Γιάννης Λασπιάς : “Ο έρωτας είναι πάντα διαχρονικός, δεν πεθαίνει, απλώς ξυπνά και γιγαντώνεται”

Ο Γιάννης Λασπιάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Φωτιάδη με εξετάσεις από το υπουργείο πολιτισμού. Αποφοίτησε επίσης από το τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και από το τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας.

Ο Γιάννης Λασπιάς έχει πρωταγωνιστήσει σε θεατρικές παραστάσεις, με πιο πρόσφατες τις ακόλουθες : “Βερολίνο 1989″ (σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, Απλό θέατρο), “1984″ του Τζορτζ Όργουελ (σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Βούλγαρη, Bios), “LUV” του Τόμας Σαίνσμπουρυ (σε σκηνοθεσία Αντώνη Σπινουλα, Nixon – Αίθουσα Σινεμά) , “Ο θεός της σφαγής” της Γιασμίν Ρεζά (σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου ,  Θέατρο 104 – Κεντρική σκηνή), “FIT TO KILL” του Victor Cahn (Ελληνικός Τίτλος: Άσκηση για φόνο, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου, Θεάτρο Αγγέλων Βήμα – Κεντρική Σκηνή), “CLOSER” του Patrick Marber (σε σκηνοθεσία Στέλιου Μάινα, Κεντρική Σκηνή του θεάτρου 104 ), “Η Πτωτική Άνοδος του Αρτούρο Ούι” του Μ. Μπρεχτ (σε σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη). Επίσης, ο Γιάννης Λασπιάς έχει  πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφικές παραγωγές, με πιο πρόσφατες τις ακόλουθες μεγάλου μήκους: “Δέκα μερες, δέκα χρονια” σε σκηνοθεσία-σενάριο Αργύρη Θανάσουλα, “Χιγκίτα η Κλωτσιά του Σκορπιού” σε σκηνοθεσία – σενάριο Αλέξανδρου Βούλγαρη.

Το 2013, ο Γιάννης Λασπιάς  συνέγραψε το θεατρικό κείμενο “Camille Claudel : Mudness” το οποίο και σκηνοθέτησε  στο θέατρο Αγγέλων Βήμα (Χειμώνας 2013 -14). Το 2015 σκηνοθέτησε την παράσταση “Έγκλημα και Τιμωρία: Οι μεγάλοι Ρώσοι Συγγραφείς”, σε κείμενο του ιδίου στο Αγγέλων Βήμα (με θέμα τη ζωή και το έργο των Μεγάλων Ρώσων Συγγραφέων Φ. Ντοστογιέφσκι, Β. Μαγιακόφσκι, Μ. Μπουλγκάκοφ και Α. Τσέχωφ)

Το 2016/17 το έργο του “Camille Claudel Mudness”, παρουσιάστηκε στο VAULT THEATRE PLUS σε σκηνοθεσία του ιδίου και κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Επίσης σκηνοθέτησε την κωμωδία  ‘’TRES’’,του Ισπανού Juan Carlos Rubio, που παρουσιάστηκε αρχικά στο θέατρο OLVIO και έπειτα στο Θέατρο ΑΛΜΑ σε συμπαραγωγή με τις Θεατρικές Σκηνές. Το 2017/18, ο Γιάννης Λασπιάς σκηνοθετεί  μια από τις πιο μακροχρόνιες επιτυχίες του Brodway , το Deathtrap του Ira Levin ( Φονική Παγίδα ) στο θέατρο Αγγέλων Βήμα με τους Αντώνη Λουδάρο, Τζένη Μπότση, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Γιάννη Κουκουράκη και Αργύρη Γκαγκάνη. Επίσης το έργο του Camille Claudel Mudness (ΚΑΠΑ εκδοτική) παρουσιάζεται ξανά στο θέατρο ΠΟΛΗ με τις Μάνια Παπαδημητρίου και Αγγελική Καρυστινού σε σκηνοθεσία Πάνου Κούγια.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Ο Γιάννης Λασπιάς ίναι  μέλος της θεατρικής ομάδας Square Theatre Company με τους οποίους συνεργάζεται στενά τόσο στην παραγωγή, όσο και στο δημιουργικό κομμάτι θεατρικών παραστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών. Με τη διασκευή και τη σκηνοθεσία της θρυλικής ταινίας του 1973  «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας»  της Λίνα Βερτμίλερ,καταπιάνεται ο Γιάννης Λασπιάς, μ’ έναν πολυπληθή θίασο επί σκηνής και τη μουσική του Νίνο Ρότα να κυριαρχεί στη σουρεαλιστική πληθωρικότητα του έργου. Το Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας κάνει πρεμιέρα στις 21 Φεβρουαρίου στο bios main κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Διαβάστε επίσης  ''Lenz'' από την ομάδα Kursk για 2η χρονιά

Επιμέλεια συνέντευξης: Δέσποινα Χατζηεμμανουήλ

  • “Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας” . Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να διασκευάσετε μια ταινία του 1973;

Η υπόθεση της ταινίας, οι απίθανοι αντιήρωές της, ο θεός Giannini , η απίθανη Melato, η μουσική του Nino Rota, το μοναδικό χιούμορ της Lina Wertmüller που παντρεύει το δράμα με την κωμωδια, η αποθέωση του έρωτα και η ύπαρξη του ατόμου μέσα από ένα σκοπό και μια θέση. Ο Θάνατος με τη ζωή συνδέεται μέσα από το σεξ, τον έρωτα και την επανάσταση σ’ένα μπουρδέλο που κατανοεί και συγχωρεί τα πάντα. Είναι μια ταινία βαθιά ευαίσθητη, που μου θυμίζει έντονα λούνα παρκ και παραμύθι και αυτή την οπτική κράτησα και στη δική μου θεατρική ματιά. Ένα παραμύθι μ’ ένα σκληρό ρεαλιστικό τέλος. Ο ρομαντικός έρωτας αποτυγχάνει μπροστά στο σκοπό που νοηματοδοτεί την ύπαρξη.

  • Τι είναι αυτό που καθιστά την “Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας” σύγχρονο έργο;

Ο έρωτας είναι πάντα διαχρονικός, δυστυχώς όπως φαίνεται και ο φασισμός, που ουσιαστικά δεν πεθαίνει, απλώς ξυπνά και γιγαντώνεται σε περιόδους έντονης οικονομικής κρίσης, κοινωνικών ανακατατάξεων και πνευματικής ένδειας.

Advertising

  • Θεωρείτε πως ο έρωτας είναι από μόνος του μια αναρχική πράξη;

Ναι και έτσι οφείλει να είναι για να είναι έρωτας.

  • Πόσο ουτοπική είναι πιστεύετε η ρομαντική ιδέα ενός νέου ανθρώπου που πολεμάει ενάντια στο κατεστημένο;

Όσο ουτοπικές ήταν όλες εκείνες οι πράξεις που οδήγησαν στην έξοδο του ανθρώπου από τον μεσαίωνα και έδωσαν αξία και δικαίωμα στην ανθρώπινη ύπαρξη.

  • Κάθε σκηνοθέτης έχει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα στη σκηνοθεσία του. Ποιο θα λέγατε ότι είναι το δικό σας;

Νομίζω το μαύρο χιούμορ μου και οι ήρωες μου που ξεφεύγουν κατά πολύ απ’ τον μέσο όρο. Όλοι τους είναι καταδικασμένοι ν’αποτύχουν σ’ένα κόσμο που δεν συγχωρεί την αποτυχία. Γι’ αυτό αγαπώ την Βερτμίλερ που τοποθετεί τον έρωτα, την αναρχία και την επανάσταση μέσα σ’ ένα μπουρδέλο, χωρίς φανφαρολογίες και κηρύγματα.

Advertising

  • H παραγωγή της παράστασης είναι της square theater company, μιας ομάδας που είστε μέλος. Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει μια σταθερή ομάδα συνεργασίας;

Δεν γίνεται αλλιώς, χρειάζεσαι δίπλα σου ανθρώπους που σ’αγαπάνε και σ’ εμπιστεύονται ειδικά σ’ ένα χώρο με τεράστια «εγώ» και καθόλου λεφτά.

  • Πόσο δύσκολο είναι να μεταφερθεί ένα έργο από την μεγάλη οθόνη στο θέατρο;
Διαβάστε επίσης  «Δείξε μου το φίλο σου», ένα φρέσκο stand up comedy

Πάρα πολύ δύσκολο. Πέρυσι μετέφερα το Deathtrap του Ira Levin, επίσης αγαπημένου συγγραφέα και σεναριογράφου, που ήδη όμως προϋπήρχε σαν θεατρικό. Δεν κρύβω πως το Ερωτας και Αναρχία με δυσκόλεψε πολύ στη διασκευή και στη μεταφορά του στο θέατρο, το αποτέλεσμα όμως νομίζω πως με ικανοποίησε.

Γιάννης Λασπιάς

  • Ως ηθοποιός και σκηνοθέτης ποιά θέση είναι αυτή που σας αγχώνει περισσότερο;

Του σκηνοθέτη φυσικά. Γιατί έχει τη συνολική ευθύνη και τεράστιες δυσκολίες ν’αντιμετωπίσει. Πέρα από την υποκριτική κατεύθυνση των ηθοποιών, την διαχείριση των χαρακτήρων τους και το γενικότερο καλλιτεχνικό του όραμά (αν έχει..και να μην έχει δεν πειράζει…), χωρίς αξιόλογη παραγωγή και αν τα προκαλεί και τα κινεί όλα μόνος του έχει ν’ αντιμετωπίσει πολλά. Συνήθως αναγκάζεται να γίνει πολυεργαλείο για να επιβιώσει. Αντιθέτως ως ηθοποιός, έχει μόνο ν’ακούσει τον σκηνοθέτη του και να μελετήσει το ρόλο του. Είναι τόσο εύκολο. Ακόμα και μ’έναν ιδιότροπο σκηνοθέτη στο κεφάλι του. Στη σκηνή προσωπικά έχω τον έλεγχο ως ηθοποιός και δεν επωμίζομαι τα προβλήματα του κακόμοιρου του σκηνοθέτη που έχει ν’αντιμετωπίσει εκατονταπλάσιες δυσκολίες απ’ αυτές του ηθοποιού.

Advertising

  • Τι θα αποκομίσουν οι θεατές από την παράστασή σας;

Τί να σου πω δεν ξέρω, σίγουρα τις τίμιες προθέσεις μου και τις αξιόλογες ερμηνείες των ηθοποιών που δίνονται ολόψυχα στο έργο. Από κει και πέρα είναι η πολύ δική μου προσωπική οπτική και η δική μου γλώσσα που ελπίζω ν’αγγίξει και άλλους.

  • Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Να ξεκουραστώ και ν αποσυρθώ στο κρεβατάκι μου χωρίς να κάνω διπλές και τριπλές πρόβες και χιλιόμετρα μέσα στο κρύο και στην βροχή πάνω στο μηχανάκι μου. Επίσης να κρυφτώ απ’όλα τα ενεργειακά βαμπίρ… Αυτά!

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Γιάννη Λασπιά για την παροχή του φωτογραφικού υλικού.

 

Advertising

Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας

Το « Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» είναι ένα ανατρεπτικό και προοδευτικό διαμάντι του παγκόσμιου ρεπερτορίου που θίγει ζητήματα πάντα και παντού επίκαιρα. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την απειλή του φασισμού ή οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος που μιλάει για τη μοίρα όλων αυτών που στάθηκαν αντιμέτωποι σε αυτά ενώ, ταυτόχρονα, αποθεώνει τον έρωτα ως την απόλυτη πηγή ζωής.

Ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην πολιτική τραγωδία και την ανατρεπτική κωμωδία παντρεύοντας τη ζωή με τον έρωτα, τον θάνατο και την ίδια την επανάσταση.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Ιταλία, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Τουνίν, ένα απλό αγροτόπαιδο, μαθαίνει ότι ο αναρχικός αδερφικός του φίλος και μέντοράς του, εκτελέστηκε από το φασιστικό καθεστώς μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Παρόλο που είναι εντελώς άπειρος και απροετοίμαστος, αποφασίζει να αναλάβει αυτός την ημιτελή αποστολή και να πάει στην Ρώμη για να δολοφονήσει τον Μουσολίνι. Ο Τουνίν αφήνει πίσω την απλή ζωή του και κρύβεται σ’ έναν γνωστό οίκο ανοχής στη Ρώμη, που διευθύνει η Μαντάμ Αίντα. Εκεί καταστρώνει τα σχέδια της δολοφονίας του δικτάτορα με τη βοήθεια μιας ιερόδουλης, της Σαλώμης, η οποία επίσης δραστηριοποιείται στο χώρο της αναρχίας. Πελάτης της Σαλώμης και άνθρωπος κλειδί για την εξέλιξη των γεγονότων είναι ο Σπατολέτι, ο υπεύθυνος της μυστικής αστυνομίας του Ντούτσε.  Όμως η εξοικείωση με το νέο περιβάλλον θα αποδειχθεί επίπονη, πόσω μάλλον όταν ο Τουνίν ερωτεύεται σφόδρα μια άλλη νεαρή ιερόδουλη την Τριπολίνα. Ο έρωτας αυτός, θα περιπλέξει τα πράγματα.

Διαβάστε επίσης  O Δημήτρης Χριστοφορίδης μας περιμένει στο «Σπίτι»
Advertising

Στη συγκεκριμένη θεατρική ματιά που επιλέγει ο Γιάννης Λασπιάς, ολόκληρο το έργο ζωντανεύει μέσα από τη μνήμη και τη ματιά του Τουνίν, ο οποίος συμπεριφέρεται και δρα ως μία σύγχρονη και συνάμα τραγική Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ο κόσμος του παραμυθιού, του λούνα παρκ, του τσίρκου ζωντανεύει μέσα από τα μάτια του αθώου και αντιήρωα αγρότη. ‘Ετσι γεννιούνται και πεθαίνουν όλοι οι ήρωες του έργου. Με τον ίδιο τρόπο που ξεπηδούσαν και εξαφανίζονταν στα μάτια όλων μας, οι ήρωες των αγαπημένων μας παραμυθιών. Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της νεανικής αφέλειας που κάνει τα πάντα να μοιάζουν ακραία όμορφα και ακραία επικίνδυνα, ξετυλίγεται μία μοναδική ιστορία έρωτα και αναρχίας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Λασπιάς
Κινησιολογία: Άλκηστις Πολυχρόνη
Μουσική: Nino Rota, Ειρήνη Τηνιακού
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Πολύζος
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Νικήτας Χάσκας
Αφίσα: Γιάννης Αναγνώστου

Παίζουν: Διαμαντής Καραναστάσης, Δώρα Χρυσικού, Βασίλης Αθανασόπουλος, Ίριδα Μάρα, Ξένια Αλεξίου, Γεωργία Παντέλη, Δάφνη Νικητάκη, Μελίνα Σπετσιέρη, Κωνσταντίνος Πολύζος, Γιάννης Ίτσιος.  Στο ρόλο της Μαντάμ Αίντα η Ανδρομάχη Μαρκοπούλου

Ιστορία έρωτας και αναρχία στο facebook

Advertising

BIOS.Πειραιώς 84 Main

BIOS@BIOS.GR
+30 210 3425335

http://www.bios.gr

Διάρκεια παραστάσεων: Από Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019 έως Κυριακή 17 Μαρτίου 2019
Παραστάσεις: Πέμπτη έως Κυριακή
Έναρξη: 21.00

Advertising

Διάρκεια : 100 λεπτά

Τιμή Εισιτηρίου: 12 ευρώ (κανονικό) και 10 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των
65).

Προπώληση έως 20/2 μέσω viva: 8 ευρώ ενιαίο

Ειδικές τιμές για συλλόγους και γκρουπ
κατόπιν επικοινωνίας στο 6981682777

Advertising

Μια παραγωγή της squaretheatrecompany.com

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,
Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα; Διαφορετικές