Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μάχη για την εξάλειψη κάθε λογής ρατσισμού, αλλά και την στήριξη σε ομάδες ανθρώπων που βάλλονται από ρατσιστικές συμπεριφορές για χρόνια ζώντας υπό καθεστώς μόνιμου φόβου και ανασφάλειας.

Καθιέρωση της 21^ης Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού ή των φυλετικών διακρίσεων όπως λέγεται, καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Γεγονός που προκάλεσε την καθιέρωση αυτή, αποτέλεσε ένα θλιβερό και θανατηφόρο συμβάν του 1960 που καθήλωσε όλο τον κόσμο. Η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ εναντίον της διαδήλωσης που έκαναν φοιτητές στην πόλη Σάρπβιλ. Αποτέλεσμα αυτής της αποτρόπαιης πράξης ήταν ο θάνατος 70 ανθρώπων. Οι νεαρής ηλικίας διαδηλωτές έκαναν μία ειρηνική διαμαρτυρία ενάντια στους νόμους του Απαρτχάιντ, που επέβαλλε το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, προκαλώντας την ανισότητα ανάμεσα στις φυλές. Στόχος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι η υπεράσπιση και η στήριξη σε ανθρώπους που υπόκεινται σε ρατσισμό, σε φυλετικές διακρίσεις, στην εξάλειψη της ξενοφοβίας αλλά και της μισαλλοδοξίας.

**Ο Συνήγορος του Πολίτη σύμμαχος για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού**

Ο οργανισμός αυτός τάσσεται υπέρ της αρχής της ίσης και δίκαιης μεταχείρισης, επισημαίνοντας πως το κήρυγμα για τον ρατσιστικό λόγο και τη ρατσιστική βία δεν φτάνει για να καταπολεμηθεί το φαινόμενο του ρατσισμού. Ο Συνήγορος του Πολίτη δηλώνει πως ο ρατσισμός σε οποιαδήποτε μορφή προκαλεί υπονόμευση των θεμελίων ενός κράτους δικαίου, υποβαθμίζει την ανθρώπινη αξία όπως και την αξιοπρέπεια. Όταν μεταβάλλονται οι καταστάσεις και οι συνθήκες ανάλογα με χαρακτηριστικά όπως η εθνικότητα, το φύλο, η θρησκεία, η ηλικία, η αναπηρία, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, στοχοποιούνται ομάδες ανθρώπων χωρίς λόγο. Τέτοιες πρακτικές και αντιλήψεις, όχι μόνο αντιτίθενται στην δημοκρατία αλλά και υποβαθμίζουν και υποτιμούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για την καταπολέμηση αυτού του φαινόμενου, του ρατσισμού, πρέπει να υπάρχει διαρκής και τεταμένη θεσμική και κοινωνική εγρήγορση και ευαισθητοποίηση.

Διαβάστε επίσης Νικόλαος Μπουραντάς: Ένας ατιμώρητος δοσίλογος

Τι είναι ο ρατσισμός πραγματικά;

Ο ρατσισμός ή αγγλιστί racism, προέρχεται από την λέξη razza που σημαίνει φυλή. Ως ρατσισμός ορίζεται κατά βάσει η πεποίθηση πως μία φυλή, είναι ανώτερη από κάποια άλλη, ή και από όλες τις άλλες που τείνουν να θεωρούνται κατώτερες. Κοινωνικά ο ρατσισμός δηλώνεται από την αντίληψη και την άδικη συμπεριφορά και μεταχείριση σε κοινωνικές ομάδες που κατά την άποψη κάποιων μειονεκτούν ή διαφέρουν.

Διακρίσεις και είδη ρατσισμού βλέπουμε αρκετές καθημερινά. Από τη φυλετική διάκριση, στη θρησκευτική, στην πολιτισμική, στην κοινωνικοοικονομική. Μυριάδες διακρίσεις προς ανθρώπους που δεν διαφέρουν όσο νομίζουμε από εμάς. Στο τέλος της ημέρας όλοι παραμένουμε άνθρωποι. Ανεξάρτητα από το χρώμα μας, τη θρησκεία μας, το σεξουαλικό μας προσανατολισμού ή την θέση μας κοινωνικά.

Πόσο εύκολο μας είναι αλήθεια να κρίνουμε κάποιον για τον οποιονδήποτε λόγο για οποιοδήποτε χαρακτηριστικό που μπορεί να μας ξενίσει, αλλά και πόσο δύσκολο να πούμε κάτι καλό ή ενθαρρυντικό με την ίδια ευκολία; Ο ρατσισμός γεννά φόβο και ανασφάλεια, ενώ η αλληλεγγύη και η ενότητα γεννά ελπίδα.

«Όποτε βρεθείς με την πλευρά της πλειοψηφίας, είναι η στιγμή που πρέπει να σταθείς και να συλλογιστείς». Mark Twain

Συνέπειες του ρατσισμού και των διακρίσεων

«Δεν καταπολεμάς το ρατσισμό με ρατσισμό, ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις είναι με την αλληλεγγύη», όπως είπε σοφά ο ακτιβιστής Robert George «Bobby» Seale. Είναι ακόμη ένα δυνατό μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Η διάκριση, παντός είδους, προσβάλλει και την μειώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Στερεί από ανθρώπους την ευκαιρία να δημιουργούν και να αναπτύσσουν τον πολιτισμό και την ελευθερία τους πνευματικά.

Διαβάστε επίσης Σωκράτης Μάλαμας: "Τσιγάρο ατελείωτο, βαρύ, η μοναξιά"

Ο ρατσισμός προκαλεί φόβο και ανασφάλεια, βία και εγκλήματα ενάντια σε τεράστια ποσοστά ανθρώπων που απλώς έχουν κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά ή πεποιθήσεις από άλλους. Θεωρείται η χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πολλοί άνθρωποι ζουν μόνιμα με το αίσθημα του φόβου και της ανασφάλειας μόνο και μόνο επειδή θεωρούνται «διαφορετικοί» σύμφωνα με τα στερεότυπα και τις διακρίσεις. Ζούμε σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες για αιώνες, και ακόμη μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν έχει καταφέρει να αποβάλλει τον διαχωρισμό και την προσπάθεια μείωσης της υπόστασης των ανθρώπων που φαίνεται να ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες.

Το 2006 ένας μαθητής αφρικανικής καταγωγής έγραψε ένα ποίημα που προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα για την χρονιά:

«Και λες εμένα έγχρωμο;

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο ,είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε…
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι
Και λες εμένα έγχρωμο…»

Συμπεράσματα

Την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, όπως και όλες τις υπόλοιπες μέρες, τις συνηθισμένες, πρέπει να θυμόμαστε τις μάχες που έδωσαν εκατοντάδες άνθρωποι για ισότητα, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την εξάλειψη των διακρίσεων σε όλες τις διαστάσεις. Ειδικά στην εποχή που διανύουμε τώρα, μέσα στην υγειονομική κρίση που πλήττεται όλος ο πλανήτης, πρέπει να δείξουμε ενότητα και αλληλεγγύη, να μην αφήνουμε περιθώρια για αποκλεισμό ανθρώπων ή δαιμονοποίησης του διαφορετικού, μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούμε διαφορετικοί.

«Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται νιώθοντας μίσος για κάποιον λόγω του χρώματος του δέρματος του, της καταγωγής του ή της θρησκείας του, αν οι άνθρωποι μπορούν να διδάσκονται το μίσος, τότε μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται φυσικότερα στην ανθρώπινη καρδιά παρά το αντίθετο» Nelson Mandela

Τρανό παράδειγμα του παραπάνω, τα μικρά παιδιά. Δεν ενδιαφέρονται για το διαφορετικό χρώμα, τη θρησκεία ή οποιαδήποτε άλλη διαφορετικότητα. Βλέπουν όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Αγαπούν όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Και αυτό, είναι ένα μάθημα για τους «μεγάλους».

Διαβάστε επίσης Ιζαμπέλ Αλιέντε: Η Χιλιανή συγγραφέας του μαγικού ρεαλισμού

Παρακάτω ακολουθεί βίντεο σχετικό με την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού.