Ένα χρόνο αργότερα

ένα χρόνο αργότεραΠέρασε κιόλας ένας χρόνος. Ένας χρόνος που η τότε απουσία σου έγινε αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω εδώ. Ένας χρόνος μετά το «Η παρουσία της απουσίας σου». Ένα χρόνο μετά, όλα είναι τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά.

Δεν ήταν οριστική η παρουσία της απουσίας σου. Έκανες πολλές εμφανίσεις σταδιακά. Άλλοτε κρατούσαν πολύ και άλλοτε λίγο λιγότερο. Αν με ρωτάς πάντα ήθελα να μείνεις λίγο παραπάνω. Το ξέρεις καλά, δεν το έχω γράψει και λίγες φορές άλλωστε. Πάντα στον ερχομό σου το ίδιο συναίσθημα, ενθουσιασμός. Πάντα στο φευγιό σου το ίδιο συναίσθημα, λύπη. Βαθιά λύπη, από ‘κείνες που σου τρυπάνε το δέρμα και σου τρώνε σα σαράκι την καρδιά. Μα κάθε φορά τη γιάτρευα πρόχειρα μέχρι να γυρίσεις και να λειτουργήσει και πάλι φυσιολογικά.

Σε κάθε σου επιστροφή τα μάτια στέγνωναν. Η ψυχή γαλήνευε αρκεί που ήξερα πως το βράδυ πριν κλείσω τα μάτια μου, εσύ ήσουν ο τελευταίος άνθρωπος που θα μου έλεγε καληνύχτα. Κάθε βράδυ σκέφτομαι πως δεν έχω την καληνύχτα σου. Αυτό πονάει. Εσύ κάθε βράδυ έχεις τη δική μου καληνύχτα.

Πριν κοιμηθώ σε καληνυχτώ, έτσι από μακριά. Λέω ένα καληνύχτα αγάπη μου και μετά κοιμάμαι πιο ήρεμη ελπίζοντας πως θα το νιώσεις. Δε γίνεται να μη σου πω καληνύχτα… Ίσως φταίει που όλα σου τα πράγματα βρίσκονται ακόμα εδώ και δε με αφήνουν να σε ξεχάσω. Προσπάθησα μα δεν κατάφερα να τα πετάξω. Η θέση τους είναι εδώ.

Advertising

Advertisements
Διαβάστε επίσης  Βιντεοκασέτες: Νοσταλγία μιας άλλης εποχής
Ad 14

Πολύς ο καιρός μέχρι την επόμενη συνάντησή μας. Με αγχώνει λίγο αυτό. Με ενοχλεί λίγο αυτό. Κάθε φορά εγώ ήμουν εκείνη που έφευγε και εσύ έμενες πίσω. Τώρα οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Εγώ είμαι εκείνη που θα μείνει πίσω και θα περιμένει την άφιξή σου. Θα είμαι εκείνη που θα σε προσμένει μη περιμένοντας να αλλάξει κάτι μεταξύ μας, αλλά να, είναι που θα περάσουν μήνες ολόκληροι μέχρι να δω και πάλι τα μάτια σου και θέλω να επιβεβαιώσω αυτό που μου χες πει ένα βράδυ στο σπίτι σου… Αυτό που είχες πει, πως τα μάτια είναι ίδια και ο τρόπος που με κοιτούν επίσης.

Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος. Τώρα τα πράγματα που μοιάζουν αλλιώτικα. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να «αφήσουμε ελεύθερο ο,τι δεν αφήνεται». Το κατάλαβες σωστά; Είναι όλα τόσο ασήμαντα όσο δεν είσαι εδώ να τα ζεις μαζί μου, μα ξέρω. Ξέρω πως όλο αυτό έπρεπε να μείνει πίσω. Αυτή τη φορά όλα είναι αλλιώς. Νιώθω πως δε χωράει άλλος πόνος σε όλο αυτό. Νιώθω πως από δω και πέρα, μόνο όμορφα πράγματα έχουν περιθώριο να συμβούν. Τόσο σε εμένα όσο και σε εσένα.

Το βράδυ θα σου πω και πάλι καληνύχτα. Θα σου λέω για πολύ καιρό ακόμη. Έτσι από μακριά, μα θα σου λέω. Αφού δε μπορώ να σε φροντίζω εγώ, φρόντισε εσύ τον εαυτό σου και μην τον ανακυκλώνεις σε ανθρώπους και καταστάσεις που σε πηγαίνουν πίσω. Ζήσε ακριβώς όπως το θες.

Εγώ θα είμαι εδώ. Όσο και αν αλλάξουν οι ζωές μας, όσο και αν προχωρήσουν θα είμαι εδώ για να περιμένω να δω το βλέμμα σου την επόμενη φορά που θα σε συναντήσω. Οτιδήποτε και αν αλλάξει πάντα θα υπάρχει χώρος στη ζωή μου για σένα. Για σένα που ήρθες και έφυγες τόσες φορές. Για σένα που πάντα ήθελα να μείνεις λίγο παραπάνω. Και ποιος ξέρει ίσως κάποια φορά έρθεις και μου κάνεις το «χατίρι».

Διαβάστε επίσης  Οι συναισθηματικές αποστάσεις πονούν περισσότερο
Advertising

Αντίο μέχρι την επόμενη φορά αγάπη μου…

Το όνομά μου Αρετή-Ειρήνη(παρόλο που στο 2ο δεν ακούω ποτέ).Καταγόμενη από την πανέμορφη Λιβαδειά.
Φοιτήτρια του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας στην Κέρκυρα!
Μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία όπως και για τη λογοτεχνία και την ποίηση.
Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην ακούω μουσική με ιδιαίτερη αδυναμία στην Ελληνική!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα; Διαφορετικές
Από πού πήραν το όνομα τους βουνά της Ελλάδας

Από πού πήραν το όνομα τους βουνά της Ελλάδας

Ο Ελλαδικός χώρος είναι ένα μεγάλο πανόραμα μυθικών και ιστορικών