Το παρόν άρθρο με τίτλο κοινωνική απομόνωση και κίνδυνος παθήσεων παρουσιάζει τα ευρήματα μίας πρόσφατης έρευνας που εξέτασε τη σχέση της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς και τον αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού και διαβήτη τύπου 2.
Οι αλληλεπιδράσεις με τους φίλους και την οικογένειά μας μπορεί να μας κρατήσουν υγιείς, επειδή ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και μειώνουν τον κίνδυνο ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό και ο διαβήτης τύπου 2, προτείνει μία νέα έρευνα.
Η έρευνα του Shen και των συνεργατών του (2025)
Ερευνητικός σκοπός
Μία ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου, του Κέιμπριτζ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και του Πανεπιστημίου Fudan, στην Κίνα, εξέτασε τα «πρωτεΐνώματα» σε δείγματα αίματος που δόθηκαν από περισσότερους από 42,000 ενήλικες ηλικίας 40-69 ετών.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τον βαθμό κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς για τα συμμετέχοντα άτομα. Η κοινωνική απομόνωση είναι μία αντικειμενική μέτρηση που βασίζεται, για παράδειγμα, στο εάν κάποιος ζει μόνος, πόσο συχνά έχει επαφή με άλλους ανθρώπους κοινωνικά και αν συμμετέχει σε κοινωνικές δραστηριότητες. Η μοναξιά, από την άλλη πλευρά, είναι μία υποκειμενική μέτρηση που βασίζεται στο αν ένα άτομο αισθάνεται μοναξιά.
Ερευνητικά ευρήματα
- Όταν ανέλυσαν τα πρωτεΐνώματα, οι ερευνητές βρήκαν 175 πρωτεΐνες που συσχετίζονται με την κοινωνική απομόνωση και 26 πρωτεΐνες που συσχετίζονται με τη μοναξιά.
- Πολλές από αυτές τις πρωτεΐνες παράγονται ως απόκριση σε φλεγμονή, ιογενή λοίμωξη και ως μέρος των ανοσολογικών μας αποκρίσεων, καθώς επίσης έχουν συνδεθεί με καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη τύπου 2, εγκεφαλικό επεισόδιο και πρόωρο θάνατο.
- Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε μια στατιστική τεχνική γνωστή ως Μενδελική τυχαιοποίηση για να διερευνήσει την αιτιώδη σχέση μεταξύ της κοινωνικής απομόνωσης και της μοναξιάς από τη μια πλευρά και των πρωτεϊνών από την άλλη. Χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, εντόπισαν πέντε πρωτεΐνες των οποίων η αφθονία προκλήθηκε από τη μοναξιά.
- Μία από τις πρωτεΐνες που παράγονται σε υψηλότερα επίπεδα ως αποτέλεσμα της μοναξιάς ήταν η ADM. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η πρωτεΐνη παίζει ρόλο στην απόκριση στο στρες και στη ρύθμιση των ορμονών του στρες και των κοινωνικών ορμονών όπως η ωκυτοκίνη, η αποκαλούμενη «ορμόνη της αγάπης», η οποία μπορεί να μειώσει το στρες και να βελτιώσει τη διάθεση.
- Η ομάδα βρήκε μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της ADM και του όγκου του κεντρικού λοβού, μίας περιοχής του εγκεφάλου για την ικανότητά μας να αισθανόμαστε τί συμβαίνει μέσα στο σώμα μας. Όσο μεγαλύτερα είναι τα επίπεδα της ADM, τόσο μικρότερος είναι ο όγκος αυτής της περιοχής.
- Τα υψηλότερα επίπεδα της ADM συσχετίστηκαν επίσης με χαμηλότερο όγκο του αριστερού κερκοφόρου πυρήνα, μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στις συναισθηματικές και κοινωνικές διεργασίες και στις διεργασίες ανταμοιβής.
- Επιπλέον, υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης ADM συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.
- Μια άλλη από τις πρωτεΐνες, η ASGR1, συσχετίζεται με υψηλότερη χοληστερόλη και αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ άλλες πρωτεΐνες που βρέθηκαν στην έρευνα παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη, στην αθηροσκλήρωση και στην ανάπτυξη του καρκίνου.
Το παρόν άρθρο αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή στην ελληνική γλώσσα του πρωτότυπου άρθρου που μπορεί να βρεθεί εδώ.
Βιβλιογραφία
Shen, C., Zhang, R., Yu, J., Sahakian, B., Cheng, W., & Feng, J. (2025). Plasma proteomic signatures of social isolation and loneliness associated with morbidity and mortality. Nature Human Behaviour. Doi: 10.1038/s41562-024-02078-1
