Μαρίκα Νίνου, μετά τον θάνατό της:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Μαρίκα Νίνου. Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρίκα_Νίνου (τελευταία πρόσβαση 21-2-2020)
Πνευματικού Χ. Μαρίκα Νίνου: ερωτευμένη, πεισματάρα, απαστράπτουσα. Ανακτήθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.greekschannel.com/gr/marika-ninou-erwteumenh-peismatara-apastraptousa/ (τελευταία πρόσβαση 21-2-2020)
