Πριν από πολύ καιρό σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρινό, πριν από το Netflix και το κόσμο του ίντερνετ, κυκλοφορούσαν οι ταινίες σε βιντεοκασέτες. Κάποιοι από εσάς, θα θυμάστε τις μέρες που τα βίντεο και οι βιντεοκασέτες κυριαρχούσαν στο σαλόνι του σπιτιού!
Σημάδι μιας περασμένης εποχής
Όταν εφευρέθηκαν και κυκλοφόρησαν στο κοινό, ήταν ένα σύγχρονο θαύμα που άλλαξε για πάντα το home theater. Οι συλλογές οικιακών ταινιών έγιναν βασικό στοιχείο σχεδόν κάθε σπιτιού και δεν υπήρχε σπίτι χωρίς τουλάχιστον ένα βίντεο. Ακόμη και σήμερα, μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν τις βιντεοκασέτες φυλαγμένες κάπου στο σπίτι τους.
Μπορεί να είναι σημάδι μιας περασμένης εποχής και μιας εποχής τώρα που δεν υπάρχει πια. Αλλά είναι μία μακρινή και παλιά πραγματικότητα. Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε με ένα βίντεο και αυτές τις βιντεοκασέτες. Δεν ήταν εύκολο να τις αποχαιρετήσουμε. Αλλά ακόμα και στον σημερινό κόσμο, φέρνουν πίσω πολλές αναμνήσεις.

Μπορεί να φαίνεται σαν αρχαία ιστορία, αλλά οι βιντεοκασέτες, ήταν το μέσο επιλογής για να παρακολουθήσουμε ταινίες ή και να ηχογραφήσουμε αγαπημένες τηλεοπτικές εκπομπές. Ερχόμενοι βέβαια στο σήμερα αν ρωτήσεις ένα παιδί τι είναι η βιντεοκασέτα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μείνει να μας κοιτάζει με ένα απορημένο ύφος.
Μέσω της βιντεοκασέτας ήταν σαν να ήμασταν στο σινεμά, χωρίς όμως να χρειαζόταν να βγούμε απ’ τα σπίτια μας. Κάπως έτσι άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα βίντεο κλαμπ το ένα μετά το άλλο και με αυτό τον τρόπο καθιερώθηκαν οι Παρασκευές και τα Σάββατα ως ημέρες βιντεοκασέτας.
Οι βιντεοκασέτες φιγουράρουν στη μνήμη μας
Η αλήθεια είναι πως οι βιντεοκασέτες, φιγουράρουν περίεργα κι έντονα στις μνήμες όσων τις προλάβαμε. Βλέπουμε αυτές τις κασέτες και είναι σαν να βρίσκουμε ένα παράθυρο στο παρελθόν. Τι θα ήταν όμως η ζωή μας, παρά μια συλλογή από αναμνήσεις τόσο παλιές όσο και νέες;
Η νοσταλγία που υπάρχει, βιώνεται ως γλυκόπικρη ανάμνηση, με λύπη για πράγματα που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Το γεγονός ότι φαίνεται να νιώθουμε νοσταλγία για την εποχή που τα βίντεο και οι βιντεοκασέτες κυριαρχούσαν και μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα, υποδηλώνει ίσως, ότι μπορεί ασυνείδητα να θυμόμαστε πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους και να μην θυμόμαστε πράγματα που δεν μας κάνουν.
Επιπλέον, οι βιντεοκασέτες, έφεραν επανάσταση στην οικιακή ψυχαγωγία επιτρέποντας στο τηλεοπτικό κοινό να καταγράψει τις αγαπημένες του εκπομπές σε κασέτα και να τις παρακολουθήσει αργότερα με την ησυχία του.
Η καθιερωμένη βόλτα στο κατάστημα με βιντεοκασέτες
Πως να εξηγήσεις λοιπόν στα σημερινά παιδιά, ότι παλαιότερα, ολόκληρες οικογένειες στοιβάζονταν σε ένα αυτοκίνητο το βράδυ της Παρασκευής, οδηγούσαν στο τοπικό κατάστημα με βιντεοκασέτες και έτρεχαν στο ράφι των νέων εκδόσεων ελπίζοντας να βρουν τη βραδινή τους διασκέδαση!; Ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε κάποιος να κάνει μαραθώνιους ταινιών στο σπίτι με την οικογένεια του.

Μερικές φορές μάλιστα, έφευγαν με το τελευταίο αντίγραφο από το κατάστημα, ένα για το οποίο, ίσως και να μάλωναν με άλλους πελάτες για το ποιος θα το πάρει.
Όταν περπατούσες σε ένα μεγάλο κατάστημα που νοίκιαζε ή πούλαγε βιντεοκασέτες, ήταν πολύ διασκεδαστικό και είναι κάτι που φαντάζει πολύ διαφορετικό από το να κάνεις κύλιση πάνω-κάτω σε μια λίστα ταινιών με το ποντίκι. Όχι, δεν ήταν τόσο βολικό, αλλά είχε μια ολόκληρη κοινωνική πλευρά που λείπει από τις σύγχρονες εναλλακτικές.
Για πολλούς από εμάς, η παρακολούθηση ταινιών στο σπίτι στο βίντεο ήταν μια διαμορφωτική εμπειρία, που εδραίωσε την αγάπη μας για τις ταινίες και μάλιστα οδήγησε στην άνοδο της ποιότητας που βλέπουμε σήμερα. Αλλά μερικές φορές είναι καλό να συνειδητοποιείς ότι η νοσταλγία έχει την ικανότητα να κάνει το παρελθόν να φαίνεται καλύτερο από ό,τι ήταν.
«Κι αν γυρίζει ο χρόνος πίσω στην αρχή
όπως γυρίζει πίσω μια βιντεοκασέτα
το ίδιο αδέξια, με την ίδια ταραχή
Advertising
τα ίδια θα κάναμε, άσ’ τα και γάμησέ τα.» ~ Τίτος Πατρίκιος