Ο έρωτας όπως περιγράφεται στις ταινίες και στις σειρές ανά το Χόλιγουντ δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στις ταινίες αυτές παρουσιάζεται μια εικονική πραγματικότητα, κάτι που ο σεναριογράφος θεωρεί ως ιδανική κατάσταση ή σκηνικό, μια συκοφαντία της αληθινής κατάστασης. Ο έρωτας όπως παρουσιάζεται στις διάφορες ρομαντικές κωμωδίες απέχει παρασάγγας από κάτι το ουσιαστικό, αλλά ταυτόχρονα ανεβάζει τις προϋποθέσεις των τηλεθεατών, που πιστεύουν πως δυο καρδιές μπορούν να ενωθούν σαν μια, μόνο και μόνο επειδή ειπώθηκε το ”Σε αγαπώ” υπό καταρρακτώδη βροχή.
Αρχικά, υπάρχει το θέμα της βροχής, αλλά και των άσχημων καιρικών φαινομένων γενικότερα. Στις ταινίες, λοιπόν, αυτού του κάλλους δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη βροχή, κυρίως όταν ο πρωταγωνιστής τα έχει κάνει μαντάρα και πρέπει κάπως να μην φαίνεται πια γουρούνι. Βρέχει αποκλειστικά από τη στιγμή που σκέφτεται πως του λείπει η αγαπημένη, που πριν έχει κερατώσει ωσάν Μάνθος Φουστάνος, και δεν θα σταματήσει μέχρι και να τη ζητήσει σε γάμο. Βρέχει, λοιπόν, του λείπει, ένα μίνι ποτ πουρί του σκηνοθέτη για τη σχέση τους που διήρκεσε δύο ολόκληρες εβδομάδες, και αποφασίζει να πάει να την βρει. Η άλλη, που αλλού θα ήταν ως ελεύθερη κοπέλα, είναι στο σπίτι, δεν το κουνάει από εκεί. Φίλες την παρακαλούν, πρώην της στέλνουν συνεχώς, η μαμά της αναφωνεί “Δώσε του μια ευκαιρία μωρέ, δύο εβδομάδες ήσασταν μαζί, κρίμα είναι”. Αυτή τίποτα. Σκέφτεται μόνο το τεράστιο χρονικό διάστημα που ήταν με το παλικάρι, τις στιγμές τους και την αγάπη τους, αχ αυτή την αγάπη τους.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η βροχή δεν υπάρχει απλά, πέφτει με τόση δύναμη στα τζάμια, που αναγκάζει την κοπέλα να βγει να δει. Και τον βλέπει. Εκεί βρεγμένο, με την κουκούλα του σχεδόν ένα με τα μαλλιά του, να την κοιτάει. Για ποιο λόγο δεν χτυπάς το κουδούνι ρε φίλε; Τόσο δρόμο έκανες, εκεί θα κωλώσεις;
Την βλέπει και τον βλέπει, λοιπόν, αναφωνεί λες και είδε κατσαρίδα καταχείμωνο και πάει στην πόρτα. Κοντοστέκεται, σκέφτεται αν πρέπει να του ανοίξει ή όχι, σκέφτεται αν θα αφεθεί στον έρωτα τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος. Ξεφυσά και του ανοίγει. Τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε, δεν θα σε αφήσω ποτέ από εδώ, δεν θα την ξαναπέσω στην κολλητή σου από εκεί, και κάτι ξέμπαρκα “σε αγαπώ” στη μέση.
Και εκεί, τα λάστιχα που ρίχνουν τόσο νερό στα τζάμια του σπιτιού οργιάζουν. Πέφτει τόση βροχή, ακούγονται τόσοι κεραυνοί που μόνο κάτι εντελώς συγκεκριμένο θα μπορούσε να ακολουθήσει. “Θα με παντρευτείς;”.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως πάντα μένω άναυδος σε αυτό το σημείο. Δεν έχετε κάνει τίποτα μαζί, τι να την παντρευτείς μωρέ; Τι ξέρεις για αυτή; Πώς τρώει το πρωινό της; Σε τι ένταση ξυρίζει τα πόδια της; Ξέρει να μαγειρεύει το αγαπημένο σου φαγητό ή θα παραγγέλνεις απ΄έξω μουσακά τις Πέμπτες; Τι ξέρεις; Τίποτα.
Και φυσικά η άλλη θα δεχτεί, γιατί φοβάται τα υπόλοιπα καιρικά φαινόμενα, αν αρνηθεί μια τέτοια πρόταση. Και εδώ που τα λέμε, καλά κάνει, το χιόνι δεν παλεύεται και εύκολα. Ξέρει ότι δεν μπορείς το κρύο και τις εκδρομές σε βουνό; Σιγά που το ξέρει, αλλά παντρέψου τον εσυ στις δύο εβδομάδες.
Το χειρότερο είναι πως αν παρακολουθείς μια τέτοια ταινία με την κοπέλα σου, θα γυρίσει, θα σε κοιτάξει υποτιμητικά, αναφωνώντας “τον βλέπεις ρε βλάκα τον Μαρκ, τον βλέπεις; Θα έκανες εσύ κάτι τέτοιο για μένα ποτέ;”. Το ακόμα χειρότερο είναι πως για ανθρωποκτονία τρως ισόβια.
Τέλος, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως αυτές οι ταινίες δεν έχουν καμία σχέση με τον αληθινό έρωτα. Ο αληθινός έρωτας χτίζεται σε παγκάκια, σε λάιβ, με γέλια και αμηχανία, με φόβο για το ποιος θα πει πρώτος το “σε αγαπώ”. Ο αληθινός έρωτας δεν κοιτάει βροχές και χαλάζι, κοιτάει μάτια και χαμόγελα, ο αληθινός έρωτας σε μαγκώνει, σε ακινητοποιεί και σε χαζεύει. Ο αληθινός έρωτας θα οδηγήσει και στην αληθινή αγάπη και στα πρωινά στο κρεβάτι, το Netflix, τα ποπ κορν και τη βαρεμάρα για έξοδο. Ο αληθινός έρωτας κρύβεται μέσα σου και μέσα της, στο κρεβάτι που κοιμάστε και στα νεύρα που σου προκαλεί, ο αληθινός έρωτας κρύβεται στην έλλειψη ντροπής όταν την φιλάς ενώ έχεις φάει τζατζίκι. Καμία βροχή, κανένα Χόλιγουντ, μόνο ένα παγκάκι, κάποιες μπύρες και μια αγκαλιά, τόσο μεγάλη που να καλύψει κάθε ανασφάλεια και άγχος που μπορεί να έχετε.
