Άσθμα αποκαλούμε την πνευμονική πάθηση του οργανισμού, η οποία αναφέρεται σε φλεγμονή των αεραγωγών.Όταν κάποιος ασθενής με άσθμα εισπνεύσει κάποιον ερεθιστικό παράγοντα από το περιβάλλον, προκαλείται μια υπερβολική απάντηση των βρόγχων με σύσπαση των λείων μυικών ινών των αεραγωγών (βρογχόσπασμος), η οποία οδηγεί σε στένωση του αυλού τους. Η φλεγμονή των βρόγχων χαρακτηρίζεται από οίδημα και παραγωγή εκκρίσεων που είναι παχύρρευστες και κολλώδεις, με τελικό αποτέλεσμα την επιδείνωση της στένωσης του αυλού των βρόγχων. Έτσι, περιορίζεται η ροή του αέρα μέσα από τους βρόγχους. Η υπερβολική στένωση των αεραγωγών χαρακτηρίζεται ως κρίση άσθματος.
Συμπτώματα: Στα βασικά συμπτώματα του άσθματος περιλαμβάνονται ο συριγμός κατά την αναπνοή, η δύσπνοια, η στηθάγχη κι ο βήχας. Χαρακτηριστικό του άσθματος είναι ότι τα συμπτώματα αυτά μεταβάλλονται στον χρόνο. Μπορεί, δηλαδή, να είναι εντονότερα αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί, να παρουσιάζουν διακυμάνσεις από μέρα σε μέρα, με τις εποχές του χρόνου και μετά από την έκθεση σε κάποιον εκλυτικό παράγοντα.Σε γενικές γραμμές δεν είναι επικίνδυνα και η επιδείνωση τους μπορεί να επέλθει από πνευμονικές λοιμώξεις (γρίπη, ιγμορίτιδα), ενώ χαρακτηριστικά βελτιώνονται αυτόματα ή μετά από θεραπεία.
Αίτια: Οι ασθενείς με άσθμα έχουν μια γενετική (κληρονομική) προδιάθεση, αλλά τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά την έκθεση σε κάποιους εκλυκτικούς παράγοντες. Ως τέτοιοι χαρακτηρίζονται η σκόνη, γύρη λουλουδιών, καπνός τσιγάρου, έντονες οσμές, σωματική άσκηση, έντονο γέλιο, stress, ερεθιστικοί παράγοντες στην εργασία, τροφές, υγρασία και μεταβολές καιρικών συνθηκών κτλ. Τα φάρμακα μπορούν επίσης να ενισχύσουν την εμφάνιση άσθματος, καθώς επίσης και παράγοντες τόσο ψυχολογικοί (έντονο στρες, χαρά), όσο και περιβαλλοντικοί (αναπνοή καπνών ή μολυσμένου αέρα λόγω ρύπων).
Για τη θεραπεία του άσθματος χρησιμοποιούνται 3 κατηγορίες φαρμάκων ή/και συνδυασμός τους: