Ένα “γεμάτο” μυαλό δεν έχει χώρο για όνειρα. Ή εναλλακτικά όπως είχε γραφτεί σε τίτλο γνωστού άρθρου “Ένας περιπλανώμενος νους είναι ένας δυστυχισμένος νους”. Και αυτό γιατί; Επειδή μέσα από συνεχιζόμενες σκέψεις και συναισθήματα από το μυαλό μας, διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι σκέφτονται σε ίδιο ποσοστό τι δεν συμβαίνει σχεδόν τόσο συχνά όσο σκέφτονται το τι πράγματι συμβαίνει κάτι το οποίο τους κάνεις δυστυχείς. Δεν εστιάζουν στο χειροπιαστό παρόν, ούτε το ζουν, αλλά στο φόβο του “αν”, της “υπόθεσης”, του “σεναρίου” και του μέλλοντος. Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν το πόσο επιζήμιο για εμάς είναι το overthinking, οι υπερβολικές σκέψεις και οι υπερβολικές αναλύσεις πόσο μάλλον για τις σχέσεις μας αλλά και τις αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους ανθρώπους.
Σκεφτόμαστε ασταμάτητα. Όλοι. Κανείς δεν μπορεί να μην σκέφτεται. Σκεφτόμαστε πολύ και αυτό μπορεί πολλές φορές να γίνει μια “κακή συνήθεια” της καθημερινότητας μας. Υπερβολική σκέψη και σενάρια το ένα μετά το άλλο καταλήγοντας στο να πιστεύεις ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από ό,τι πραγματικά συνέβη. Αλλά το να σου ζητάνε να σταματήσεις να σκέφτεσαι είναι γελοίο. Όλοι μπορούμε να επουλωθούμε και να βελτιωθούμε, στο άγχος μας σε ό,τι μας απασχολεί, σε κάθε ψυχική διαταραχή, τραύμα ή ελάττωμα. Ποτέ όμως μην νιώσεις ότι είσαι πρόβλημα ή κάτι λιγότερο επειδή σκέφτεσαι πολύ. Έχει και τα καλά του να νιώθεις πολύ, να είναι βαθυστοχαστής.
Άφησε χώρο στο μυαλό σου για όνειρα και φυσικά άσε όσες σκέψεις δεν είναι βάσιμες, δεν είναι γεγονότα και όσα δεν μπορείς να ελέγξεις. Κράτα όμως κάθε σκέψη ή ό,τι σε έκανε να σκεφτείς πολύ ή παραπάνω το οποίο εν τέλει απόδωσε. Όταν το μυαλό σου τελικά μετά απ’ όλα σε οδήγησε σε στόχο ή σε σωστή απόφαση. Όταν τελικά με τη σκέψη κατανόησες καλύτερα την κατάσταση και έκανες κάτι για να αλλάξεις τα πράγματα. Αναγνώρισε πότε το μυαλό και η σκέψη κόλλησε και σε οδήγησε σε σύγχυση ή άγχος. Είναι εντάξει να είσαι επιλεκτικός σε ποιον θα μιλήσεις. Όταν μιλάς για θέματα με κάποιον, καλό είναι να αγγίζεις και τα θετικά και τα αρνητικά. Αυτό βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι έχουμε σκεφτεί το ζήτημα από πολλές οπτικές γωνίες προτού μεγεθύνουμε συγκεκριμένα μέρη που χρειάζονται αντιμετώπιση. Πόσο μάλλον το να σκέφτεσαι πολύ κάποιες φορές σε οδηγεί όχι μόνο στην ενσυναίσθηση αλλά και στο να δεις το ζήτημα και από μια άλλη οπτική γωνία που δεν θα έβρισκες διαφορετικά ποτέ!
Οι σκέψεις σου δεν είναι το πρόβλημα, ούτε εσύ είσαι φυσικά το πρόβλημα. Σκέψου ήδη πόσα έχεις καταφέρει για να φτάσεις εδώ, άρα οι σκέψεις εν τέλει δεν αποτέλεσαν το μέγιστο πρόβλημα, εφόσον τις νίκησες. Φαίνεται η σκληρή δουλειά που έκανες, και στην πραγματικότητα προσπάθησες κι έφτασες εκεί που βρίσκεσαι αυτήν την στιγμή. Αν τους “ενοχλεί” να είσαι εσύ, τότε δεν είσαι εσύ τελικά το πρόβλημα, επειδή εσύ είσαι.. η λύση, η απάντηση, η αλήθεια. Και ίσως αυτό τους ενοχλεί πως το “πρόβλημα” κατά βάθος είναι εκείνοι. Κράτησε το φως σου και αναθεώρησε…
