Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζεται η λίστα των δέκα μεγαλύτερων δικτατοριών βάσει απολογισμού νεκρών. Εκατομμύρια θύματα από αυταρχικές κυβερνήσεις. Πείνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξορίες είναι από τις λίγες μεθόδους, που χρησιμοποιούνταν για την μαζική εκτέλεση ανθρώπων.
10. Βόρεια Κορέα: Εγκλήματα από το 1948 μέχρι σήμερα
Η Βόρεια Κορέα συνεχίζει, να έχει το παγκόσμιο ρεκόρ χαμηλότερων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι διακινούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε ως πολιτικοί αντιφρονούντες είτε λόγω συγγενών, που είναι πολιτικοί αντιφρονούντες. Εκεί υπόκεινται σε δουλεία, βασανιστήρια, λιμοκτονία και πυροβολισμούς. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των θανάτων κυμαίνονται από 710.000 σε 3.500.000.
9. Το ολοκαύτωμα από τους Νεότουρκους 1913-1922
Ένας συλλογικός όρος, ο οποίος αναφέρεται στις γενοκτονίες και τις εθνικές εκκαθαρίσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που διαπράχθηκαν υπό τη διοίκηση των Νεότουρκων. Συνυπολογίζονται οι συνδυασμένοι θάνατοι της Γενοκτονίας των Αρμενίων (800.000 έως 1.500.000), της γενοκτονίας των Ασσυρίων (150.000 έως 300.000) και της Ελληνικής Γενοκτονίας (289.000 έως 750.000).
8. Το ολοκαύτωμα του Khmer Rouge 1975-1979
Η γενοκτονία της Καμπότζης διεξήχθη από το καθεστώς Khmer Rouge, του οποίου ηγήθηκε ο Pol Pot μεταξύ του 1975 και του 1979. Σε αυτό το διάστημα περίπου 1.5 με 3 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο εμφύλιος πόλεμος της Καμπότζης είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση της Δημοκρατικής Καμπότζης από τους νικηφόρους Khmer Rouge. Οι οποίοι σχεδίαζαν, να δημιουργήσουν μια μορφή αγροτικού σοσιαλισμού. Οι μεταγενέστερες πολιτικές προκάλεσαν αναγκαστική μετεγκατάσταση του πληθυσμού από τα αστικά κέντρα, βασανιστήρια, μαζικές εκτελέσεις, χρήση καταναγκαστικής εργασίας, υποσιτισμό και ασθένειες, που οδήγησαν σε θάνατο περίπου 25% του συνολικού πληθυσμού (περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι). Η γενοκτονία τελείωσε το 1979 μετά την εισβολή του Βιετνάμ στην Καμπότζη. Από το 2009 έχουν ανακαλυφθεί 23.745 μαζικοί τάφοι.
7. Βαρβαρότητες κάτω από την ηγεσία της Ranavalona I της Μαδαγασκάρης 1829-1842
Με τον τερματισμό των περισσοτέρων εξωτερικών εμπορικών σχέσεων, η Ranavalona ακολούθησε μια πολιτική απομόνωσης και αυτοπεποίθησης, η οποία κατέστη δυνατή με την μακρόχρονη παράδοση της καταναγκαστικής εργασίας, αντί των πληρωμών φόρων σε χρήμα ή αγαθά. Η Ραναβαλόνα συνέχισε τους επεκτατικούς πολέμους, που διεξήγαγε ο προκάτοχός της, ο Ραδάμα Ι, σε μια προσπάθεια να επεκτείνει τη σφαίρα της σε ολόκληρο το νησί .Επέβαλε αυστηρές τιμωρίες, σε όσους κρίθηκαν, ότι ενήργησαν σε αντίθεση με τη θέλησή της. Λόγω των θανάτων κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών εκστρατειών, των υψηλών ποσοστών θνησιμότητας των εργαζομένων και των αυστηρών νόμων, ο πληθυσμός της Μαδαγασκάρης εκτιμάται, ότι μειώθηκε από περίπου 5 εκατομμύρια σε 2,5 εκατομμύρια μεταξύ 1833 και 1839 και από 750.000 σε 130.000 μεταξύ 1829 και 1842 στην Ημερήνα. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία συνέβαλαν σε μια πολύ αρνητική άποψη της κυριαρχίας της Ranavalona.
6. Ελεύθερο κράτος του Κονγκό 1885-1908
Οι δυνάμεις υπό τον έλεγχο του Λεοπόλδου II του Βελγίου διενήργησαν μαζικές δολοφονίες, ακρωτηριασμούς και άλλα εγκλήματα κατά του Κονγκό για τη συγκέντρωση πολύτιμων πρώτων υλών, κυρίως καουτσούκ. Σημαντικός αριθμός θανάτων επήλθε επίσης εξαιτίας ασθενειών και πείνας, που προκλήθηκαν από εκτοπισμό πληθυσμού και κακή μεταχείριση. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των θανάτων ποικίλλουν σημαντικά λόγω της έλλειψης επίσημης απογραφής πριν από το 1924. Ωστόσο, ένας κοινώς αναφερόμενος αριθμός 10 εκατομμυρίων θανάτων ελήφθη με την εκτίμηση της μείωσης κατά 50% του συνολικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια του ελεύθερου κράτους του Κονγκό και την εφαρμογή του στο συνολικό πληθυσμό των 10 εκατομμυρίων το 1924.
5. Ιαπωνικά εγκλήματα πολέμου 1895-1945
Τα ιαπωνικά εγκλήματα πολέμου συνέβησαν σε πολλές χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού κατά την περίοδο του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού. Ειδικότερα, κατά τον Δεύτερο Χινο-Ιαπωνικό Πόλεμο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτά τα περιστατικά έχουν χαρακτηριστεί ως Ασιατικό Ολοκαύτωμα. Ορισμένα εγκλήματα πολέμου διαπράχθηκαν από στρατιωτικό προσωπικό από την αυτοκρατορία της Ιαπωνίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα περισσότερα έλαβαν χώρα κατά το πρώτο μέρος της εποχής Shōwa, το όνομα που δόθηκε στη βασιλεία του αυτοκράτορα Hirohito, μέχρι την παράδοση της αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας το 1945. Μερικοί ιστορικοί και κυβερνήσεις θεωρούν τις ιαπωνικές στρατιωτικές δυνάμεις, δηλαδή τον αυτοκρατορικό ιαπωνικό στρατό, το αυτοκρατορικό ιαπωνικό ναυτικό και την αυτοκρατορική ιαπωνική οικογένεια, ειδικά υπό τον αυτοκράτορα Χιροχίτο, υπεύθυνους για τους θανάτους εκατομμυρίων ανθρώπων. Ορισμένοι υπολογίζουν μεταξύ 3 και 14 εκατομμυρίων αμάχων και αιχμαλώτων πολέμου μέσω της σφαγής, του ανθρώπινου πειραματισμού, της πείνας και της καταναγκαστικής εργασίας που είτε διεπράχθη είτε υποκινήθηκε από τον ιαπωνικό στρατό και την κυβέρνηση. Ορισμένοι Ιάπωνες στρατιώτες έχουν παραδεχθεί τη διάπραξη αυτών των εγκλημάτων.
4. Μαζικοί θάνατοι κατά την κινέζικη εθνικιστική κυβέρνηση 1928-1946
Η εθνικιστική κυβέρνηση της Κίνας κατηγορείται για μαζικές δολοφονίες. ‘Οπως εκτιμά ο Rudolph Rummel, η εθνικιστική κυβέρνηση της Κίνας είναι υπεύθυνη για 6 έως 18,5 εκατομμύρια θανάτους. Αποδίδει αυτόν τον θάνατο σε μερικές σημαντικές αιτίες για παράδειγμα:
- 1 εκατομμύριο Κινέζοι πολίτες λιμοκτόνησαν ή σκοτώθηκαν, για να σταματήσει η κομμουνιστική πρόοδος
- Εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες και κομμουνιστές σκοτώθηκαν
- 1,75 έως 2,5 εκατομμύρια Κινέζοι λιμοκτόνησαν λόγω κατάσχεσης σιτηρών και πώλησης τους σε άλλους αγρότες για το κέρδος της εθνικιστικής κυβέρνησης
- 4,2 εκατομμύρια Κινέζοι πεθαίνουν πριν μπουν ακόμη και σε μάχες, που πέθαναν από την πείνα ή από ασθένειες κατά τη διάρκεια φρικιαστικών εκστρατειών στρατολόγησης.
- 440.000 έως 893.000 Κινέζοι πολίτες που πεθαίνουν για να σταματήσει μια ιαπωνική πρόοδο
3. Εγκλήματα πολέμου των Ναζί 1939-1945
Ολοκαύτωμα των Nαζί κατά των Εβραίων, των Πολωνών, των Τσιγγάνων, των Σέρβων, των Ανατολικών Σλάβων, των αναπήρων, των ομοφυλοφίλων, των στρατιωτών και των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι Εβραίοι δολοφονήθηκαν συστηματικά σε μια γενοκτονία, η οποία ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου γεγονότος, συμπεριλαμβανομένης της δίωξης και της δολοφονίας άλλων λαών στην Ευρώπη. Κάτω από το συντονισμό των SS, με οδηγίες από την ανώτατη ηγεσία του Ναζιστικού Κόμματος, κάθε σκέλος της γραφειοκρατίας της Γερμανίας ασχολήθηκε τόσο με την υλικοτεχνική υποστήριξη όσο και με τη διεξαγωγή της μαζικής δολοφονίας. Οι δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη την κατεχόμενη από τη Γερμανία Ευρώπη, καθώς και στη ναζιστική Γερμανία και σε όλες τις ελεγχόμενες από τους συμμάχους της εδαφικές περιοχές. Άλλα θύματα ναζιστικών εγκλημάτων συμπεριλάμβαναν πολίτες της Πολωνίας, Ουκρανούς και άλλους Σλάβους. Σοβιετικοί πολίτες και Σοβιετικοί στρατιώτες πολέμου, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλοι. Περίπου 42.500 εγκαταστάσεις κράτησης χρησιμοποιήθηκαν για τη συγκέντρωση θυμάτων με σκοπό τη διάπραξη σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι υπολογίζονται ως δράστες του Ολοκαυτώματος. Η δίωξη διεξήχθη σταδιακά, με αποκορύφωμα την πολιτική εξόντωσης που ονομάστηκε “Τελική Λύση”. Η καλύτερη εκτίμηση για τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν, είναι 17 εκατομμύρια.
2. Σταλινικά εγκλήματα 1922-1953
Τα εκατομμύρια που δολοφονήθηκαν από το καθεστώς του Ιωσήφ Στάλιν από την πείνα, τις διώξεις, τα στρατόπεδα εργασίας, τη μεταφορά πληθυσμού, τις απελάσεις και τις σφαγές από το NKVD. Ο ελάχιστος απολογισμός θανάτων χρησιμοποιεί τους ελάχιστους υπολογισμούς μετά από την πτώση της ΕΣΣΔ, εκείνων που δεν σκοτώθηκαν σε πείνα, οι οποίοι κυμαίνονται από 4 έως 10 εκατομμύρια, συν το ελάχιστο από όσους σκοτώθηκαν σε πείνα που κυμαίνονται από 6 έως 8 εκατομμύρια. Ο Robert Conquest, συγγραφέας του βιβλίου The Great Terror, ξεκίνησε την εκτίμηση με 30 εκατομμύρια, λίγα χρόνια αργότερα αναθεώρησε σε 20 εκατομμύρια και στην τελευταία αναθεώρησή του λέει, ότι τουλάχιστον 15 εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους. Οι εκτιμήσεις πριν από την απελευθέρωση των αρχείων έβαλαν τους ανθρώπους, που σκοτώθηκαν από τον Στάλιν, το χαμηλότερο 3 εκατομμύρια και το υψηλότερο 60 εκατομμύρια.
1. Εγκλήματα του Μάο Τσε Τουνγκ 1946-1976
Οι επικριτές του Μάο Τσε Τουνγκ ισχυρίστηκαν, ότι η Κίνα του Μάο είδε πρωτοφανείς απώλειες ανθρώπινης ζωής μέσω απάνθρωπων οικονομικών πολιτικών, όπως το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός, η σκλαβιά μέσω του Laogai, οι βίαιες πολιτικές εκκαθαρίσεις, όπως η Πολιτιστική Επανάσταση και η Εκστρατεία Καταστολής Αντιεπαναστατών. Οι υψηλότερες εκτιμήσεις για τους θανάτους φτάνουν στα 70 εκατομμύρια.
Από το άρθρο:About-History: «LIST OF DICTATORSHIPS BY DEATH TOLL – THE TOP 10 BIGGEST MASS KILLINGS IN HISTORY»
