Η Δέσποινα Γιαμβριά-Μπλαστροπούλου γεννήθηκε στο κλεινόν άστυ, τον υπέροχο μήνα Μάη του 1954. Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας. Απόφοιτος Γαλλικού Εμπορικού Κολλεγίου. Κάτοχος Sorbonne II (Λογοτεχνία-Μετάφραση) και Supérieur II. Παρακολούθησε σεμινάρια εξειδίκευσης στην Γαλλία στον τομέα διδασκαλίας, μεταφραστικής κ.α. Ομιλεί άπταιστα και την Αγγλική Γλώσσα. Το «Ζω… το Όναρ» είναι το δεύτερο βιβλίο της ύστερα από τους ποιητικούς μονολόγους «Ψίθυροι», που αποτέλεσαν το συγγραφικό της ντεμπούτο το 2017, και κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Πνοή.
«Ζω… το όναρ» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Δέσποινας Γιαμβριά-Μπλαστροπούλου, που κυκλοφορεί όπως και το «Ψ» από τις εκδόσεις Πνοή.
Ένα ποίημά σας αναφέρει ότι «πρόσφατα συνειδητοποίησα πως δεν απομένει πια χρόνος να κάνω λάθη» ποια είναι για σας τα λάθη που κάνουμε ως άνθρωποι;
Ω! αυτά τα υπέροχα ανθρώπινα λάθη!
Να λες ψέματα, να προσπαθείς να γίνεις κάποιος που δεν είσαι,
να μην εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου… να κατηγορείς τους άλλους
και πόσα ακόμη, μικρά – μεγάλα.
Έχουμε έντονη πρόθεση και διάθεση να κάνουμε το σωστό;
Ο άνθρωπος παρασύρεται. Πάθη, αδυναμίες είναι μέρος της ζωής μας.
Λάθος αποφάσεις, σκέψεις, λάθος έρωτες, θυμοί… Λάθος Επιλογές… Λάθη που τα γεννά ο εγωισμός
Μα υπάρχει ένας αλάθητος μπούσουλας; Ανακάλυψέ τον
πριν ο χρόνος γίνει καπνός.
Όσο ο χρόνος διαφεύγει τόσο λιγότερες ευκαιρίες έχουμε.
Διαβάσατε πολλά μυθολογικά έργα για να πάρετε έμπνευση
για το «Ζω το… όναρ;»
‘Όλη μου τη ζωή διάβαζα και διαβάζω… επειδή λατρεύω το διάβασμα και ό,τι αυτό μου προσφέρει και φυσικά δεν το έκανα για να γράψω το «Ζω.. το Όναρ», τους «Ψιθύρους» ή όποιο άλλο με το καλό έρθει.
Έμπνευση απετέλεσαν τα όνειρά μου, οι έρωτες, τα λάθη, οι επιθυμίες, οι γνώσεις, οι εμπειρίες, τα ταξίδια και η φαντασία μου! Εν ολίγοις Εγώ!
«Οδήγησέ με στην άκρη του ονείρου» γράφετε.
Ποιος σας έχει οδηγήσει στο όνειρο;
Μα ο ΄Ερωτας! ποιος άλλος δύναται να μας οδηγήσει;
Τα συναισθήματα που μου προκαλεί!
Η ίδια μου η ζωή! Η διαίσθησή μου!
«Ένα χαμόγελο αρκεί για να εισέλθει η ψυχή στο παλάτι των ονείρων»
Το χαμόγελο, αυτή η γλυκιά άνθηση που μας κάνει να μοιάζουμε
με λουλούδια. Ποιος μπορεί να αρνηθεί την δύναμή του;
“Il suffît d’un sourire entrevu là-bas sous un chapeau de crêpe blanc à bavolet lilas, pour que l’âme entre dans le palais des rêves.”
«Ένα χαμόγελο, κάτω από ένα λευκό καπέλο κρεπ με λιλά πτερύγιο, είναι αρκετό για να μπει η ψυχή στο παλάτι των ονείρων».
Advertising
Είναι ολόκληρη η σκέψη του V. Hugo που μας θυμίζει τον δυνατό δεσμό που υπάρχει ανάμεσα στο χαμόγελο και την ευτυχία.
Ποια όνειρα της ζωής έχετε κυνηγήσει;
Ω! μα είναι τόσα πολλά…
Τα κυνήγησα, με κυνήγησαν… τα ικέτευσα… έπαιξαν μαζί μου ή εγώ μαζί τους;
Όνειρα του ύπνου, όνειρα ζωής… όνειρα ενός σαγηνευτικού χαμόγελου!
«Εκείνος που ονειρεύεται πρέπει να είναι πιο δυνατός από το όνειρο ειδάλλως κινδυνεύει» έχει πει ο Βίκτωρ Ουγκώ στο ποίημά σας.
Για ποιους κινδύνους μιλάτε;
Μα για τους πιθανούς κινδύνους του Ονείρου…
Είστε από αυτούς που πιστεύουν στα όνειρα; Στην ερμηνεία τους;
Στην αλήθεια τους; Στην προειδοποίησή τους;
Όσοι έχουν ασχοληθεί με τα όνειρα γνωρίζουν ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από την τυχαία εκτόξευση των νευρώνων.
Είναι κάτι πολύ περισσότερο από την ενεργοποίηση τυχαίων αναμνήσεων.
Συχνά περιέχουν έντονα συναισθήματα και άσχημες καταστάσεις που έχουμε βιώσει προηγουμένως ή μας προειδοποιούν για κάτι που πρόκειται να συμβεί,
συνήθως κάτι άσχημο, κάτι κακό, καθώς στα όνειρα υπάρχουν συχνά άνθρωποι, πρόσωπα και αλληλεπιδράσεις που το άτομο το οποίο ονειρεύεται, δεν έχει ξαναζήσει στην πραγματικότητα.
Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι που εγκυμονούν;
Η έντασή τους, η πιθανή παραπλάνηση συναισθημάτων, αποφάσεων,
η ψευδαίσθηση και προπάντων η δύναμη της Αλήθειας τους.
Τους αντέχει κάποιος; Είναι εύκολο να τους αντιμετωπίσει;
«Χρόνου φείδου» έχετε καλές σχέσεις με τον χρόνο; Έχετε μάθει να τον διαχειρίζεστε σωστά;
«Ω! Χρόνε κράτησε το πέταγμά σου και σεις ώρες ευνοϊκές κρατείστε τη ροή σας…» Η πρώτη μου απόπειρα μετάφρασης από τα γαλλικά της Λίμνης του Λαμαρτίνου, σε ηλικία 15 χρόνων μαρτυρά την επίδραση και τη σχέση μου μαζί του.
Ίσως το πολυτιμότερο πράγμα είναι για μένα ο χρόνος… επειδή μάλλον
δεν τον έχω διαχειριστεί σωστά… και επειδή σίγουρα έχω μεγαλώσει.
Όσο μεγαλώνω… στενεύουν τα περάσματα, τα περιθώρια …και για λάθη!
Πόσο σημαντικές είναι οι επιθυμίες για τον άνθρωπο; Πώς αισθάνεστε κάθε φορά που μια επιθυμία σας δεν πραγματοποιείται;
Είναι εύκολο να ορίσουμε την έννοια της επιθυμίας με ακρίβεια;
Επιθυμία…
μία ανενδοίαστα εκδηλωτική κυρία που ξεσηκώνει…
Desiderio… θεμέλιο της ανθρώπινης φύσεως
Επιθυμώ άρα κινητοποιούμαι,
να αποκτήσω, να γνωρίσω, να ερωτευτώ, να ζήσω…
Μα ζει κανείς χωρίς να έχει επιθυμίες; Συνειδητές, ασυνείδητες.
Κάποιες φορές μπορεί να αποτελέσει για τον άνθρωπο ένα μόνιμο και επικίνδυνο πειρασμό! Να γίνει εμμονή!
Επιθυμίες… τόσες πολλές, ενδιαφέρουσες, γαργαλιστικές, διαφορετικές…
Είναι λοιπόν δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι όλες μπορεί
να πραγματοποιηθούν;
Οι απραγματοποίητες παίρνουν
την μορφή ονείρου…
σαν μια εμπειρία που περιπλέει;
Και τότε τα συναισθήματα ποικίλουν εξαρτώμενα από το ποια επιθυμία του
δεν πραγματοποιείται… θυμός, απογοήτευση, στεναχώρια…
μα εκεί κρύβεται η ώθηση για μια νέα επιθυμία!
Έχετε μάθει να ταξιδεύετε κόντρα στους ανέμους; Σας φοβίζουν οι άνεμοι;
Κόντρα; Μια λέξη επικίνδυνη, δεν την αγαπώ!
‘Άλλωστε… από μικρή ήμουν ερωτευμένη με τον άνεμο μα θαρρώ
πως με ερωτεύτηκε κι Εκείνος!!!
Κι αρπάζω την ευκαιρία που μου χαρίζεται…
Ελαφρύ θρόισμα, Ανέμου Ψίθυρος και χάδι
Αίσθηση παρουσίας, Ζέφυρος με ταξιδεύει και Ναι, ίσως με ζηλεύει. Ασφαλώς ο Έρωτας του με προστατεύει… θέλω να πιστεύω…
Άνεμος συνωμότης…
Γαλλική λογοτεχνία. Πόσο σας έχει επηρεάσει ως δασκάλα Γαλλικής γλώσσας; Σκέφτεστε πρώτα στα ελληνικά ή στα γαλλικά;
Από παιδάκι λάτρεψα τη γαλλική γλώσσα. Με ταξίδευε με τον ρυθμό της,
με την έντονη αύρα και accent κάποιων λέξεων.
Η γαλλική όπως και η ελληνική γλώσσα είναι μεγαλειώδη εργαλεία,
με όλα τους τα σύγχρονα προικιά και τα αρχαία τους στολίδια. Ευλογημένες.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει;
Είναι αυτονόητο. Ελληνίδα εγώ, λατρεύω την Ελληνική γλώσσα,
την λογοτεχνία, μα αγαπώ εξ ίσου τη Γαλλική.
Κι όσο για τις σκέψεις παίζουν, άλλοτε αριβάρουν εις την Γαλλική και άλλοτε εις την ελληνική, ερωτεύονται σε ένα υπέροχο πάντρεμα πολιτισμών!
Είναι ένα θέμα που θα μπορούσαμε για ώρες να μιλάμε.
Οι λογοτεχνίες των δύο χωρών, ανά τους αιώνες, επηρέασαν η μία την άλλη. Ενδεικτικά αναφέρω, την μεγάλη στροφή των Γάλλων δημιουργών προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, που οδήγησε σε άνθιση τις γαλλικές τέχνες.
Σε ποιον άνθρωπο της ζωής σας αφιερώνεται το ποίημα σας
«Εν τέλει ζω».
Μα τι ρωτάτε; Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι θα σας το ομολογήσω;
Στον μεγάλο αδιαμφισβήτητο Έρωτα της Ζωής μου!
Ποιος άραγε να είναι; Κι Εκείνος το γνωρίζει;
Τόσο το «Ζω… το Όναρ» όσο και οι «Ψίθυροι» είναι σε Εκείνον αφιερωμένα.
Έχετε βρει τα Κύθηρα; Έχετε νιώσει ότι είστε στο κέντρο της ευτυχίας;
Αν τα έχω βρει; Ω…Ναι!!! Τα έχω επισκεφτεί. Υπέροχα Κύθηρα, το νησί της ουράνιας θεάς Αφροδίτης.
Έχει βαθιά στην ιστορία τις ρίζες του…
Ένα Υπέροχο μοναδικό ελληνικό νησί…
Με τόση συμβολική ερμηνεία! Αν ένιωσα ότι ήμουν, είμαι στο κέντρο της Ευτυχίας; φυγόκεντρες και ομόκεντρες δυνάμεις με ζαλίζουν… και πόση δύναμη, προσπάθεια και τύχη απαιτείται
για να παραμείνεις στο κέντρο;
«Αν ονειρευόμαστε ένα άλογο πρέπει να τιθασεύσουμε τις άγριες δυνάμεις μας» γράφετε. Τιθασεύονται οι επιθυμίες τιθασεύονται τα όνειρα; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;
Άλογο…
Δύναμη, Καλπασμός, Ομορφιά, Ελευθερία, Περηφάνεια…
Άγριο ατίθασο άλογο… ανεξάρτητο
Επειδή μιλάμε για τις άγριες δυνάμεις…
Με ρωτάτε; Να απαντήσω; Να δώσω συμβουλές; Οδηγίες;
Μα μήπως εγώ τα έχω καταφέρει; Μπορεί και να…
Εύκολα, σχεδόν όλοι έχουμε υπάρξει έρμαια των επιθυμιών μας
μα και των ονείρων μας.
Ποιος πραγματικά έχει το σθένος να χαλιναγωγήσει,
να τιθασεύσει τις άκρατες επιθυμίες;
Μα για σκεφτείτε ο καθένας μας να έκανε ό,τι επιθυμούσε
χωρίς να νοιάζεται για τους άλλους.
Ε! Ναι! Υπάρχουν αρκετοί! Ας μην είμαστε απόλυτοι! Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο, μα αν κάποιος το επιθυμεί
μπορεί και πρέπει να τα καταφέρει. Απαραίτητη η Δύναμη του χαρακτήρα, Ενασχόληση με το εσώτερό μας, Περηφάνεια, Βοήθεια από ειδικούς… Προσπάθεια Συνεχής… Κοπιαστική!
Ευχαριστώ για τις έξυπνες ερωτήσεις που έφεραν στο φως μυστικά
από το βιβλίο μου «Ζω… το Όναρ»
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα
Δέσποινα Γιαμβριά-Μπλαστροπούλου
Η γραφή, διανοητική άσκηση· γοητεύει,
αλλά τι ήταν αυτό που άναψε τη σπίθα
για να πάρει φωτιά η πένα και
να ζωντανέψει η λευκή σελίδα;
Έμπνευσή μου, σε λατρεύω!