Η περιοχή των Βαλκανίων αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς τόπους καταγωγής θυμάτων εμπορίας ανθρώπων. Αμέσως μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων την δεκαετία του 1990, το trafficking γυναικών και παιδιών άρχισε να ανθεί στα Βαλκάνια. Παραστρατιωτικές οργανώσεις και τοπικές μαφίες άρχισαν να δημιουργούν μία βιομηχανία που σταδιακά επεκτάθηκε στην Δ. Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Αμέσως μετά το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης στην Ελλάδα το 2015, η παράνομη εμπορία ανθρώπων έλαβε νέες διαστάσεις. Λαθρέμποροι άρχισαν να υπόσχονται γρήγορη μετακίνηση ολόκληρων οικογενειών προσφύγων προς χώρες της Β. Ευρώπης διαμέσου των Βαλκανίων.
Το 2015, μόνο η μετακίνηση Σύρων προσφύγων προς την Γερμανία κόστιζε 5.500 ευρώ ανά άτομο. Η μετακίνηση γινόταν μέσω Ρουμανίας μέσα σε νταλίκες. Λόγω των αντίξοων συνθηκών, πολλοί άνθρωποι έχασαν την ζωή τους. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν έχει υπολογιστεί.
Την ίδια στιγμή, ανθίζει στην Τουρκία το λαθρεμπόριο οργάνων ασυνόδευτων παιδιών. Πολλά παιδιά-πρόσφυγες που έχουν χάσει τους γονείς τους σε αυτό το ταξίδι, έχουν σφαγιαστεί στα χέρια ανελέητων εμπόρων οργάνων στην νότια Τουρκία.
Όσον αφορά το sex trafficking στην περιοχή, ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το 1/3 των γυναικών που έχουν πέσει θύματα trafficking στην Ευρώπη προέρχεται από τα Βαλκάνια.
Η διαδικασία είχε ως εξής: συγγενείς ή φίλοι που εμπλέκονταν στα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων έταζαν καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας στην Δ. Ευρώπη σε νεαρές γυναίκες. Η φτώχεια και η ανασφάλεια έκαναν πολλές γυναίκες να ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι στο άγνωστο.
Γυναίκες από την Ρουμανία στο Κόσοβο
Μέχρι σήμερα, η διαδρομή που ακολουθούν οι σωματέμποροι στα Βαλκάνια είναι η ίδια. Οι περισσότερες γυναίκες-θύματα trafficking ξεκινούν από την Μολδαβία ή την Ουκρανία. Διάφορες πόλεις στα ανατολικά της Σερβίας αποτελούν το σημείο διαχωρισμού. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των γυναικών καταλήγουν στο Κόσοβο ή στην Αλβανία. Το δίκτυο μάλιστα είναι τόσο μεγάλο που μερικές γυναίκες μπορεί να φτάνουν μέχρι και την Τουρκία. Οι μαρτυρίες γυναικών που γλύτωσαν συγκλονίζουν.
Με το που ανεβήκαμε στο λεωφορείο μας πήραν τα διαβατήρια. Στην αρχή μας είπαν ότι πάμε στην Γαλλία. Τελικά, το λεωφορείο πήγαινε στην Σερβία. Στην Σερβία, χωριστήκαμε και άλλες πήγαν στην Δ. Ευρώπη και άλλες στο Κόσοβο και στην Αλβανία.
Από τις παραπάνω χώρες, πολλές γυναίκες καταλήγουν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στατιστικά της Ελληνικής Αστυνομίας, το α’ εξάμηνο του 2016, εξιχνιάστηκαν μόνο 18 υποθέσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης αλλοδαπών στην Ελλάδα! Ο αριθμός αυτός υποδηλώνει την δυσκολία διαλεύκανσης υποθέσεων trafficking στην χώρα μας. Φυσικά, τα θύματα trafficking είναι πολλά περισσότερα.
Ωστόσο, η παραπάνω κατάσταση δεν περνάει απαρατήρητη.
Σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, δραστηριοποιούνται αρκετές ΜΚΟ που έχουν ως στόχο την ενημέρωση και την κινητοποίηση της κοινής γνώμης αναφορικά με ζητήματα trafficking.
Αποκορύφωμα της δράσης αυτών των οργανώσεων αποτέλεσε η διοργάνωση του Walk for Freedom σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Πρόκειται για μία σιωπηλή διαμαρτυρία που αποσκοπεί στο να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα 27 εκ. ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα trafficking παγκοσμίως.
