Η γενιά των sms 160 χαρακτήρων
Έξι λέξεις. Πάρε το φούτερ και πάμε για περπάτημα. Ένα sms σε αριθμό λιγότερο των 160 χαρακτήρων μα σε συναισθήματα πολύ παραπάνω απ’ αυτούς. Η δική μου γενιά βίωσε και τα δύο. Βίωσε την εποχή όπου ένα απλό sms αρκούσε για να βγεις από το σπίτι και να ζήσεις στην ουσία τη ζωή σου αλλά γνώρισε και την αρχή μιας νέας εποχής στα χρώματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τα πράγματα κυλούσαν διαφορετικά στη γενιά εκείνη. Ήθελες να βγεις με το άτομο που σε ενδιέφερε, με τους φίλους σου, με την παρέα σου και αρκούσε ένα sms 160 χαρακτήρων γιατί όλα όσα θέλατε να πείτε και να ζήσετε δε χωρούσαν σε εκείνα. Η γενιά αυτή ακουγόταν από χιλιόμετρα απ’ τις πλάκες, τα γέλια και τις φωνές. Χαρακτηριζόταν από τις περίπλοκες και πολλές συζητήσεις, τα κρυφά βλέμματα, τα αγγίγματα και τα κλεφτά φιλιά. Δεν μας ένοιαζαν πολλά, ζούσαμε μονάχα με την ταμπέλα «λιγότερα λόγια, περισσότερες πράξεις».
Προχωρώντας στη γενιά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Σήμερα περνάμε σε ένα άλλο επίπεδο, σε μια άλλη γενιά. Στο μεγαλύτερο ποσοστό οι νέοι ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτό συνεχίζεται κι όταν βρίσκονται έξω, στις παρέες, όπου το κινητό μεταμορφώνεται σαν μια μάσκα μπροστά από τα πρόσωπά τους. Οι χαρακτήρες από 160 έγιναν 240 και η εξέλιξη της τεχνολογίας έφερε εξέλιξη και στη δικτύωση. Οι νέοι ζουν με το «περισσότερα λόγια, λιγότερες πράξεις» και όλα μέσα από μια συσκευή και μια οθόνη, ξεφεύγοντας ως ένα μεγάλο βαθμό απ’ την ουσία της ζωής.
Πώς άλλαξε σήμερα ο τρόπο επικοινωνίας
Από τα μηνύματα των 160 χαρακτήρων περάσαμε συνεπώς και σε ένα διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας. Η παρουσία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη σύγχρονη γενιά διευκόλυνε, με πολλούς τρόπους, την επικοινωνία βοηθώντας τους ανθρώπους να αποφεύγουν τα πολύωρα τηλεφωνήματα αλλά και τις συναντήσεις κάνοντας μια ανταλλαγή μηνυμάτων στα social κάτι το πιο εύκολο αλλά και επιθυμητό. Σύμφωνα με το Pew Research Center, το 72% των εφήβων στέλνει τακτικά μηνύματα και ένας στους τρεις στέλνει περισσότερα από 100 μακροσκελή μέσα στην ημέρα. Ο τρόπος επικοινωνίας, πλέον, περιορίζεται σε αυτά και όχι στην επαφή πρόσωπο με πρόσωπο.
Έτσι ακριβώς περάσαμε από τη γενιά των sms 160 χαρακτήρων σε μια γενιά πρωτόγνωρη. Πράγματι, ανταλλάσσαμε μηνύματα και τότε, αλλά ήταν μόνο αυτό. Ένα μικρό μήνυμα το οποίο σηματοδοτούσε την αρχή για μεγάλες στιγμές και αναμνήσεις. Πιθανώς οι νέοι να μην το καταλαβαίνουν τώρα, αλλά η γεύση αυτής της γενιάς χτυπά πολύ διαφορετικά από τη σημερινή. Μπορούν ωστόσο κι αυτοί να τη γευτούν αν το θέλουν. Αν αρχίσουν να μιλούν με τους συνανθρώπους τους, αν αφήσουν τα κινητά και αν επιλέξουν την επαφή πρόσωπο με πρόσωπο. Αν αφήσουν τα μακροσκελή μηνύματα, τα likes και τα σχόλια θα καταλάβουν πως όλα αυτά είναι τα ίδια που καταστρέφουν τη ζωή την οποία νομίζουν ότι χτίζουν.
Τα μόνα όρια της ζωής μας είναι αυτά τα οποία θέτουμε εμείς οι ίδιοι, ηθελημένα ή και άθελα μας. Πρέπει όμως να ζούμε τη ζωή μας χωρίς όρια. Πρέπει να ζούμε τη ζωή μας στην ουσία, όποια γενιά κι αν μας ακολουθεί. Πρέπει να ζούμε τη ζωή μας με λιγότερους χαρακτήρες, συνεπώς λιγότερα λόγια και περισσότερες πράξεις. Πρέπει να σκεφτόμαστε έξω από το κουτί. Πρέπει να ζούμε έξω από το κουτί. Πρέπει να ζούμε έξω από αυτά τα μικρά συννεφάκια στις ψηφιακές συνομιλίες και στις τρεις τελείες που αναβοσβήνουν υποσχόμενες πολλά…
Η μόνη εντούτοις που μπορεί να μας υποσχεθεί πολλά… είναι η ζωή. Κι αυτή πρέπει να τη ζούμε στην πράξη, χωρίς όρια, χωρίς χαρακτήρες, χωρίς οθόνες…
