Για πολλούς αποτελεί έναν υπερεκτιμημένο ηθοποιό, κλασικό παιδί του Χόλυγουντ, που δεν μπόρεσε ποτέ να αποτινάξει τον Τζακ του Τιτανικού από πάνω του. Για αυτούς όμως που βλέπουν τον φάκελο “Leonardo Di Caprio” με μεγαλύτερη σοβαρότητα και αντικειμενικότητα, ο ηθοποιός αποτελεί έναν σπάνιας κλάσης και ευρείας γκάμας ηθοποιό που σήμερα είναι ένας και εκ των κορυφαίων και εκ των πιο επιλεκτικών ηθοποιών. Η λίστα με τις ταινίες που ο Di Caprio συγκλόνισε θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη αλλά εμείς θα σταθούμε σήμερα σε τρεις (+μια), όπου κάθε μια ήταν μια συνεργασία με διαφορετικό σκηνοθέτη. Όχι, σε αυτές δε θα είναι η “Επιστροφή” που του χάρισε το Όσκαρ! Όχι γιατί δεν ήταν εξαιρετικός, αλλά γιατί πολύ απλά έχει παίξει και σε πολύ καλύτερες.
1. Ματωμένο διαμάντι, του Edward Zwick (2006)
Μια από τις πιο ολοκληρωμένες ερμηνείες του Leonardo Di Caprio και μια εξαιρετική περιπέτεια με βαθύ νόημα και κοινωνικό περιεχόμενο. Μια πολύ επιτυχημένη συνάντηση του ηθοποιού με τον Edward Zwick, ο οποίος τον καθοδηγεί ως ένα καιροσκόπο λαθρέμπορο που μπροστά στα μάτια του και τα μάτια όλων μας έρχεται το φως της αλήθειας για αυτά που βλέπουμε όλοι να γίνονται στον κόσμο αλλά δε τα μαρτυρούμε. Μια οικογενειακή ιστορία ξεριζωμού και άσχημων συνθηκών διαβίωσης στον εμφύλιο της Σιέρα Λεόνε. Φυσικά, το εμπόριο διαμαντιών μέσα σε αυτόν τον εμφύλιο, ο ουσιαστικός λόγος του διχασμού. Ναι, ακόμα και τον 20ο αιώνα στον οποίο αναφέρεται η ταινία, οι συνθήκες ζωής αυτές στην Αφρική υπάρχουν. Η εκμετάλλευση υφίσταται από τους ισχυρούς στους ανίσχυρους με όπλα τον φανατισμό και τη βία και οι ισχυροί του κόσμου στους ρόλους των καθοδηγητών αυτού του κύκλου βίας. Μια ταινία γροθιά στο στομάχι και ακόμα μια υποψηφιότητα για Όσκαρ για τον μεγάλο ηθοποιό.
2. Ο δρόμος της επανάστασης, του Sam Mendes (2008)
Η δεύτερη συνύπαρξη των πολύ καλών φίλων Di Caprio – Winslet, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του συζύγου της δεύτερης. Οι δυο πρωταγωνιστές, με δεδομένη τη χημεία τους, παραδίδουν δυο εξαιρετικές ερμηνείες σε μια ταινία πορτρέτο μιας εποχής της αμερικανικής κοινωνίας, μέσα από τη ζωή και την καθημερινότητα ενός ζευγαριού της μεσαίας τάξης. Το όνειρο για μια ζωή διαφορετική, η ρουτίνα, φέρνουν το ζευγάρι αντιμέτωπο με μυστικά, ενοχές, κόντρες που τελικά φτάνουν στη ρήξη. Μια ταινία κοινωνική που βασίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά στη δυναμική των δυο πρωταγωνιστών του και στις καθηλωτικές τους ερμηνείες. Όσκαρ για την Kate Winslet, μια εξαιρετική ερμηνεία στην φαρέτρα του Leonardo Di Caprio, που εν έτει 2008, είχε ήδη αποτινάξει τον Τζακ του Τιτανικού και έπλεε ήδη σε βαθιά αλλά βατά όπως αποδείχθηκε από την εξαιρετική του διαδρομή, για εκείνον ερμηνευτικά νερά.
3. Κάποτε στο Χόλιγουντ, του Quentin Tarantino (2019)
Μετά την συνεργασία τους στο “Django” , ο Di Caprio και ο Tarantino βρέθηκαν ξανά στο στούντιο αυτή τη φορά στην τελευταία ως τώρα ταινία του σκηνοθέτη γύρω από το Χόλιγουντ της χρυσής εποχής. Ο Di Caprio είναι καθηλωτικός μαζί με τον Brad Pitt, με πολύ δυνατές σκηνές ως τηλεοπτικός αστέρας σε ψυχολογική παράκρουση και πτωτική πορεία που ψάχνει απεγνωσμένα από κάπου να σταθεί. Οι διάλογοι με τον Brad Pitt είναι απολαυστικοί, όπως και το σύνολο της ταινίας που παρά τη μεγάλη της διάρκεια και το παιχνιδιάρικο μοντάζ του Tarantino (και φυσικά τους μακροσκελείς διαλόγους) δεν κουράζει. Βέβαια, οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος πριν τη δεις, ποιο ζήτημα προσεγγίζει ο αντιδραστικός και εκκεντρικός δημιουργός του. Η σκηνή που το κοριτσάκι του ψιθυρίζει στο αυτί ότι ήταν εξαιρετικός στην ερμηνεία του με τον Di Caprio να δακρύζει τόσο φυσικά, τόσο αληθινά, τόσο αβίαστα αποδεικνύουν ότι μιλάμε για ένα διαχρονικά μεγάλο ηθοποιό που δεν έχει πλέον λόγο καμία στάμπα να αποτινάξει από πάνω του ούτε φυσικά τίποτα να αποδείξει σε κανένα για το μεγαλείο της υποκριτικής του ικανότητας.
bonus movie
Επειδή αφιέρωμα, έστω και μίνι, στον Di Caprio χωρίς Scorsese, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ, παραθέτω μια πολύ ιδιαίτερη συνεργασία τους.
Το νησί των καταραμένων (2010)
Μια καθηλωτική ερμηνεία του Di Caprio , υπό τις οδηγίες του μέντορα του, Martin Scorsese. Ένα έργο στο οποίο τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και κάθε σκηνή σε οδηγεί σε ένα καινούργιο λαβύρινθο. Μια από τις δυο ταινίες του Αμερικανού ηθοποιού που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό και γεμάτους αγωνία σε όλη τους τη διάρκεια και πόσο μάλλον στο τέλος τους. (η άλλη ήταν το “Inception” του Christopher Nolan). Βέβαια είναι όλες οι συνεργασίες τους αξιόλογες αλλά αυτή η ταινία ήταν η πιο σκοτεινή και μυστηριώδης δουλειά τους για αυτό και αξίζει αυτή την ιδιαίτερη μνεία.
