Ο Michele Soavi είναι μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του ιταλικού τρόμου. Ο Michele Soavi, έχει δουλέψει στο πλευρό μεγάλων σκηνοθετών όπως ο Dario Argento και ο Lucio Fulci. Αν και είναι γνωστότερος από τον ρόλο του στο Demons (1985) του Lamberto Bava, όπου υποδυόταν τον μασκοφόρο αγγελιοφόρο των δαιμόνων. Ο Soavi έχει παίξει πολλούς δεύτερους ρόλους σε κλασικές ταινίες του ιταλικού τρόμου όπως το City of the Living Dead (1980) και το Alien 2: On Earth (1980). Ο Michele Soavi είναι ένας από τους τελευταίους δημιουργούς της χρυσής εποχής του ιταλικού τρόμου, έφτιαξε μόνο τέσσερα κινηματογραφικά διαμάντια και ύστερα αφοσιώθηκε σε τηλεοπτικές σειρές. Το τέλος του ιταλικού τρόμου είχε για τελευταίο απόγονο τον Soavi και αυτό τον καθιστά ως έναν σημαντικό σκηνοθέτη για το φανταστικό σινεμά και την ιστορία του. Σε προηγούμενο άρθρο γνωρίσαμε τον Ruggero Deodato και τον Lucio Fulci, τώρα θα συνεχίσουμε το οδοιπορικό μας στον ιταλικό τρόμο, μέσα από τις ταινίες του Michele Soavi.
Stage Fright (1987)
Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Πρωταγωνιστούν: David Brandon, Barbara Cupisti, Domenico Fiore
Βαθμολογία IMDb: 6.7/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=hs7PHsWzvwE
Μετά τον φόνο της ενδυματολόγου μιας θεατρικής παράστασης από έναν serial killer, ο αλαζόνας σκηνοθέτης της παράστασης αποφασίζει να εκμεταλλευτεί το τραγικό περιστατικό και να ανεβάσει την παράσταση νωρίτερα. Κλειδώνεται μέσα στο θέατρο μαζί με τους ηθοποιούς του χωρίς να γνωρίζει πως ο δολοφόνος βρίσκεται και αυτός μέσα στο θέατρο.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Michele Soavi, ένα στιλιζαρισμένο slasher, από τα καλυτέρα εκείνης της περιόδου. Ο Soavi παίρνει τους πιο χαρισματικούς ηθοποιούς και συνεργάτες της ιταλικής σχολής και γυρίζει το δικό του δολοφονικό πόνημα. Υπεργεμισμένο με λυρικά πλάνα και εξέχουσα ατμόσφαιρα που συνοδεύεται από την «παραληρηματική» μουσική των Simon Boswell και Stefano Mainetti. Σε παραγωγή Joe D’ Amato, σε σενάριο George Eastman και με πρωταγωνίστρια την μούσα του Tinto Brass, Barbara Cupisti. Ο Soavi μας παραδίδει ένα αιματοβαμμένο κομψοτέχνημα, με έντονη διάθεση σινεφιλίας, καθώς οι οπαδοί του ιταλικού τρόμου σίγουρα θα αναγνωρίσουν πολλά easter eggs που βρίσκονται μέσα στην ταινία, όπως μιας φωτογραφία του George Eastman ως ανθρωποφάγου στο Anthropophagus (1980). Επίσης, ο δολοφόνος είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους που έχουμε δει στο σινεμά, φοράει μια μάσκα κουκουβάγιας και θερίζει κόσμο. Παρόλα τα καλά στοιχεία, η ταινία πέφτει στην παγίδα των κλισέ που συναντάμε πολλές φορές στο είδος, προσπαθεί να αντιγράψει τα αμερικανικά slasher ενώ ταυτοχρόνως να έχει μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική υπογραφή. Στα σίγουρα θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του είδους. Είναι ένα διαμαντάκι που αξίζει να επανεκτιμηθεί.
The Church (1989)
Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Πρωταγωνιστούν: Barbara Cupisti, Tomas Arana, Asia Argento
Βαθμολογία IMDb: 6.2/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=yAPHtW1g4qI
Μετά την μαζική σφαγή μιας κοινότητας σατανιστών από τους σταυροφόρους. Ένας ιερέας αποφασίζει να φτιάξει έναν μαζικό τάφο για όλες αυτές τις ψυχές και πάνω από τον τάφο να χτίσει μια εκκλησία ώστε το κακό να εγκλωβιστεί. Αιώνες μετά, ένας φιλόδοξος βιβλιοθηκάριος, ο Evan μαζί με μια αρχαιολόγο, την Lisa, θα ανακαλύψουν την πύλη που βρίσκεται κάτω από την εκκλησία και η κόλαση θα κυριαρχήσει επί γης.
Το αιρετικό μεταφυσικό θρίλερ του Michele Soavi, σε παραγωγή Dario Argento, είναι ένα πομπώδες και εικαστικά άψογο θρίλερ, με την φιλοδοξία να αναγεννήσει τον ιταλικό τρόμο που εκείνη την περίοδο ήταν στα τελευταία του. Με πρωταγωνίστρια την πανέμορφη μούσα του Soavi, Barbara Cupisti, όπου εδώ υποδύεται την μνηστή των δαιμόνων και την Asia Argento, κόρη του Dario Argento, σε έναν από τους πρώτους της ρόλους. Ο Soavi στην ταινία, δίνει περισσότερο έμφαση στην φωτογραφία και στην ατμόσφαιρα παρά στο σενάριο και εκεί βρίσκεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας. Υπερφορτωμένο και μπερδεμένο αφηγηματικά και με σεναριακές προχειρότητες, η ταινία του Soavi βρίσκεται σε μια αντιφατική κατάσταση προσπαθώντας να αναπαραστήσει ένα καθαρόαιμο μεταφυσικό θρίλερ και να αποδώσει και το πνεύμα μιας καλλιτεχνικής ταινίας. Γεμάτο με υπερφλύαρους χαρακτήρες που δεν προσφέρουν τίποτα στην αφήγηση της ταινίας, ενώ κάποιες ερμηνείες είναι τόσο τραγελαφικές, σχεδόν κωμικές, που προδίδουν την σοβαροφάνεια και το σκοτάδι της ταινίας. Πέρα από τα αρνητικά, η ταινία περιέχει εξαιρετικά σκηνικά και εφέ, ενώ το soundtrack της ταινίας που αποτελείται από μεγάλους συνθέτες όπως τον Philip Glass, Keith Emerson και την αγαπημένη ιταλική μπάντα The Goblins, συνθέτουν μια πολύ όμορφη κινηματογραφική εμπειρία.
The Sect (1991)
Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Πρωταγωνιστούν: Kelly Curtis, Herbert Lom, Mariangela Giordano
Βαθμολογία IMDb: 6.2/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=foroacPuxbQ
Η Miriam είναι μια δασκάλα νηπιαγωγείου και ζει μια τυπική ζωή μέχρι που ένας ξένος, ο Moebius Kelly που ανήκει σε μια σατανιστική αίρεση, της αποκαλύπτει το μακάβριο πεπρωμένο της.
Το The Sect είναι η καλύτερη και η πιο τρομαχτική ταινία στην φιλμογραφία του Soavi. Με πρωταγωνίστρια την Kelly Curtis, αδελφή της Jamie Lee Curtis και με πρωταγωνιστή τον θρυλικό Herbert Lom, o Soavi καταφέρνει μετά από δυο αξιόλογες προσπάθειες, να συνδυάσει επιτέλους τον τρόμο με το καλλιτεχνικό σινεμά. Ένα εικαστικό κομψοτέχνημα, με κινήσεις κάμερας και πλανάρισμα που θα ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι σκηνοθέτες του Hollywood, με ένα συγκροτημένο σενάριο που απεικονίζει με σοβαρό ύφος την κατάδυση της Miriam στον κόσμο του σατανισμού. Γεμάτο από ποίηση και συμβολισμούς που μαγεύουν και υπνωτίζουν, ενώ το soundtrack του Pino Donaggio είναι το κερασάκι στην τούρτα. Ο Soavi σκηνοθετεί μια ιδιαίτερη ταινία τρόμου, με μια New Age φιλοσοφία και επηρεασμένος και από την μυθολογία Κθούλου του Χ.Φ. Λάβκραφτ, δημιουργεί το αριστούργημα του. Ένα ακόμα διαμάντι στην φιλμογραφία του που αξίζει να επανεκτιμηθεί.
Dellamorte Dellamore (1994)
Σκηνοθεσία: Michele Soavi
Πρωταγωνιστούν: Rupert Everett, Anna Falchi, Francois Hadji- Lazaro
Βαθμολογία IMDb: 7.2/10
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=XbQaRP0m2HE
O Francesco Dellamorte είναι ο επιστάτης ενός νεκροταφείου σε ένα χωριό της Ιταλίας. Στο νεκροταφείο του, οι νεκροί ζωντανεύουν και ο Dellamorte αναγκάζεται να ξενυχτάει τα βράδια ώστε να τους σκοτώνει προτού βγουν στους δρόμους. Η ζωή του είναι ένας φαύλος κύκλος, ο μόνος του πραγματικός φίλος είναι ο βοηθός του, ο Gnaghi. Μια μέρα, κατά την διάρκεια μιας κηδείας, γνωρίζει μια πανέμορφη γυναίκα, την ερωτεύεται και περνάνε νύχτες πάθους μαζί. Όμως, ο ερωτάς θα τον οδηγήσει σε νέους δρόμους τρέλας, εκεί όπου τα όρια ζωής και θανάτου είναι λεπτά.
Γνωστό και με τον Αγγλικό τίτλο, Cemetery Man, το Dellamorte Dellamore είναι το κινηματογραφικό κύκνειο άσμα του Michele Soavi, στην ταινία απαρνείται την σοβαροφάνεια και δημιουργεί μια καλλιτεχνική κωμωδία τρόμου με κάποια βαθιά υπαρξιακά μηνύματα. Οι χαρακτήρες της ταινίας, μοιάζουν σαν καρικατούρες, λες και βγήκαν από κάποιο καρτούν, ενώ σε αρκετές σκηνές συγγενεύει με τον slapstick κινηματογράφο του Sam Raimi. O Dellamorte που τον υποδύεται εξαιρετικά ο Rupert Everett ερωτεύεται την καυτή Anna Falchi και αυτό του προσφέρει λίγη ζωτικότητα στην μίζερη ζωή του. Το μόνο βιβλίο που έχει συντροφιά του είναι ο τηλεφωνικός κατάλογος όπου διαγράφει διευθύνσεις και ονόματα από όσους έχουν πεθάνει. Ο λυρισμός είναι διάχυτος, ο υπαρξισμός εμπεριστατωμένος και η μουσική του Manuel De Sica εκπληκτική. Σε σενάριο του Tiziano Sclavi, συγγραφέα του Dylan Dog, ο οποίος Dylan Dog είναι επηρεασμένος από την φιγούρα που υποδύεται ο Rupert Everett. Ο Martin Scorsese την θεωρεί μια από τις πιο σημαντικές ιταλικές ταινίες της δεκαετίας του ‘90 και δεν έχει άδικο καθώς το Dellamorte Dellamore είναι η πιο σπουδαία ταινία που κυκλοφόρησε την περίοδο που ο ιταλικός τρόμος ήταν στα τελευταία του. Ο Michele Soavi γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1957 και αυτό το άρθρο είναι μέρος της πολύτιμης κληρονομίας του.
