Αρκεί μια σκηνή να αλλάξει την άποψη σου για μία ταινία. Μπορεί να την βελτιώσει, μπορεί, όμως και να την κάνει βαρετή-αδιάφορη. Είναι, όμως, ΜΙΑ σκηνή αρκετή για να αλλάξει δραματικά μια ταινία προς το καλύτερο; Κι όμως… Μία και μόνο λήψη μπορεί να γράψει ιστορία! Χωρίς λόγια, ατάκες, σενάριο. Μόνο με τη δύναμη της εικόνας και της μουσικής. Μερικές φορές τα λόγια περιττεύουν και αρκεί να ‘’μιλήσουν’’ μόνο οι εικόνες με τις νότες… Επέλεξα, λοιπόν, 10 σκηνές που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στην πορεία του παγκόσμιου κινηματογράφου και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του.
Singing in the rain – 1952
Η στιγμή που ο Gene Kelly τραγουδάει και χορεύει στη βροχή βρίσκεται δικαίως στη λίστα με τις πιο χαρμόσυνες σκηνές στην ιστορία του σινεμά και είναι, αναμφίβολα, η χαρακτηριστικότερη στιγμή της καριέρας του Αμερικάνου ηθοποιού. Η ταινία ‘’Singing in the Rain’’ θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες μιούζικαλ όλων των εποχών και ίσως να οφείλει πολλά στην πιο εμβληματική σκηνή τραγουδιού και χορού που δημιουργήθηκε ποτέ…
The Seven Year Itch – 1955
Όταν σκέφτεσαι Marilyn Monroe αυτόματα σου έρχεται στο μυαλό η παραπάνω εικόνα. Αλλά όχι άδικα, μιας και αν αναζητήσεις φωτογραφίες της στο διαδίκτυο, τα μισά αποτελέσματα θα την απεικονίζουν έτσι. Με σηκωμένο ένα λευκό φόρεμα να αποκαλύπτει τα καλλίγραμμα πόδια της μεγάλης σταρ. Η σκηνή αυτή ανήκει στην ταινία ‘’The Seven Year Itch’’ και έμελλε να γίνει ένα από τα πιο διαχρονικά σύμβολα θηλυκότητας και σεξουαλικότητας.
The Godfather: Part 2 – 1974
Η τριλογία είναι γεμάτη ατμοσφαιρικές και δυνατές συναισθηματικές στιγμές, οι οποίες καθιστούν την κάθε ταινία μοναδική. Η τελευταία σκηνή, όμως, της δεύτερης ταινίας δεν μπορεί να συγκαταλεχθεί με τις υπόλοιπες. O Michael Corleone (Al Pacino) κάθεται στο ίδιο τραπέζι με όλα του τα αδέλφια. Ξαφνικά, το τραπέζι αδειάζει και ο μόνος που παραμένει είναι ο Michael. Η σκηνή αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί προφητική αν ο Coppola επέλεγε να μην την αφήσει για το τέλος. Παρόλα αυτά, ο Αμερικανός σκηνοθέτης αποδίδει εξαιρετικά την ατμόσφαιρα της ιστορίας και την κορύφωση της, με μία από τις ιστορικότερες τελευταίες σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου…
Rocky – 1976
Είναι το αουτσάιντερ, αλλά δε το βάζει κάτω όσο απίθανο κι αν είναι να νικήσει. Δεν έχει να χάσει τίποτα, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να κερδίσει πολλά. Είναι απλός άνθρωπος, δεν έχει συνηθίσει στις πολυτέλειες, γι’ αυτό κι η τελευταία του προπόνηση είναι αυτό το ιστορικό τρέξιμο από το φτωχικό σπίτι του μέχρι το Μουσείο της Τέχνης στη Φιλαδέλφεια. Αφού ανεβαίνει τα σκαλιά του μουσείου, σηκώνει τις γροθιές του ψηλά και η στιγμή αποτελεί σύμβολο αυτοπεποίθησης και ίσως από τις πιο ενθαρρυντικές σκηνές όλων των εποχών…
Manhattan – 1979
Για πολλούς είναι η καλύτερη ταινία του Woody Allen. Πέρα απ’ αυτό όμως, πόσο ‘’μεγάλος’’ σκηνοθέτης μπορεί να είσαι για να κάνεις ένα ζευγάρι καθισμένο σε ένα παγκάκι, κάτω από μία νεοϋορκέζικη γέφυρα, μία από τις εμβληματικότερες σκηνές στην ιστορία του σινεμά; Πρέπει να είσαι ο Woody Allen… H στιγμή του ζευγαριού στο παγκάκι είναι η πιο χαρακτηριστική στιγμή της ταινίας και η πιο ‘’δυνατή’’ στην καριέρα του ταλαντούχου σκηνοθέτη-σεναριογράφου-ηθοποιού. Παρατηρώντας μόνο τη φωτογραφία αντιλαμβανόμαστε τον μοναδικό ρομαντισμό που προσφέρει η σκηνή…
Platoon – 1986
Η σκηνή στην οποία ο λοχίας Elias (Willem Dafoe) πέφτει αιμόφυρτος από πυρά Βιετναμέζων επιλέχθηκε για το επίσημο πόστερ της ταινίας ‘’Platoon’’ το 1986. Έκτοτε, η αφίσα αυτή απαρτίζει τη λίστα με τις πιο διάσημες αφίσες πολεμικών ταινιών όλων των εποχών, γεγονός που αποδεικνύει την συμβολική υπόσταση της σκηνής. Η στιγμή της εκτέλεσης του Sgt. Elias απεικονίζει με τρόπο αποστομωτικό τις ακανθώδεις συνέπειες του πολέμου του Βιετνάμ…
Reservoir Dogs – 1992
Οι τίτλοι αρχής στην ταινία- γνωριμία με τον Quentin Tarantino ανήκουν στην κατηγορία με τους πιο διάσημους τίτλους αρχής ταινιών όλων των εποχών και θέτουν ισχυρή υποψηφιότητα για την πρώτη θέση. Υπό τον ήχο του ‘’Little Green Bag’’ του George Baker και σε slow motion, λοιπόν, μας συστήνονται οι πρωταγωνιστές, όλοι σε μαύρα κοστούμια. Μόνο ο Quentin θα μπορούσε να μετατρέψει τα opening credits σε μία από τις πιο cult σκηνές και ταυτόχρονα να κάνει cool τα μαύρα κοστούμια με τις μαύρες γραβάτες…
Titanic – 1997
Εντάξει… Μιλάμε για εμβληματικές σκηνές. Δε μπορούσε να λείπει το ‘’must’’ αυτής της ομάδας. Χωρίς πολλές συστάσεις. Rose και Jack στην πλώρη και από πίσω να παίζει το ιστορικό soundtrack ‘’My Heart will go on’’. Αν αναλογιστούμε πόσες χιλιάδες ζευγάρια το έχουν μιμηθεί θα καταλάβουμε το ‘’μέγεθος’’ και τη διαχρονικότητα της σκηνής.
Τεράστια λήψη, ο ορισμός του ρομαντισμού. Μπράβο James Cameron!
American Beauty – 1999
Άλλη μία λήψη που έγραψε ιστορία, καθώς αποτελεί την απόλυτη σκηνή φαντασίωσης που γυρίστηκε ποτέ. Ο μεσήλικας Lester (Kevin Spacey) φαντασιώνεται την ανήλικη φίλη της κόρης του Angela (Mena Suvari) ξαπλωμένη πάνω σε ροδοπέταλα, τα οποία πέφτουν από ψηλά σκεπάζοντας το σώμα της. Η απίστευτα αισθησιακή, αυτή, σκηνή συνιστά, επίσης, ένα σύμβολο σεξουαλικότητας και θηλυκότητας.
Ocean’s 11 – 2001
Με διαφορά η καλύτερη και πιο επιτυχημένη heist film όλων των εποχών. Δεν θα ήταν ίδιο το αποτέλεσμα, όμως, αν έλειπε αυτή η σκηνή. Στη σκηνή αυτή δεν υπάρχουν διάλογοι, ούτε αφήγηση. Οι 10 από τους 11 πρωταγωνιστές μας βρίσκονται στην ταράτσα ενός κτιρίου παρατηρώντας το σιντριβάνι του καζίνο Bellagio. Είναι η τελευταία φορά που βρίσκονται μαζί. Αποχωρούν σιωπηλά χωρίς να αποχαιρετισθούν, ο ένας μετά τον άλλον. To ‘’Clair de Lune’’ δένει γάντι με τη σκηνή και δημιουργεί μια αποπνικτικά συγκινητική ατμόσφαιρα, κλείνοντας ιδανικά και μαεστρικά την πρώτη ταινία της τριλογίας του Steven Soderbergh…
Φανταστείτε, λοιπόν, να απουσίαζαν οι συγκεκριμένες σκηνές από αυτές τις ταινίες. Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο και πολύ πιθανόν οι ταινίες αυτές να μην αποκτούσαν την ιστορική υπόσταση που έχουν τώρα.
Μία λήψη, μία στιγμή, ένα καρέ έχει τόση δύναμη, που μπορεί να γράψει ιστορία…
