Διακοπές τέλος
Τι καλύτερο από τις καλοκαιρινές διακοπές! Αυτές που όλοι περιμένουμε με λαχτάρα έναν ολόκληρο χρόνο για λίγες μέρες χαλάρωσης, ξεκούρασης και ξεγνοιασιάς. Να παίξουμε με τα κύματα, να απολαύσουμε ένα ξεχωριστό ηλιοβασίλεμα, να γευτούμε δροσερά παγωτά και φρούτα, να κάνουμε βόλτα στα σοκάκια ενός νησιού ή να δούμε τους γονείς μας στο χωριό. Ό,τι κι αν επιλέξουμε είναι εξίσου ξεχωριστό.
Πάντα θυμάμαι τα καλοκαίρια να τελειώνουν γρήγορα, να μη φτάνουν πότε οι μέρες τους. Είναι αυτή η αίσθηση που σου αφήνουν ότι θες κι άλλο, ότι δεν σου έφτασε (κι ας έκανες τόσα πολλά πράγματα) γιατί ήταν τόσο όμορφο και το φετινό καλοκαίρι. Είναι αναμφισβήτητα η ωραιότερη εποχή του χρόνου και παρότι υπάρχουν πολλοί θερμοί υποστηρικτές του χειμώνα θεωρώ πως σαν το καλοκαίρι δεν έχει.
Να που φτάνει η στιγμή όμως που έρχονται αυτές οι πολυπόθητες μέρες της άδειας και περνάνε τόσο ευχάριστα και όμορφα σε ότι έχει επιλέξει ο καθένας ξεχωριστά. Φτάνει όμως και πολύ γρήγορα ο καιρός που αυτές οι χαλαρές και ξεκούραστες μέρες τελειώνουν και έρχεται η στιγμή να επιστρέψουμε στην σκληρή πραγματικότητα.
Τι γίνεται όμως όταν τελειώνει το καλοκαίρι και μαζί και οι διακοπές του και πρέπει να επιστρέψεις στη ρουτίνα και στο άγχος της καθημερινότητάς; Τότε είναι που η ψυχολογία μας αλλάζει και έχουμε μια περίεργη διάθεση. Κανείς δεν θέλει να αφήσει αυτό το μαγικό καλοκαιρινό τοπίο για μια μουντή και γκρίζα μεγαλούπολη. Βέβαια αν το καλοκαίρι το έχεις μέσα σου τίποτα δεν σε εμποδίζει να το συνεχίζεις στο χειμώνα σου. Μπορείς και το χειμώνα να πας τις βόλτες σου τις μέρες με λιακάδα. Να κάνεις εξορμήσεις σε κοντινές περιοχές αλλά και τόσα πολλά άλλα πράγματα που δεν φαντάζεσαι ότι μπορείς να κάνεις.
Για πολλούς είναι δύσκολο και τους παίρνει μέρες να εγκλιματιστούν, τα όμορφα συναισθήματα των διακοπών, επιστρέφοντας την πρώτη μέρα στη δουλειά τους δημιουργούν μια μορφή στρες και μελαγχολίας. Κάποιοι μπορεί να ξεκουράστηκαν αρκετά αλλά στην επιστροφή, τους περιμένουν ένα σωρό υποχρεώσεις, έξοδα, ένα βουνό από λογαριασμούς και πολλά πράγματα που είχαν αφήσει στη μέση. Άλλοι είχαν λίγες μέρες άδεια και υπάρχει και το ποσοστό των ανθρώπων που δεν πάνε καθόλου διακοπές όμως η ξεκούραση και η ανεμελιά ισχύει το ίδιο για όλους.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη μερίδα ανθρώπων που παρότι αγαπούν το καλοκαίρι σαν εποχή τους είναι αρκετό ότι έζησαν και περιμένουν με χαρά το φθινόπωρο και την ένταξή τους στη νέα καθημερινότητα. Κρατάνε τις εικόνες και τις όμορφες στιγμές του καλοκαιριού σαν αναμνήσεις, γεμίζουν εφόδια για τις δυσκολίες του χειμώνα που έρχεται και σχεδιάζουν τα επόμενα καλοκαίρια τους. Και στις δύο περιπτώσεις θα τους πάρει λίγο χρόνο να ενταχθούν στους νέους ρυθμούς της καθημερινότητας και να φύγει αυτή η αίσθηση της γλυκόπικρης μελαγχολίας.
Όσο για αυτούς που δεν αντέχουν στην ιδέα ότι τέλειωσαν οι καλοκαιρινές διακοπές ας χαλαρώσουν με τη σκέψη ότι πέρασαν όμορφα και ας έχουν στο μυαλό τους τη φράση κλισέ “τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχουν έρθει” κι ας σχεδιάζουν το μέλλον κάνοντας όνειρα με θετική διάθεση και ενέργεια.
Ας βάλουμε όλοι λίγο καλοκαίρι στους χειμώνες μας κι έτσι η καθημερινότητα θα κυλάει πιο όμορφα.
