Σταμάτα να περιμένεις για… το Σαββατοκύριακο, απ’ όλη την εβδομάδα. Για το καλοκαίρι, απ’ όλες τις εποχές. Για αύριο, για να ζήσεις. Ζήσε τώρα. Ζήσε το σήμερα. Ζήσε τη στιγμή. Σταμάτα να αναβάλλεις τα πράγματα, να λες “θα το κάνω αύριο”, “ή τον επόμενο χρόνο”. Θα περάσεις ο χρόνος, και ο επόμενος, και ο επόμενος. Και θα φτάσεις σε μια ηλικία όπου θα κοιτάξεις πίσω σου και εν τέλει δεν θα έχεις κάνει τίποτε πραγματικά απ’ όσα θα ήθελες ουσιαστικά, απ’ όσα θα σε έκαναν να ζήσεις κι όχι να επιβιώσεις. Σταμάτα να το κάνεις.
Σταμάτα να περιμένεις για εκείνο το κάτι όπου θα σε κάνει να ερωτευτείς τη ζωή. Εσύ ερωτεύσου τη ζωή από μόνος σου. Η ευτυχία έρχεται όταν σταματάς να περιμένεις γι’ αυτήν και ζεις όσο περισσότερο τη στιγμή στο τώρα. Εστίασε στο τώρα. Σταμάτα να περιμένεις για την ευτυχία όλη σου τη ζωή, και απλώς ζήσε. Σημασία έχει ο άνθρωπος πρώτα και έπειτα τα πράγματα. Σταμάτα να αναβάλλεις το οτιδήποτε. Σταμάτα να αναβάλλεις να ζεις. Η ευτυχία δεν είναι κάτι που αναβάλλετε για το μέλλον, είναι κάτι που σχεδιάζετε καθώς τρέχει ο χρόνος στο παρόν, δεν ελέγχεται. Ανέβαλλε κάθε τι που σε κάνει να υποφέρεις ζώντας τη ζωή σου στο τώρα, κάνοντας λάθη, ρισκάροντας, δίνοντας, χάνοντας.
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας, σα μια σειρά κεράκια αναμμένα —χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Advertising
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κοιτάζω τ’ αναμμένα μου κεριά. Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τί γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τί γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (Κεριά)
Αξίζεις εσύ ο ίδιος και αξίζεις την ευτυχία, σίγουρα θα κάνεις πάλι λάθη στην προσπάθεια σου να ευτυχίσεις, θα σκοντάψεις, μα το αξίζεις όλο αυτό, γι’ αυτό σταμάτα να σαμποτάρεις τον εαυτό σου όταν ευτυχεί. Επέτρεψε στον εαυτό σου να ευτυχίσει χωρίς να τον κρίνεις, χωρίς να τον ρίχνεις στο βάλτο μετά. Αντιμετώπισε τις στιγμές ευτυχίας σου σαν μικρές νίκες, αντί για σημάδια ότι χαλαρώνεις πολύ, κάνεις κάτι λάθος ή εκτός προγράμματος ή ελέγχου. Φρόντισε να κοιτάς πίσω στα κεριά της ζωής σου και να χαίρεσαι για ό,τι έχεις κάνει, και όχι να μένεις με το παράπονο πως δεν έκανες ό,τι αγαπάς. Κάνε ό,τι αγαπάς τώρα. Δώσε χαρά και φως. Και πάρε χαρά και φως. Κοινωνικοποιήσου. Αυτά βοηθάνε. Αφιέρωσε χρόνο ουσιαστικό, τώρα, σε εσένα και στους αγαπημένους σου. Ακόμη και μια απλή συζήτηση με κάποιον που είναι πρόθυμος να σε ακούσει μπορεί να κάνει πολλά για να ανακουφιστείς, για να πάρεις κάτι, μπορεί ακόμη να σε βοηθήσει και στο άγχος, ακόμη κι αν δεν λύνει άμεσα κάποιο προβλήματα που σου το προκαλεί. Βοηθά πολύ όμως.
Μην αφήσεις το άγχος, το φόβο, και τον πανικό να νικήσει. Εσύ έχεις τον έλεγχο, εσύ και θα νικήσεις. Το άγχος δεν θα σε σκοτώσει. Δυστυχώς, ο εγκέφαλός μας δημιουργεί ψευδείς σκέψεις που παρερμηνεύουμε ως επικίνδυνες παρόλο που δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος. Αυτό είναι το άγχος. Όταν απλώς αποδέχεσαι το άγχος και κάθε αγχώδης σκέψη και κατάσταση που σου προκαλεί, εκπαιδεύεις τον εγκέφαλό σου ώστε να είναι λιγότερο αντιδραστικό σε αυτό. Δεν θα σε σκοτώσει, μα δεν πρέπει και να σε κερδίσει. Αντέδρασε, πες του το, δεν σε απειλεί, είσαι εντάξει, είσαι ασφαλής. Το ‘χεις. Ανακάλυψε τον εαυτό σου και άσε το να ζει απλώς, διώχνοντας το, σιγά σιγά καθ’ αυτόν τον τρόπο θα απομακρυνθείς απ’ αυτό.
Σταμάτα να περιμένεις για κάτι το οποίο θα έρθει θεόσταλτα και θα νικήσει το άγχος, σταμάτα να περιμένεις για ζωή αντί να ζεις. Σταμάτα να περιμένεις, να αναβάλλεις, σταματά να μην ζεις στο τώρα. Ζήσε στο τώρα. Ζήσε το τώρα. Μην αφήνεις τίποτα που σε γεμίζει για αργότερα ή για αύριο. Αύριο θα χάσεις το ενδιαφέρον σου. Αργότερα, η μέρα θα γίνει νύχτα. Αύριο, θα είναι άλλη μέρα. Αργότερα, η ζωή θα έχει περάσει. Αύριο θα μετανιώσεις για κάτι που δεν έκανες ενώ είχες την ευκαιρία. Άφησε το αύριο, σημασία έχει το τώρα. ΖΗΣΕ.
