
Το κίνημα των Χίπις είναι μία επαναστατική αντίδραση ενάντια στο κοινωνικό κατεστημένο, τον συντηρητισμό και τον πόλεμο. Ξεκίνησε από την Αμερική και εμφανίστηκε και σε πολλές άλλες χώρες, όπως της Ευρώπης και της Ασίας αλλά και στην Ιαπωνία, το Μεξικό ακόμη και στην Ελλάδα.
Ως κίνημα οι Χίπις αποτελούνταν από νέους ηλικίας 16 έως 26 χρονών, ενώ εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Οι Χίπις ή αλλιώς Τα παιδιά των λουλουδιών ήταν λευκοί, οι οποίοι ήταν αντίθετοι στις αξίες της μεσοαστικής τάξης, τον πόλεμο και την βία. Τα επιχειρήματα της ιδεολογίας τους υποστήριζαν την απενεχοποίηση του έρωτα, προσωπική ελευθερία, την επιστροφή στη φύση και κυρίως την επανάσταση ενάντια σε οποιοδήποτε κατεστημένο. Γενικά οι ιδέες των Χίπις αντλήθηκαν από τους Μπίτνικς, τον Χριστό, τον Βούδα κ. ά. .
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Χίπις ήταν τα μακριά μαλλιά και τα πολύχρωμα ρούχα, ενώ μέρος του τρόπου ζωής τους ήταν η χρήση ναρκωτικών και η έκφραση ψυχεδέλικης μουσικής. Η φιλοσοφία τους βασιζόταν στην εναρμόνιση με τον φυσικό κόσμο, ο οποίος τους προσφέρει εσωτερική πληρότητα. Έχοντας λοιπόν αυτό το μεταφυσικό υπόβαθρο, τα παιδιά των λουλουδιών, εναντιώθηκαν στον πόλεμο του Βιετνάμ, σε κάθε μορφή εξουσίας και ελέγχου, αλλά και στις ηθικές αρχές της κοινωνίας.

Έχοντας ως μότο: «Κάντε έρωτα, όχι πόλεμο» εξέφραζαν ελεύθερα και χωρίς φόβο την αντίρρηση τους προς το καπιταλιστικό πνεύμα της εποχής που είχε τις βάσεις του σε μια εμπόλεμη κατάσταση που την δημιούργησαν οι κρατικοί μηχανισμοί.
Ιστορικά οι Χίπις ήταν το μεγαλύτερο κίνημα του 20ού αιώνα που βασίστηκε σε ριζοσπαστικές ιδέες για την κοινωνία. Η μεγαλύτερη επιρροή γι’ αυτούς ήταν η γενιά της δεκαετίας του ’50, η οποία μέσα από τα κείμενά της και την μουσική της κατάφερε να δημιουργήσει εξεγέρσεις ενάντια στο κατεστημένο. Τη σκυτάλη τους παίρνουν στη συνέχεια οι Χίπις, οι οποίοι δημιουργούν τη δική τους μουσική βασισμένη σε μηνύματα ειρήνης, ελευθερίας, δημιουργικότητας, αλλά και συναδέλφωσης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγηθούν στη διαμόρφωση ενός καλλιτεχνικού ρεύματος αποτελούμενο από ονόματα όπως του Τζον Λένον, Τσας Τσάπλερ, Τζάνις Τσόπλιν, Τζίμι Χέντριξ, κ.ά..
Δημιουργώντας και οργανώνοντας βιβλία, συναυλίες και δίσκους οι Χίπις προσπαθούν και επιδιώκουν να αλλάξουν τον κόσμο. Αποκορύφωμα της επαναστατικής τους δράσης και δημιουργίας αποτελεί η διοργάνωση που ονομάστηκε «Το καλοκαίρι της αγάπης». Το καλοκαίρι λοιπόν του 1967 διοργανώθηκαν μεγάλα μουσικά φεστιβάλ, με το πιο φημισμένο στις μέρες μας το φεστιβάλ του Γούντστοκ.

Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ του Γούντστοκ, 500.000 άνθρωποι για τρεις συνεχόμενες ημέρες τραγουδούν και χορεύουν για την ειρήνη και τη μουσική.
Φυσικά τα μουσικά φεστιβάλ και τα κείμενα που γράφτηκαν κατάφεραν να διατηρηθούν διαχρονικά, απασχολώντας με τις ιδέες τους γεγονότα και καταστάσεις που μας αφορούν και μας προβληματίζουν σήμερα.
Ποιο στοιχείο όμως έκανε τους Χίπις να ξεχωρίζουν ιδεολογικά; Πίστευαν στη μεγάλη σχέση που πρέπει να έχει ο άνθρωπος με τη φύση ή το φυσικό περιβάλλον. Γι’ αυτόν τον λόγο οργανώθηκαν σε κοινότητες και εγκατέλειψαν τον αστικό τρόπο ζωής. Με στόχο λοιπόν να ζήσουν στη φύση, οι κονότητες των Χίπις, ταξίδευαν σε άλλες χώρες και ζούσαν στα βουνά και σε θάλασσες αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, ζώντας μια περιθωριακή ζωή. Χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Πακιστάν αλλά και το Νεπάλ και η Ινδία έγιναν «τόποι φιλοξενίας» των Χίπις, οι οποίοι ήθελαν να αποδράσουν από όλα αυτά που τους περιόριζαν, πίεζαν και κατατρέχαν.
Τέλος οι καταβολές της λέξης ΧΙΠΙΣ παραμένουν εν μέρει άγνωστες. Πάντως οι μελετητές κάνουν λόγο ότι η ονομασία προκύπτει από τη λέξη hip, η οποία πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και σήμαινε: αυτός που είναι γνώστης, έχει επίγνωση.
Πηγή
Ελμάζης, Χρήστος. (2007). ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ – Η άγνωστη ιστορία των παιδιών των λουλουδιών. Θεσσαλονίκη: Μετεκδοτική ΑΕ