Άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ.. ;
Δεν είναι λίγες οι φορές φίλε αναγνώστη που άλλα λες, άλλα κάνεις κι άλλα εννοείς. Βρίσκεστε με το συνομιλητή σου χαμένοι στη μετάφραση της σκέψης, για ακόμα μια φορά. Θα μου πεις πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό. Θα σου πω είναι, όχι μόνο δυνατό αλλά και εξαιρετικά συχνό φαινόμενο. Εκεί που είσαι έτοιμος να πεις τη γνώμη, την άποψη, τις πιο βαθιές σου σκέψεις, τσουπ! Πορτοκαλί καμπανάκι αρχίζει να αναβοσβήνει μπρος στα μάτια σου. Επιμένει χωρίς σταματημό, προειδοποίηση ελήφθη! Αρχίζεις να αναρωτιέσαι ποιος είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να μιλήσεις στο συνομιλητή σου που βρίσκεται απέναντι και περιμένει μια αντίδραση από εσένα. Σκέφτεσαι μην τον πληγώσεις με την ωμή αλήθεια σου, αναμασάς τα λόγια σου ξανά, λες μήπως να το θέσω διαφορετικά για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση, και οι σκέψεις συνεχίζονται. Ώσπου ανοίγεις ευλαβικά το στοματάκι σου και λες κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που εξ’ αρχής ήθελες να πεις. Τα λόγια σου γίνονται ένα μπλεγμένο κουβάρι και νιώθεις πως μιλάς μια άλλη γλώσσα, μια εντελώς διαφορετική μετάφραση των λεγομένων σου ξεπροβάλλει. Ο κυκεώνας της σκέψης σε υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες. Λάθος δρόμος, χαμένοι στο ίδιο το μυαλό.
Πόσο δύσκολο είναι να βάλεις σε τάξη το μυαλό και τη σκέψη λοιπόν ;
Υπάρχουν φορές που πραγματικά θέλεις να πεις την αλήθεια όπως έχει, να είσαι ειλικρινής απέναντι στον άνθρωπο που ζητάει μια συμβουλή, μια γνώμη σημαντική για τη ζωή του. Όμως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Δεν έχουν τις ίδιες αντοχές, την ίδια ανθεκτικότητα απέναντι στις καταστάσεις. Πολλές φορές, ένας γνήσιος, ειλικρινής λόγος μπορεί να κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη, πιο επίπονη και πιο γιγαντιαία στο μυαλό του συνομιλητή σου. Μπορεί να θολώσει σε μεγαλύτερο βαθμό την κρίση του και να τον βουλιάξει πιο βαθιά στον πάτο της απελπισίας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την παραποίηση των λεγομένων μας. Χαμένοι στη μετάφραση της σκέψης λοιπόν.. ξανά και ξανά.
Γιατί καταλήγουμε χαμένοι στις λέξεις;
Αμφίδρομος ο δρόμος.Ένας λόγος, μια συμβουλή φιλτραρισμένη και επικαλυμμένη με λογιών λογιών δικαιολογίες ή ακόμα και νουθεσίες που στόχο έχουν να κατευνάσουν, να φέρουν σε ψυχική ηρεμία τα συναισθήματα του ανθρώπου που έχουμε απέναντι μας, μπορούν να επιφέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα πετύχουν προς στιγμήν την ανακούφιση και τη γαλήνη του άλλου, αλλά στην πορεία θα δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Το αποτέλεσμα ; το ίδιο ή και ακόμα χειρότερο. Όταν εσύ ο ίδιος έχεις συγκεχυμένη και ανοργάνωτη τη σκέψη σου, τι θα καταφέρεις, μάντεψε…; Θα μπερδέψεις ακόμα πιο πολύ το συνομιλητή σου και θα καταλήξετε χαμένοι μέσα στα πολύπλοκα νοήματα. Αντί λοιπόν να σκέφτεσαι με τις ώρες, τι θα πεις, πως θα το πεις, με τι θα το συγκρίνεις, πως θα το θέσεις όμορφα δίχως να δημιουργήσεις σύγχυση και επιπλέον άγχος στον άλλον, σκέψου τον εαυτό σου.
Πως θα συμβούλευες τον εαυτό σου σε ανάλογη περίπτωση ;
Αν βρισκόσουν στην ανάλογη θέση και ζητούσες τη συμβουλή ή τη γνώμη κάποιου σε ένα σημαντικό ζήτημα που χρήζει άμεσης επίλυσης, τι συμπεριφορά θα ήθελες λοιπόν; Πως θα περίμενες να σου φερθεί; Θα ήθελες να νιώθετε και οι δυο χαμένοι στη μετάφραση της δικής σας επικοινωνίας; Θα ήθελες δικαιολογίες και συμπονετικά λόγια ή την πραγματικότητα ως έχει; Εγώ προσωπικά, θα επιζητούσα ειλικρίνεια. Άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τον εαυτό τους, δουλεύουν συστηματικά πάνω στην αυτοβελτίωση τους, έχουν βιώσει ανάλογες εμπειρίες, ναι θα είναι σε θέση να θέσουν την άποψη τους. Δίχως επικαλύψεις και δίχως αναμασημένα λόγια. Θα σου πουν ακριβώς πως ένοιωσαν, πως έπραξαν και τελικά πως τα κατάφεραν.
Αν πάλι δεν είσαι σε θέση ή δεν είσαι διατεθειμένος για δικούς σου λόγους να συμβουλέψεις και να νουθετήσεις, μην το κάνεις. Δεν υπάρχει λόγος να μπεις στη διαδικασία να κάνεις κάτι για το οποίο ούτε σίγουρος είσαι, ούτε γνωρίζεις τι αποτέλεσμα θα φέρει. Πολύ πιθανόν να μπερδέψεις ακόμη περισσότερο τον άλλον ή ως εξαίρεση μια στις τόσες, υπάρχει η περίπτωση να τον βοηθήσεις. Θα παίζεις με τις πιθανότητες; Πότε πλέον θα σταματήσουμε να λέμε άλλα, να εννοούμε άλλα και στο τέλος να πράττουμε άλλα;
Ως πότε πια θα είμαστε χαμένοι στη μετάφραση της ίδιας μας της σκέψης ;
Ο λόγος, εάν μη δηλοί, ου ποιήσει το εαυτού έργον.
-Αν ο λόγος δεν κάνει φανερό αυτό που θέλει να πει, δε θα επιτελέσει το έργο του.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος (Τέχνη Ρητορική Γ’ 2149)
Για να βρεις του στίχους πάτα εδώ
