Ο Θάνος Ανεστόπουλος ήταν Έλληνας ροκ καλλιτέχνης. Μουσική, ποίηση και ζωγραφική συνθέτουν τον καμβά της ζωής του. Με φόντο το γκρι, ίσως και το μαύρο, οι ερμηνείες του μοιάζουν κραυγή δική του. Μα και όσων θέλουν να απαντήσουν δυνατά στη μοναξιά τους, στο αδιέξοδο, στο θυμό.
Το φευγιό του έχει αφήσει την αίσθηση πως έκλεισε για πάντα ένα παράθυρο της μουσικής. Οι εμφανίσεις του Θάνου Ανεστόπουλου πάντα θα λείπουν από όλους όσους αναζητούν έναν τρόπο να μετατρέψουν τη σιωπή σε μουσικό και ποιητικό ξέσπασμα.
Η ζωή του
Ο Θάνος Ανεστόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη τον Φεβρουάριο του 1967. Ο πατέρας του ήταν άνθρωπος της εργατικής τάξης και του μόχθου. Η μητέρα του ήταν μια εύθραυστη παρουσία, όπως ο ίδιος ο Ανεστόπουλος θα πει. Μια γυναίκα που ονειρευόταν να σπουδάσει νομικά, όμως εγκατέλειψε το όνειρο για τον μεγάλο έρωτα. Η οικογένεια αργότερα μετακόμισε στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο Περιστέρι. Εκεί θα ζήσει τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Μιλώντας στις συνεντεύξεις του για τη γειτονιά του, τη Νέα Ζωή σκιαγραφεί τη ζωή των μεταναστών, των εργατών και των ανθρώπων που πασχίζουν να πετύχουν κάτι στη ζωή τους. Τελειώνοντας το σχολείο, έδωσε εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς, το σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Όμως την εγκατέλειψε στο τελευταίο έτος και ενώ ήθελε μόλις τέσσερα μαθήματα για το πτυχίο.
«Αν η μουσική δεν υπήρχε, θα προσπαθούσα να την εφεύρω, αλλιώς θα δυσκολευόμουν ν’ αναπνεύσω φυσιολογικά».
Η τέχνη
Με τη λογοτεχνία ήρθε σε επαφή από μικρός, καθώς η μητέρα του την αγαπούσε ιδιαίτερα και φρόντιζε να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη του σπιτιού. Έτσι, γνώρισε νωρίς τους Ρώσους συγγραφείς τον Μαρξ και τον Βερν. Ως τα έντεκα του χρόνια είχε διαβάσει τα άπαντα του Ντοστογιέφσκι. Διάβασε επίσης όλους τους μεγάλους ποιητές. Ρεμπώ, Μπωντλαίρ, Βάρναλη, Ρίτσο, Καρυωτάκη. Έχει πει πως εκτιμούσε τον Καββαδία, αγαπούσε την Πλαθ και λάτρευε την Πολυδούρη. Μεγάλη του αγάπη ο Έντγκαρ Άλαν Πόε.
Μαγεμένος από την ποίηση δεν θα αργήσει κι ο ίδιος να γράψει. Όνειρο του εφηβικό ήταν να γίνει συγγραφέας ή ποιητής. Εκφράζεται επίσης μέσα από το σχέδιο. Σχεδιάζει μάλιστα ο ίδιος πολλά από τα εξώφυλλα των δίσκων του. Σε μικρή ηλικία η γιαγιά του θα του κάνει δώρο μια κλασσική κιθάρα. Κι ο Θάνος Ανεστόπουλος θα ανακαλύψει πόσο πολύ θέλει να ντύνει με μουσική τους στίχους των ποιητών.
«Για έναν περίεργο λόγο ηρωοποιούσα από παιδί αυτούς που στο τέλος της ιστορίας έχαναν ή έμεναν μόνοι τους».
Τα Διάφανα Κρίνα
Το 1991, θα δημιουργήσει τα Διάφανα Κρίνα. Σε μια συνάντηση στο μπαλκόνι του σπιτιού του, ο Θάνος Ανεστόπουλος κι ο Τάσος Μαχάς θα συμφωνήσουν για την ανάγκη να φτιαχτεί μια νέα μπάντα. Την ανάγκη δηλαδή για δημιουργία και νέα μουσική αισθητική. Οι δυο τους, κι ο Σωτήρης Σταμπουλίδης τρεις, έπαιζαν μουσική από καιρό μαζί. Ήταν επομένως, μια φυσιολογική πορεία και κατάληξη της, η γέννηση της μπάντας αυτής. Γρήγορα θα προστεθούν στην μουσική παρέα ο Κυριάκος Τσουκαλάς, συμμαθητής και φίλος του Ανεστόπουλου, ο Νίκος Μπαρδής κι ο Παντελής Ροδοστόγλου. Αργότερα θα συνεργαστεί κι ο Παναγιώτης Μπερλής. Το 1994, θα κυκλοφορήσει ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Λιώνοντας μόνος/Κάτω απ’ το ηφαίστειο.
Το 1996, θα βγάλουν τον δεύτερο δίσκο τους με τίτλο Έγινε η απώλεια συνήθειά μας και το 1998 το άλμπουμ με τίτλο Κάτι σαράβαλες καρδιές. Θα ακολουθήσουν πολλές άλλες δισκογραφικές τους δουλειές. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της δισκογραφίας τους οι στίχοι ανήκουν στον Θάνο Ανεστόπουλο. Πολλές θα είναι και οι συναυλίες τους και οι εμφανίσεις τους σε χώρους σε όλη την Ελλάδα. Η απήχηση που είχε το συγκρότημα και η αγάπη που έλαβε από τον κόσμο ήταν μεγάλη. Τον Ιούνιο του 2009, τα Διάφανα Κρίνα θα ανακοινώσουν τη διάλυσή τους. Το Σεπτέμβριο του 2015 ωστόσο, θα βρεθούν και πάλι μαζί στη σκηνή της Τεχνόπολης, σε μια συναυλία με τίτλο «Και η αγάπη πάλι θα καλεί». Είναι η αγάπη για τον Θάνο Ανεστόπουλο.
«Δεν έχω διάθεση για απολογισμούς, αλλά μόνο για ζωή».
Ο ποιητικός ερμηνευτής της ροκ
Οι στίχοι του Θάνου Ανεστόπουλου είναι κυρίως βιωματικοί. Έζησε στα άκρα κατά καιρούς. Το μαύρο του, τις σιωπές του, την θλίψη και τον φόβο του τα έκανε τραγούδια. Λιώνοντας μόνος, «Ένα δάκρυ κοραλλένιο», «Έγινε η απώλεια συνήθειά μας», «Τελευταίος σταθμός», «Ως το τέλος του κόσμου». Τραγούδια κι ερμηνείες που σε τόνο ποιητικό και μελαγχολικό περιγράφουν τις σκέψεις και τις αγωνίες μιας γενιάς. Φωνή λυρική και γήινη μαζί, εξέφραζε όσα βαραίνουν και τεντώνουν τις ζωές.
Με την διάλυση των Διάφανων Κρίνων, βγήκε δημόσια να εκφράσει την πικρία του. Ήταν ο μόνος από τα μέλη του συγκροτήματος που δεν υπέγραψε την σχετική ανακοίνωση. Αλλά και όταν η ασθένειά του ήταν πια γεγονός δημόσια το μοιράστηκε. Μίλησε για την ανθρώπινη δύναμη μα και αδυναμία, που ταυτόχρονα γνώριζε μέσα στη νέα του πραγματικότητα. Παρότρυνε όλους να ζουν την κάθε μέρα σαν τελευταία. Έφυγε από τη ζωή το Σεπτέμβρη του 2016 από καρκίνο των οστών.
Ακολουθεί βίντεο με τον Θάνο Ανεστόπουλο:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτό το άρθρο:
Θάνος Ανεστόπουλος ως το τέλος: Αποχαιρετισμός στον τραγουδιστή των Διάφανων Κρίνων. Ανάκτηση από: www.iefimerida.gr (Τελευταία Σύνδεση 9/2/2021).
Γιώτα Συκκά 06.09.2016 «Θάνος Ανεστόπουλος, μαχητής και ποιητής της ροκ μουσικής». Ανάκτηση από: www.kathimerini.gr .(Τελευταία Σύνδεση 9/2/2021).
Διάφανα Κρίνα. Ανάκτηση από: www.diafanakrina.info/about/ (Τελευταία Σύνδεση 9/2/2021).
Τζωρτζίνα Ντούτση, Ο Θάνος Ανεστόπουλος σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. Ανάκτηση από: www.in.gr (Τελευταία Σύνδεση 9/2/2021).
