Το TWA Flight Center, παλιό αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, σχεδιάστηκε από τον Φινλανδό αρχιτέκτονα Eero Saarinen. Πρόκειται για ένα πραγματικά πρωτοποριακό κτήριο για την εποχή του, που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται ως σταθμός-ορόσημο αρχιτεκτονικής.
Ένα έργο που κατασκευάστηκε το 1962 και συνδυάζει τόσο την αισθητική όσο και τη μηχανική σκέψη στο σχεδιασμό του, εφόσον ενσωματώνει την ιδέα μιας φουτουριστικής αρχιτεκτονικής, – βασισμένης στην τεχνολογική πρόοδο, στην πλήρη ανανέωση της ανθρώπινης ευαισθησίας, που προκαλείται από τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις. Ουσιαστικά, η μοντέρνα και καινοτόμα αρχιτεκτονική του TWA Flight Center, βρίσκεται στα μοντέρνα υλικά, στη χρησιμοποίηση γυαλιού και σκυροδέματος, και στη γεωμετρία του κτηρίου, στις καμπύλες γραμμές του.
Σε ολόκληρο το έργο υπάρχουν πολύ λίγες ευθύγραμμες φόρμες, ορθές γωνίες και αυστηρά γεωμετρικά επίπεδα. Το εμφανές σκυρόδεμα σε συνδυασμό με καμπύλες μορφές και τις κεκλιμένες στέγες του κτηρίου, προσδίδουν μια δυναμική και άκαμπτη μορφοπλασία. Στο εσωτερικό του σταθμού, η ελεύθερη διάταξη, οι κυκλικές σκάλες, οι δύο σωληνοειδής διαδρόμοι επιβίβασης καθώς και οι γλυπτικές κολώνες, προσφέρουν μια ρευστή αρχιτεκτονική, μια ροϊκότητα και μια συνεχής κίνηση. Είναι γενικά παραδεκτό ότι ο αρχιτέκτονας εδώ, προσπάθησε να συλλάβει και να αποδόσει στο σχεδιασμό του την λειτουργία του κτηρίου. Έτσι, εύκολα αναγνώνει κανείς την ιδέα και την αίσθηση της πτήσης.
Η κατάργηση των χωρικών ορίων, με το ευρύχωρο, ανοικτό εσωτερικό «atrium» με το θολωτό περίβλημα της οροφής και τα «φτερά» ως πτερύγια αεροπλάνου, τονίζουν την γοητεία του κτηρίου που έγκειται σε αυτή τη μνημειακότητα. Ο Eero Saarinen κατά το σχεδιασμό του, δεν παρέμεινε στην λειτουργία, δηλαδή στην κατασκεύης ενός σταθμού αεροπλάνων και μόνο, αλλά μάλλον έθεσε στόχο του στη δημιουργία μιας «εικονικής» αρχιτεκτονικής και έτσι κατάφερε να χαρακτηριστεί το έργο του ως ενα ορόσημο αρχιτεκτονικής.
Αδιαμφησβήτητα, το TWA Flight Center, ήταν ένα από τα πρώτα προοδευτικά κομμάτια της σύγχρονης αρχιτεκτονικής που χρησιμοποιήθηκε σε δημόσιο χώρο για μη στρατιωτική χρήση. Κι ενώ, ο σταθμός αυτός καθιερώθηκε ως σύμβολο της εποχής των αεροσκαφών, κρίθηκε ως ακατάλληλος λόγω της περιορισμένης χωρητικότητάς του για τις τρέχουσες απαιτήσεις αεροπορικών ταξιδιών, και επομένως σήμερα δεν χρησιμοποιείτε ως αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, αλλά μετά από ανακαίνιση ως ξενοδοχείο αεροδρομίου. Παρόλα αυτά, θεωρείται Εθνικό Ιστορικό μέρος των ΗΠΑ από το 2005, και συνεχίζει να αποτελεί κτιριακό έμβλημα της μεταπολεμικής εποχής στην οποία ανήκει.
