Διακρίσεις στην Ευρώπη: Η ομοφοβία παρούσα στην μεγαλύτερη ως τώρα έρευνα

διακρίσεις
Πηγή εικόνας: pexels.com, Sharon McCutcheon

 

Με σύνθημα “Σπάμε την σιωπή” η φετινή ημέρα κατά της Ομοφοβίας, της Τρανσφοβίας και της Αμφιφοβίας, επιχείρησε για άλλη μια χρονιά να δώσει την ευκαιρία για έκφραση της ατομικής ταυτότητας, κόντρα στα στερεότυπα, τις διακρίσεις και τη μισαλλοδοξία. Ένα κάλεσμα για γιορτή, με κεντρικό πρωταγωνιστή την ελευθερία, το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό και την διαφορετικότητα. Όλα αυτά ακούγονται σίγουρα αισιόδοξα, γεμάτα φως και ελπίδα. Όμως, στην πράξη έχεις ποτέ αναρωτηθεί πόσο εύκολο είναι για κάποιον να σπάσει την σιωπή του; Ο λόγος στα ποσοστά.

Μόλις λίγες μέρες πριν την διεθνή ημέρα είδαν το φως της δημοσιότητας τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας ,που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2019 από την FRA(EU Agency for Fundamental Rights). Με θέμα την ζωή, τις εμπειρίες και τις διακρίσεις των ΛΟΑΤΙ ατόμων στην Ε.Ε, τη Βόρεια Μακεδονία και την Σερβία ήταν η ευρύτερη στο είδος της. Σχεδόν 140.00 άτομα συμμετείχαν σε αυτήν την διαδικτυακή έρευνα και μίλησαν για τα βιώματά, τους εκφρασμένα με δικά τους λόγια. Χαρακτηριστικό μέρος των ευρημάτων παρουσιάζεται παρακάτω.

  • 53% των ερωτηθέντων είναι σχεδόν ποτέ ή σπάνια ανοιχτά ως ΛΟΑΤΙ άτομα.
  • 61% των ατόμων αποφεύγoυν συχνά ή πάντα να κρατούν τα χέρια τους με τους ομόφυλους συντρόφους τους.
  • 33% των ΛΟΑΤΙ ατόμων αποφεύγει συχνά ή πάντα συγκεκριμένα μέρη, λόγω φόβου επίθεσης.
  • 72% θεωρεί πως η κυβέρνηση στην χώρα του δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στην ανάγκη για ασφάλεια των ΛΟΑΤΙ ατόμων.
  • 21% αισθάνθηκε διακρίσεις στην εργασία το έτος πριν από την έρευνα.

Αντίστοιχα, όσον αφορά τα ίδια θέματα αποκλειστικά στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα είναι εμφανώς διαφορετικά.

  • 73% δεν ζουν πολύ ή αρκετά ανοιχτά ως ΛΟΑΤΙ άτομα στην Ελλάδα.
  • 74% των ΛΟΑΤΙ ατόμων αποφεύγει συχνά ή πάντα να κρατάει το χέρι του ομόφυλου συντρόφου.
  • 39% αποφεύγει συχνά ή πάντα συγκεκριμένα μέρη λόγω φόβου επίθεσης.
  • 74% θεωρεί πως η ελληνική κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στην ανάγκη για ασφάλεια των ΛΟΑΤΙ ατόμων.
  • 32% αισθάνθηκε διακρίσεις στην εργασία το έτος πριν από την έρευνα.
Διαβάστε επίσης  Γούρια: τι συμβολίζουν και πώς σχετίζονται με την καλοτυχία

Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη περίπου το ένα τρίτο των ΛΟΑΤΙ ατόμων δήλωσε ότι παρενοχλήθηκε τον περασμένο χρόνο.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς.

Η έρευνα αυτή είναι η δεύτερη τέτοιου είδους, με την πρώτη να έχει λάβει χώρα το 2012. Είναι γεγονός πως, συγκρίνοντας τα ευρήματα, παρατηρείται μια μικρή συνολική πρόοδος την περίοδο που πέρασε, όσον αφορά τις διακρίσεις. Βέβαια, μόνο το 32% των ερωτηθέντων θεωρούν πως η προκατάληψη και η μισαλλοδοξία μειώθηκε ελαφρώς, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την βία κατά ΛΟΑΤΙ άτομα ανέρχεται μόλις στο 18%. Όσο κι αν κάποια πράγματα βελτιώθηκαν ελαφρώς, φοβάμαι πως τα στοιχεία δεν είναι καθησυχαστικά. Μιλάμε για ένα διάστημα εφτά χρόνων. Σε μια σύγχρονη κοινωνία, με θεωρητικά αυτονόητες και κοινώς αποδεκτές ορισμένες αξίες, πως νοείται αυτά τα ευρήματα να θεωρούνται ελπιδοφόρα; Μια κοινωνία που εθελοτυφλεί, ενώ ένα αξιοσέβαστο ποσοστό από τα μέλη της, φοβούνται να είναι ο εαυτός τους και βιώνουν μια καθημερινότητα γεμάτη διακρίσεις. Όταν εν έτει 2020 ένα στα δύο άτομα κρύβουν την ταυτότητά τους, παύει να είναι θέμα προσωπικό τους, αλλά αφορά τους πάντες. Διακρίσεις τέτοιου είδους θα έπρεπε να μας βρίσκουν όλους απέναντι. Στην τελική, το επίπεδο πολιτισμικής ανάπτυξης εκδηλώνεται μέσω της ελευθερίας και της ασφάλειας που νιώθει ο καθένας, ώστε να εκφράζεται και να δημιουργεί. Παράλληλα, όμως, αντικατοπτρίζεται και στο ενδιαφέρον του συνόλου για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων κάθε ξεχωριστής μονάδας.

Διαβάστε επίσης  Αρπαγές ανθρώπων στην ελληνική μυθολογία

Η ελπίδα για έναν πολύχρωμο κόσμο παραμένει ζωντανή.

Επομένως, μια κοινωνία με αυτά τα στατιστικά, όχι, δεν μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη, γιατί πολύ απλά οι διακρίσεις νικούν. Στόχος είναι ένας κόσμος όπου ανατέλλει η αγάπη και με τις ακτίνες της καίει το μίσος και τα στερεότυπα. Μέχρι ο καθένας να νιώσει περήφανος για τον εαυτό του και τις επιλογές του. Μέχρι ο καθένας να κρατάει το χέρι του συντρόφου του δημόσια, χωρίς φόβο, ο αγώνας συνεχίζεται.

 

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο αυτό:

Advertising

EU LGBTI Survey II, ανακτήθηκε από https://fra.europa.eu/

“Pride not prejudice” say LGBTI people, ανακτήθηκε από https://fra.europa.eu/

Είμαι ο Θάνος! Ένας ονειροπόλος φοιτητής Χημείας που αν διασπάσεις στα συστατικά του θα λάβεις μια μόνιμη αίσθηση ανικανοποίητου, ανησυχίες για τον κόσμο, συνοδευόμενες από μια αισιοδοξία ότι μπορεί ακόμα να τον αλλάξει και φυσικά, όνειρα. Λατρεύω να ασχολούμαι με την φωτογραφία, να βλέπω μπόλικες ταινίες, να ταξιδεύω και για να ξεφεύγω από τα αρνητικά επιλέγω να..τρέχω. Μότο μου το κοινότυπο αλλά όχι αυτονόητο...just be yourself!

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

alt="Εξώφυλλο του βιβλίου 'Επιβάτης 23' του Sebastian Fitzek, με το όνομα του συγγραφέα και τον τίτλο του έργου."

Το Επιβάτης 23 του Fitzek συναρπάζει

Ποιο είναι το ιδανικό μέρος για να διαπράξεις το τέλειο
Small Things

Small Things like These: εσύ θα τολμούσες;

Η ταινία με τίτλο ” Small Things like These ”έκανε