Ο Sergio Leone (3 Ιανουαρίου 1929- 30 Απριλίου 1989) είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Ο -κατά την γνώμη μου- κορυφαίος στο είδος του, τα western, αποτελεί τον πρωτοπόρο της αναζωπύρωσης τους στην γενέτειρα του Ιταλία, τη δεκαετία του 1960. Το είδος έμεινε γνωστό ως spaghetti western ή Ιταλικά western ή Μακαρόνι western. Η ειδοποιός διαφορά τους με τα παραδοσιακά western του Χόλυγουντ, είναι η ύπαρξη περισσότερης δράσης και βίας. Επιπρόσθετα, ήταν σύνηθες οι πρωταγωνιστές να δρουν με βάση ατομικά κίνητρα. Τα κίνητρα αυτά ήταν είτε χρήματα είτε εκδίκηση.
Μερικοί από τους σημαντικότερους ηθοποιούς που συνεργάστηκαν με τον Sergio Leone, είναι ο Clint Eastwood, ο Lee Van Cleef, ο Eli Wallach, ο Henry Fonda, η Claudia Cardinale, ο Charles Bronson και πολλοί ακόμα. Η συνεργασία του με τον μαέστρο Ennio Morricone, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2020, γιγάντωσε ακόμα περισσότερο το θρύλο του. Οι δυο τους ήταν συμμαθητές στο σχολείο και συνεργάστηκαν στις 6 από τις 7 ταινίες του. Όπως δήλωσε το 2007 ο μαέστρος, μερικά κομμάτια μουσικής ήταν γραμμένα πριν γίνουν γυρίσματα. Κάτι που δεν είναι και τόσο συνηθισμένο.
Ο Sergio Leone είχε την άποψη ότι η μουσική έχει πολύτιμο ρόλο στις ταινίες του, και αρκετές φορές μεγάλωνε τις σκηνές του για να χωρέσει ολόκληρο ένα κομμάτι. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από μαγικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, συνιστά το τέλος του The Good, the Bad and the Ugly, η οποία είναι μία από τις αγαπημένες μου σκηνές όλων των εποχών! Κάθε φορά που την βλέπω, με πιάνει η ίδια ανατριχίλα.
Η τριλογία των Δολαρίων
Η τριλογία απαρτίζεται χρονολογικά από τα: 1) Για μια χούφτα δολάρια (1964), 2) Μονομαχία στο Ελ Πάσο (1965) και 3) Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος (1966). Κάθε ταινία έχει την χάρη της, αλλά το κλείσιμο της τριλογίας αποτελεί ένα από το σπουδαιότερα και αγαπημένα μου κομμάτια στην ιστορία του κινηματογράφου. Είναι πραγματικά απίθανο ότι αυτές οι τρείς ταινίες βγήκανε τρεις διαδοχικές χρονιές. Ο προϋπολογισμός τους, ήταν 200.000 $, 600.000$ και 1.200.000$ αντίστοιχα. Η χαρισματικότητα του Sergio Leone φαίνεται από το σπουδαίο γράψιμο των χαρακτήρων μέχρι τα εντυπωσιακά πλάνα. Κομβικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο εξαιρετικός διευθυντής φωτογραφίας με τον οποίο συνεργάστηκε, ο Tonino Delli Colli. Ο φωτισμός των προσώπων, ώστε να τους προσδίδει μία μυθικότητα, η γρήγορη εναλλαγή πλάνων, με στόχο την αύξηση της αγωνίας και τα ευρυγώνια- αχανή πλάνα είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που συναντάμε στην Τριλογία των Δολαρίων.
Φυσικά, ο Sergio Leone κατάφερε να αποσπάσει φοβερές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του, με πιο γνωστούς τους Clint Eastwood, Lee Van Cleef και Eli Wallach. Μάλιστα, ο Clint Eastwood, οφείλει πολλά για την λαμπρή του καριέρα στον Sergio Leone. Μετά από αυτές τις ταινίες, η φήμη του απογειώθηκε στα ύψη. Η τριλογία επαναστάτησε σε αρκετούς τομείς του είδους, προσθέτοντας παραπάνω δράση και σκληράδα στις ταινίες. Επίσης, άξιο αναφοράς αποτελεί το γεγονός ότι οι ταινίες γυρίστηκαν εκτός Αμερικής. Πιο συγκεκριμένα, γυρίστηκαν στην Ισπανία.
Αρκετοί σύγχρονοι σκηνοθέτες έχουν εμπνευστεί από το έργο του μεγάλου σκηνοθέτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Quentin Tarantino, όπου το “Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος” είναι μία από τις αγαπημένες του ταινίες. Κλείνοντας το κεφάλαιο της φανταστικής αυτής τριλογίας, θα ήθελα να προτείνω σε όσους αγαπάνε αυτές τις ταινίες, ένα ντοκιμαντέρ. Αναφέρομαι, στο Sad Hill Unearthed. Μας φέρνει κοντά με μία ομάδα που έδωσε ξανά ζωή στο θρυλικό νεκροταφείο της τρίτης ταινίας. Το ντοκιμαντέρ διατίθεται στο Netflix.
Κάποτε στη Δύση
Το Once Upon a Time in the West κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά το The Good, the Bad and the Ugly. Ο Sergio Leone κατάφερε να δημιουργήσει δύο αριστουργήματα στη σειρά. Αυτή τη φορά συνεργάστηκε με διαφορετικούς ηθοποιούς, όπως τον Henry Fonda, την Claudia Cardinale και τον Charles Bronson. Ο Tonino Delli Colli ήταν και πάλι διευθυντής φωτογραφίας, χαρίζοντας μας μοναδικά πλάνα. Φυσικά, το soundtrack φέρει την υπογραφή του μαέστρου Ennio Morricone. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο τίτλος της ταινίας συνιστά πηγή έμπνευσης για την τιτλοφορία πολλών επερχόμενων ταινιών. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα, με ένα παράδειγμα να αποτελεί η πιο πρόσφατη ταινία του Quentin Tarantino, το Once Upon a Time in… Hollywood.
Όπως μας έχει συνηθίσει, ο Sergio Leone μας δίνει και πάλι μια αξιομνημόνευτη τελική μάχη, ύπο τον ήχο του Man with a Harmonica. Σε αυτή την σκηνή μπορείς να θαυμάσεις όλη την μαεστρία του σκηνοθέτη. Ο φωτισμός είναι και πάλι μοναδικός, όπως και τα αγαπήμενα κοντινά πλάνα του. Σε όλα αυτά κουμπώνει η μαγευτική μουσική, και το αποτέλεσμα όπως προείπα είναι σαγηνευτικό. Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για τη συγκεκριμένη σκηνή… Πόσο μάλλον για όλη την ταινία!
O Sergio Leone σκηνοθέτησε συνολικά 7 ταινίες, πέντε εκ των οποίων είναι western. Οι τέσσερις ταινίες που αναφέρω, μαζί με την γκανγκστερική του ταινία, το Once Upon A time in America, θεωρούνται οι κορυφαίες του δημιουργίες. Οι άλλες δύο, είναι το ντεμπούτό του (ο Κολοσσός της Ρόδου) και το Duck You Sucker. Στο συγκεκριμένο άρθρο, έγραψα για όλα τα western, εκτός του Duck You Sucker. Όσοι δεν έχετε παρακολουθήσει τις συγκεκριμένες ταινίες, θα σας το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Ακόμα και αν δεν είσαστε λάτρεις του είδους. Εξάλλου, κι εγώ μέσω αυτών των ταινιών απέκτησα αυτή την αγάπη για τον Sergio Leone, τον Clint Eastwood αλλά και τα western!
