Όταν, το καλοκαίρι του 1959 η Columbia Records παρέδωσε στο κοινό το άλμπουμ Kind of Blue του τρομπετίστα Miles Davis, η τζαζ έμελλε να εδραιωθεί σαν διαχρονικά ποιοτικό άκουσμα, αγαπημένο από κάθε ακροατή. Ξεφεύγοντας από το bop στυλ της περιόδου και αγκαλιάζοντας ένα modal ύφος, αβίαστος λυρισμός γεννήθηκε, συγκινώντας όσες γενιές μουσικόφιλων ακολούθησαν.
Η συνεργασία προμηνυόταν εξαιρετική. Τα μέλη, Bill Evans, Wynton Kelly (πιάνο), Jimmy Cobb(ντραμς), Paul Chambers (κοντραμπάσο), και οι John Coltrane, Julian “Cannonball” Adderley (σαξόφωνο), μαζί με τον ίδιο τον Miles Davis φυσικά, πέτυχαν κάτι το μοναδικό. Η μουσική ανέτειλε αβαρής, απαλλαγμένη από στενές φόρμες και κάθε κομμάτι διέθετε ομαλή ροή, κινούμενο με λογική συνέχεια στο ρυθμικό του πεπρωμένο. Η σύνθεση απετέλεσε πρόκληση στη μελωδική δημιουργία. Το Kind of Blue επέτρεψε στον ακροατή να είναι ελεύθερος. Ελεύθερος στον προσδιορισμό του προκαλούμενου από το εκάστοτε άκουσμα συναισθήματος, χωρίς την περιοριστική ανάγκη μιας ρυθμικής βάσης.
Ο δίσκος έδωσε άλλη πνοή στον όρο «μουσική παρασκηνίου», υπό την έννοια ότι προσέφερε ένα στοχαστικό και ενδιαφέροντα χαρακτήρα σε κάτι που άλλοτε ίσως περνούσε απαρατήρητο, και κρυμμένο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Εδραίωσε τη τζαζ ως genre προσιτό στον πληθυσμό, ικανό να συνοδεύει την καθημερινότητα των ακροατών, εκφράζοντας τις διαθέσεις κάθε ηλικίας.
Πολλάκις βραβευμένο και αντικείμενο επαίνων, χάρισε έμπνευση κυριαρχώντας στις επιρροές μουσικών, που ενσωμάτωσαν χαρακτηριστικά «Kind of Blue» στα κομμάτια τους. Το «My favorite things» (1961) του John Coltrane και το τραγούδι Breathe από τον κλασικό δίσκο των Pink Floyd «The Dark Side of the Moon» (1973), είναι μερικά εξ αυτών.
Όταν, το 2003 το Kind of Blue σκαρφάλωσε στη 12η θέση των 500 πιο επιτυχημένων άλμπουμ όλων των εποχών από το Rolling Stone, επιβεβαιώθηκε περίτρανα πως η καλή μουσική μπορεί να αγγίξει μυθικά ύψη, όταν ο κόσμος έχει όρεξη να διαθέσει λίγη από την καρδιά του για να ακούσει.
Το «Blue in Green» είναι ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα κομμάτια του δίσκου! Αποτελεί μια από τις πιο φημισμένες μπαλάντες του Kind of Blue.
