Bruno Mattei: Η μακάβρια φιλμογραφία του

Ο Bruno Mattei είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες μορφές του ιταλικού τρόμου. Ο Bruno Mattei θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς «απατεώνες», ο οποίος κατάφερε να αποκτήσει ένα φανατικό κοινό. Ο Mattei έπαιρνε ότι πουλούσε η κινηματογραφική αγορά και το «κλωνοποιούσε» η το αντέγραφε ώστε να βγάλει χρήματα. Πάντα όμως με πάθος και με αγάπη για το σινεμά, λίγες είναι οι ταινίες στην φιλμογραφιά του που δεν κατάφεραν να γίνουν cult διαμάντια. Η πλειοψηφία των ταινιών του είναι γεμάτες αίμα και γυμνό. Ο Bruno Mattei ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέρ και κατάφερε να αποκτήσει φήμη από την συνεργασία του με τον Jess Franco στο Count Dracula (1970). Την δεκαετία του ’70 σκηνοθέτησε δεκάδες mondo ντοκιμαντέρ και exploitation ταινίες, όπως το Women’s Camp 119 (1977) και το Emanuelle and the Erotic Nights (1978). Σχεδόν σε όλες του τις ταινίες χρησιμοποιούσε ψευδώνυμο ώστε να έχουν περισσότερη απήχηση στην διεθνή αγορά αλλά και για να κρυφτεί ο ίδιος από τα trash έπη του. Η καριέρα του κορυφώθηκε με το ζομπό-έπος του, Hell of the Living Dead (1980), μέσα από αυτήν την ταινία ο Mattei έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Vincent Dawn. Δεν είναι τυχαίο που ο Bruno Mattei είχε πάρει το «παρατσούκλι», ο Ιταλός Ed Wood. Στο άρθρο θα γνωρίσουμε έξι από τις ταινίες του Bruno Mattei, έξι από τις πιο cult και σημαντικές του ταινίες. Σε προηγούμενα άρθρα γνωρίσαμε τον Ruggero Deodato, τον Lucio Fulci, τον Michele Soavi και τον Sergio Martino, τώρα ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε το οδοιπορικό μας στον ιταλικό τρόμο μέσα από τις ταινίες του Bruno Mattei.

Hell of the Living Dead (1980)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Vincent Dawn)
Πρωταγωνιστούν: Margie Newton, Franco Garofalo, Selan Karay
Βαθμολογία IMDb: 5.0/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=yVIJ2CVNuxQ

Τέσσερις μισθοφόροι ταξιδεύουν στην Νέα Γουινέα ώστε να κάνουν διάλειμμα από τις στρατιωτικές αποστολές τους. Εκεί θα συναντήσουν δυο φιλόδοξους δημοσιογράφους, οι οποίοι καταγράφουν μια περίεργη πανδημία που μαστίζει τους κατοίκους του νησιού. Σύντομα θα έρθουν αντιμέτωποι με ορδές από πεινασμένα ζόμπι.

Βρισκόμαστε στην Ιταλία του 1980, το Zombie 2 (1979) του Lucio Fulci γίνεται μια παγκόσμια επιτυχία και η διεθνής αγορά διψάει για περισσότερα ζόμπι. Οι Ιταλοί που είχαν την δυνατότητα να γυρίζουν εντυπωσιακές ταινίες με λίγα χρήματα, αποφασίζουν να δώσουν όλο τους το μεράκι για να γυρίσουν σπλατεριές είτε με νεκροζώντανους είτε με κανίβαλους. Ο Bruno Mattei αποφασίζει να ενώσει και τα δυο είδη προσδίδοντας στην ταινία του και μια mondo απόχρωση. Αν και η ταινία δεν έχει φαγοπότι από κανίβαλους όπως συναντήσαμε στο Zombie Holocaust (1980) του Marino Girolami, ο Mattei μας δείχνει με ωμότητα κάποιες από τις τελετουργίες των ιθαγενών, με υλικό το οποίο είναι παρμένο από αλλά ντοκιμαντέρ όπως το The Real Cannibal Holocaust (1974) και το Des Morts (1979). Το Hell of the Living Dead είναι ένα καθαρόαιμο b-movie το οποίο προσπαθεί να περάσει κάποια κοινωνικά μηνύματα, χωρίς βέβαια να τα καταφέρνει. Οι ερμηνείες τραγελαφικές στα όρια του τόσου κακού που είναι καλού, ενώ η μουσική είναι «δανεισμένη» από την Ιταλική μπάντα Goblin. Ο Mattei, ζητούσε από  την μπάντα να γράψει πρωτότυπη μουσική για την ταινία του αλλά οι Goblin ήθελαν πολλά χρήματα, έτσι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κομμάτια τους από προηγούμενες ταινίες. Το ίδιο ισχύει και για την μουσική του Luis Bacalov, η οποία είναι επίσης «κλεμμένη» από την ταινία Blood and Diamonds (1977). Έτσι ο Mattei μπόρεσε να δημιουργήσει τον δικό του «Φρανκενστάιν», μια ένοχη απόλαυση γεμάτη αίμα και καφρίλα. Αξιοσημείωτες στιγμές της ταινίας, η σκηνή όπου ο Franco Garofalo προσπαθώντας να δείξει ότι έχει «τσαγανό», αποφασίζει να «παίξει» με τα ζόμπι και να τα χλευάσει, ενώ η υπέροχη σκηνή όπου η Margie Newton τρέχει στην ζούγκλα ημίγυμνη και μασκαρεμένη ως ιθαγενής ώστε να μάθει περισσότερα για την πανδημία μέσα από μια φυλή ιθαγενών, είναι όλα τα λεφτά, για να το πούμε με τον λαϊκό καπιταλιστικό τρόπο. Το Hell of the of the living Dead σίγουρα θα το λατρέψουν οι οπαδοί των ζόμπι ταινιών, για τους υπολοίπους θεατές, αναμφίβολα θα είναι μια γοητευτική trash εμπειρία.

Διαβάστε επίσης  The Last Voyage of the Demeter: Σε ρηχά νερά
Πηγή εικόνας: imdb.com

The Other Hell (1981)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Stefan Oblowsky)
Πρωταγωνιστούν: Franca Stoppi, Carlo De Mejo, Francesca Carmeno
Βαθμολογία IMDb: 4.7.10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=bDuQyjDpyJ0

Ένας ιερέας προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια σε ένα μοναστήρι όπου ο διάβολος εξουσιάζει τις καλόγριες, ώστε να διαπράξουν εγκλήματα.

Το The Other Hell είναι μια από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες του Bruno Mattei και μια από τις λίγες φορές που δεν ανταγωνίζεται την αμερικάνικη αγορά για να βγάλει χρήματα. Ο Mattei δημιουργεί μια ταινία με ατμόσφαιρα και μυστήριο, με ένα συγκροτημένο σενάριο από τον Claudio Fragasso και με πρωταγωνίστρια την μακάβρια μούσα του Joe D’Amato, Franca Stoppi, όπου εδώ υποδύεται μια αινιγματική καλόγρια που κατακλύζεται από ψυχοπάθεια. Το The Other Hell είναι μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του ιταλικού τρόμου και ταυτοχρόνως μια από τις πιο ξεχωριστές του nunsploitation είδους.

Πηγή εικόνας: americangenrefilm.com

Rats: Night of Terror (1984)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Vincent Dawn)
Πρωταγωνιστούν: Ottaviano Dell’Acqua, Geretta Geretta, Massimo Vani
Βαθμολογία IMDb: 4.7/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=NlOcKL2l_m0     

Σε μια μετά-αποκαλυπτική γη, μια συμμορία μηχανόβιων βρίσκουν καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, εκεί θα τους επιτεθούν χιλιάδες πεινασμένοι αρουραίοι.

Το Rats: Night of Terror, είναι το αριστούργημα του Bruno Mattei, με μια εξαιρετική φωτογραφία από τον Franco Delli Colli, με μια υποβλητική ατμόσφαιρα που σε καθηλώνει από το πρώτο λεπτό και με ένα λαμπρό cast από τους καλύτερους της ιταλικής σχολής. Σε σενάριο του αγαπημένου συνεργάτη του Mattei, Claudio Fragasso, το Rats καταφέρνει να γίνει η πιο σπουδαία ταινία του Mattei σε μια εποχή που οι creature feature ταινίες ήταν στα καλύτερα τους.

Διαβάστε επίσης  The Conjuring: Το τρέιλερ του τρίτου κεφαλαίου είναι γεγονός
Πηγή εικόνας: mondo-digital.com

Robowar (1988)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Vincent Dawn)
Πρωταγωνιστούν: Red Brown, Catherine Hickland, Massimo Vanni
Βαθμολογία IMDb: 4.4/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=0IV4g19TXrA

Βρισκόμαστε στο τέλος της εποχής του ιταλικού τρόμου, ο αμερικάνικος κινηματογράφoς εντυπωσιάζει περισσότερο με τα θεαματικά του εφέ ενώ ο ιταλικός κινηματογράφος οδηγείται σε πιο trash μονοπάτια. Ο Bruno Mattei αποφασίζει να καπηλευθεί τις μεγάλες αμερικάνικες επιτυχίες, Predator (1987) και Robocop (1987) και να δημιουργήσει τον δικό του ρομποτικό κλώνο,  με μια ομάδα μισθοφόρων που ταξιδεύουν στην Κεντρική Αμερική για να σώσουν κάποιους ομήρους, εκεί όμως θα γίνουν θηράματα ενός μεγαλύτερου θηρευτή. Ακριβώς, όπως το διαβάσατε, η ταινία του Mattei είναι αντιγραφή του Predator. Οι οπαδοί του trash σινεμά θα διασκεδάσουν με την ψυχή τους με αυτήν την ταινία, ενώ ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι πίσω από την μάσκα του κυνηγού-ρομπότ κρύβεται ο σεναριογράφος της ταινίας, Claudio Fragasso.

Πηγή εικόνας: mondo-digital.com
Shocking Dark (1989)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Vincent Dawn)
Πρωταγωνιστούν: Christopher Ahrens, Haven Tyler, Geretta Geretta
Βαθμολογία IMDb: 4.6/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=gI_hkwuYm5w

Σε μια μελλοντική Βενετία, όπου μαστίζεται από την μόλυνση. Μια ομάδα ανθρώπων προσπαθούν να ανατρέψουν την κατάσταση, όμως κάποια μολυσμένα τέρατα έχουν διαφορετική απάντηση για το αν πρέπει να σωθεί ο πλανήτης.

Στο Shocking Dark βλέπουμε την πιο ιερόσυλη πλευρά του Mattei. Ο Mattei αντιγράφει με θράσος ταινίες όπως το Aliens (1986) και το The Terminator (1984), ενώ σε πολλές χώρες θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο Terminator 2, εκτός από την Αμερική όπου εκεί θα έπεφταν οι μηνύσεις. Αν θέλετε να δείτε μια trash εκδοχή των δυο αγαπημένων έργων επιστημονικής φαντασίας, τότε το Shocking Dark είναι η καλύτερη επιλογή για να διώξετε την κατάθλιψη σας.

Διαβάστε επίσης  «Funny Games»: Το μηδενιστικό magnum opus του Michael Haneke
Πηγή εικόνας: bloody-disgusting.com

Island of the Living Dead (2007)

Σκηνοθεσία: Bruno Mattei (με το ψευδώνυμο Vincent Dawn)
Πρωταγωνιστούν: Yvette Yzon, Gaetano Russo, Alvin Anson
Βαθμολογία IMDb: 4.3/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=qVKKq_myRuo&t=15s

Το πλοίο μιας ομάδας κυνηγών θησαυρού βυθίζεται και η ομάδα θα βρει καταφύγιο σε ένα έρημο νησί, στο οποίο όμως κατοικούν σαρκοβόρα ζόμπι.

Ο Bruno Mattei, τα τελευταία χρόνια της ζωής του προσπαθούσε να αναβιώσει τον ιταλικό τρόμο με ταινίες με κανίβαλους όπως το Mondo Cannibal (2004) ενώ προσπάθησε να αναγεννήσει και τους αγαπημένους του ζωντανούς νεκρούς. Το Island of the Living Dead είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες τελευταίες ταινίες του, με εκπληκτικά ζόμπι και υπέροχα σπλάτερ εφέ. Απέκτησε ένα sequel, Zombies: The Beginning (2007), ο Mattei ήθελε να φτιάξει και μια τρίτη ταινία αλλά τον πρόφτασε ο θάνατος. Ο Bruno Mattei γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1931 και έφυγε από την ζωή στις 21 Μαΐου 2007. Το άρθρο αυτό αποτελεί μέρος της πολύτιμης trash κληρονομιάς του.

Πηγή εικόνας: horrorant.com

Είμαι ο Παναγιώτης Γλυνός. Έχω σπουδάσει σκηνοθεσία στο New York College.
Είμαι λάτρης του κινηματογράφου,της λογοτεχνίας και του μυστηρίου. Λατρεύω την περιπέτεια και το ρίσκο.
Τα πάθη μου και η λατρεία μου προς την τέχνη,πάντα με οδηγούσαν σε παράτολμα δημιουργήματα. Το 2015 εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο,Ο Μεσσίας του Θανάτου και το 2016,το δεύτερο βιβλίο με τίτλο,Εγώ,ο Εωσφόρος.
Έχω σκηνοθετήσει δυο μικρού μήκους ταινίες(Killer's Eyes,Το Όπλο)τις οποίες μπορείτε να τις βρείτε στο youtube.
Έχω συμμετάσχει ως βοηθητικός ηθοποιός στις σειρές,Η Ζωή Εν Τάφω,Έτερος Εγώ-Χαμένες Ψυχές και Κόκκινο Ποτάμι. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με μεγάλους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου όπως τον Παντελή Βούλγαρη,τον Τάσο Ψαρρά και τον Μανούσο Μανουσάκη.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The keeper of stories

The keeper of stories, ένα βιβλίο με πολλές ιστορίες

Σας ενδιαφέρουν τα βιβλία που εμπεριέχουν διάφορες ιστορίες; εάν ναι,
catcalling

Catcalling: όχι, δεν είναι κοπλιμέντο!

Το catcalling ή αλλιώς street harassment πρόκειται για λεκτική παρενόχληση