Η ελπίδα είναι το κρησφύγετο της ανθρώπινης υπόστασης. Είναι το συναίσθημα που διακατέχει τον κόσμο σε όλες τις χρονικές περιόδους. Πάντα έχουμε κάτι να αναμένουμε και πάντα εναποθέτουμε την ελπίδα μας σε κάτι, σε κάποιον τόσο για να αισθανθούμε καλύτερα όσο και για να ονειρευτούμε περισσότερο. Σήμερα θα παρουσιάσουμε πέντε στιγμές του παγκοσμίου κινηματογράφου όπου οι δημιουργοί τους προσπάθησαν επιτυχημένα να μεταδώσουν αυτό το αίσθημα ελπίδας στο κοινό.
1. Interstellar (2014) , του Christopher Nolan
Το πιο μεγαλόπνοο έργο του Nolan εστιάζει στην προσπάθεια της επιστήμης να σώσει τον πλανήτη από τη μαθηματικά βέβαια καταστροφή στην οποία την οδηγούμε οι άνθρωποι με την ασεβή και τραγική μας συμπεριφορά. Ένα έργο με πολλά μηνύματα, ένα συγκλονιστικό Matthew McConaughey και το μοτίβο “η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος” να βρίσκεται ζωντανό σε κάθε πλάνο του επιτυχημένου σκηνοθέτη. Ένα έργο βαρύ που σίγουρα δε θα αντέξουν να το δουν όλοι, αλλά η ελπίδα είναι το μήνυμα που περνάει μέσα από τα επιστημονικά ευρήματα και πρακτικές. Η ελπίδα για μια ανθρωπότητα που θα βρει τον τρόπο να επιβιώσει ακόμα και από τον κακό της εαυτό. Μια ταινία διαχρονική για τη δύναμη της αγάπης, την αλληλεγγύη και για την ελπίδα που πάντα πεθαίνει τελευταία.
2. Οδηγός Αισιοδοξίας (2012), του David Russell
Ο David Russell καθοδηγεί τον Bradley Cooper και την Jennifer Lawrence σε μια αισθηματική κομεντί με φόντο την ελπίδα και την αναγέννηση. Δυο άνθρωποι που τους χαστούκισαν η ζωή και οι επιλογές τους , είναι έτοιμοι να κάνουν μια νέα αρχή. Ένας διαγωνισμός χορού και ένας έρωτας που σιγά σιγά θα γεννηθεί θα σταθούν οι αφορμές για την κάθαρση των ηρώων και την χάραξη νέου ορίζοντα στη ζωή. Οδηγός αισιοδοξίας ή αλλιώς οδηγός ελπίδας θα λέγαμε εμείς, σε μια γλυκιάς και μελαγχολικής διάστασης ταινία που σου αφήνει μια όμορφη αίσθηση όταν τελειώνει. Εξαιρετική χημεία οι δυο πρωταγωνιστές, ήρεμη δύναμη και συμπαραστάτης τους ο τεράστιος Robert De Niro.
3. The Shawshank Redemption (1994), του Frank Darabont
Δε χρειάζονται φαντάζομαι ιδιαίτερες συστάσεις για αυτή την ταινιάρα! Πρώτη στο imdb, μια πληθωρική ερμηνεία του Tim Robbins που είχε στο πλευρό του τον χαρισματικό και πολυδιάστατο Morgan Freeman σε μια μεταφορά της νουβέλας του Stephen King. Ο δρόμος για τη δικαίωση ενός άδικα καταδικασμένου τραπεζίτη στην Αμερική των σκληρών συνθηκών κράτησης. Η ζωή στη φυλακή, οι περιπέτειες και ένας ύμνος στην ανθρώπινη δύναμη, υπομονή, δίψα για δικαιοσύνη μα πάνω από όλα ελπίδα. Ο Tim Robbins , στον ρόλο της καριέρας του, ενσαρκώνει υποδειγματικά έναν ταλαντούχο και πνευματώδη άνθρωπο που πριν δραπετεύσει η δική του ψυχή, φρόντισε να απελευθερώσει κι άλλες. Μπορεί να υπάρξει ελπίδα ακόμα και μέσα σε μια φυλακή με ισόβια καταδίκη; Φυσικά. Ο άνθρωπος είναι ον που μαθαίνει να επιβιώνει και να ελπίζει πάντα για το καλύτερο. Ένας ύμνος στην ελπίδα και το μεγαλείο ψυχής κάθε ανθρώπου και μια ταινία που δεν πρέπει να λείπει από τη συλλογή κανενός.
4. Armageddon (1998), του Michael Bay
Blockbuster περιπέτεια του μετρ του είδους, Michael Bay με τον Bruce Willis σε ένα ρόλο που έχει λάβει ανάμεικτες κριτικές. Μια ταινία που γυρίστηκε αφενός με σκοπό να εντυπωσιάσει για τα καταπληκτικά της εφέ αλλά παράλληλα αφηγείται μια ιστορία ελπίδας βασισμένη στη ρητορεία του τέλους των 90s περί καταστροφής του κόσμου. Ένα καστ ικανών ηθοποιών γύρω από τον πρωταγωνιστή-ήρωα Bruce Willis, ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας που έχει ως κυρίαρχο σκοπό να αναδείξει τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης, τον ηρωισμό και το φως της ελπίδας στον ορίζοντα ακόμα και στις πιο δυσμενείς συνθήκες. Σίγουρα δε θα ψάξετε να βρείτε ρεαλισμό σε αυτό το έργο, όμως μπορείτε να τη δείτε αφενός διασκεδάζοντας έχοντας στο μυαλό σας ότι πρόκειται για κλασική χολιγουντιανή αμερικάνικη περιπέτεια και αφετέρου να καλοδεχτείτε το ελπιδοφόρο μήνυμά της για τη δύναμη που έχουμε οι άνθρωποι όταν είμαστε μονιασμένοι απέναντι σε ένα κοινό κίνδυνο.
5. Life is Beautiful (1997) , του Roberto Benigni
Ο Benigni σκηνοθετεί τον εαυτό του στην πιο ολοκληρωμένη του ερμηνεία σε ένα ύμνο για την ελπίδα που προκαλεί ακόμα και στον πιο σκληρό άνθρωπο δάκρυα συγκίνησης. Ένας πατέρας με τον γιο του και τη γυναίκα του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου, που δε χάνει δευτερόλεπτο το χαμόγελο και την ελπίδα του για ένα καλύτερο αύριο. Ο λόγος; Μα φυσικά, για να σώσει το παιδί του. Υπάρχει άλλωστε πιο σημαντικός λόγος για να ελπίζει ο άνθρωπος από τα παιδιά; Μια τρυφερή ιστορία ανιδιοτελούς αγάπης και ελπίδα με φόντο την πιο σκοτεινή περίοδο του αιώνα που πέρασε. Ένας χαρισματικός πιτσιρικάς στέκεται στο πλευρό του σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή και η ταινία μετατρέπεται σε ένα ύμνο για την ομορφιά της ζωής, σαν ένα λουλούδι που ανθίζει ακόμα και στο πιο άγονο έδαφος. Χρειαζόμαστε τέτοιες ταινίες πρώτον για να μη ξεχνάμε όσα έζησε η ανθρωπότητα από τις κτηνωδίες ορισμένων και δεύτερον για να θυμόμαστε ότι η ελπίδα και η αγάπη είναι τα μόνα ασφαλή καταφύγια της ανθρωπότητας σε χαλεπούς καιρούς. Μιας ανθρωπότητας που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να βρει τον δρόμο της προς τη λύτρωση.
