Το φαράγγι του Ενιπέα αποτελεί έναν καλά κρυμμένο θησαυρό στη Βόρεια Ελλάδα και έναν επίγειο παράδεισο για τους φυσιολάτρες. Με έδρα και ορμητήριο το Λιτόχωρο, οι ταξιδιώτες έχουν τη δυνατότητα να ανακαλύψουν την απαράμιλλη ομορφιά του Ολύμπου και το μαγευτικό φαράγγι του Ενιπέα. Το Λιτόχωρο, άλλωστε, είναι αναμφισβήτητα συνδεδεμένο με την εξερεύνηση του μυθικού βουνού του Ολύμπου.
Το Λιτόχωρο, χτισμένο στην πλαγιά του Μύτικα, της ψηλότερης κορυφής του Ολύμπου, και κοντά στις παραλιακές ακτές αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για κάθε εποχή του χρόνου. Ξεχωρίζει για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική μακεδονικού ρυθμού και τις εναλλαγές της πλούσιας βλάστησης που το περιβάλλει. Τα «καπετανόσπιτα», που μαρτυρούν την παλιά σχέση των κατοίκων του χωριού με τη θάλασσα, η γραφικότητα και η αυθεντικότητα του παραδοσιακού στοιχείου και τα αιωνόβια πλατάνια συνιστούν τον απόλυτο συνδυασμό που γοητεύει τον επισκέπτη. Η περιοχή παρουσιάζει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς σε απόσταση 10 χιλιομέτρων βρίσκεται το αρχαιολογικό πάρκο του Δίου. Εδώ συντηρείται, μελετάται και προβάλλεται η πολιτιστική κληρονομιά της αρχαιότητας, ενώ στο μουσείο του στεγάζονται τα κινητά ευρήματα των ανασκαφών.
Η ανάβαση για το φαράγγι του Ενιπέα ξεκινά από την περιοχή των Μύλων, με υψόμετρο 400μ. και καταλήγει στη θέση Πριόνια με υψόμετρο 1100μ., στις πηγές του Ενιπέα. Από τα Πριόνια ξεκινούν οι περισσότεροι ορειβάτες, για να κατακτήσουν τις κορυφές του Ολύμπου. Οι φυσιολάτρες ακολουθούν το καλοδιατηρημένο διεθνές μονοπάτι ορειβατικών διαδρομών Ε4, το οποίο φέρει αρκετά καλή σήμανση και κατατοπιστικές πινακίδες. Η διαδρομή υπολογίζεται στα 9 χιλιόμετρα και χαρακτηρίζεται από μέτρια δυσκολία. Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 5 ώρες με ενδιάμεσες στάσεις για ελαφρύ φαγητό και ξεκούραση.
Στο μονοπάτι υπάρχουν αλλεπάλληλες ανηφόρες και κατηφόρες που προφανώς αυξάνουν τον καρδιαγγειακό ρυθμό και κουράζουν τον πεζοπόρο. Ωστόσο, η διαδρομή είναι τόσο όμορφη που η κούραση δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Εντυπωσιακές ορθοπλαγιές, χαράδρες και ρεματιές, γραφικές ξύλινες γέφυρες, τρεχούμενα νερά, λιμνούλες με κρυστάλλινα νερά και μικροί καταρράκτες συνθέτουν ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον, που μαγεύει τους λάτρεις των ορεινών διαδρομών.
Η διαδρομή για το φαράγγι του Ενιπέα χαρακτηρίζεται από τις συνεχείς εναλλαγές του φυσικού τοπίου και αποτελεί μία μοναδική εμπειρία. Το μονοπάτι είναι σκιερό και καλύπτεται σχεδόν ολάκερο από πυκνό δάσος. Πανύψηλα δέντρα, όπως οξιές και πεύκα, αλλά και άλλα είδη χαμηλότερων δένδρων και θάμνων, δημιουργούν ένα εκπληκτικό σκηνικό. Το θρόισμα των φύλλων των δέντρων από το αεράκι που φυσά και τα κρύα και ορμητικά νερά του Ενιπέα λειτουργούν ευεργετικά για τον περιπατητή που επιθυμεί να ηρεμήσει.
Στην αρχή της διαδρομής το τοπίο είναι πιο απότομο, με ανηφορικά σημεία και μεγαλύτερη κλίση στις ανηφόρες. Η ομορφιά είναι άγρια και ακαταμάχητη. Από τη θέση Πόρτες ανοίγεται μοναδική θέα προς το χωριό του Λιτόχωρου, φτάνοντας μέχρι και τον Θερμαϊκό κόλπο. Τα συναισθήματα είναι μαγικά και δεν μπορούν να μεταφερθούν με λέξεις.
Μετά από περίπου τέσσερις ώρες πεζοπορίας θα συναντήσετε ένα ξέφωτο με μια μεγάλη βάθρα και έναν καταρράκτη. Τα νερά είναι κρυστάλλινα καθαρά, γαλαζοπράσινα και ιδιαίτερα παγωμένα. Το καλοκαίρι η θερμοκρασία του νερού δεν ξεπερνά τους 2 βαθμούς. Ελεύθεροι κατασκηνωτές προτιμούν το συγκεκριμένο σημείο για διανυκτέρευση, καθώς πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα ελληνικά τοπία. Οι στιγμές εδώ μένουν για πάντα χαραγμένες ως μια γλυκιά ανάμνηση. Ο απόλυτος σεβασμός για τη φύση είναι αυτονόητος.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή, το μονοπάτι οδηγεί σε μια σπηλιά, όπου βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι. Πρόκειται για το ασκηταριό του Αγίου Διονυσίου. Από τη βάση της σπηλιάς αναβλύζει νερό και είναι αγίασμα. Μισή ώρα αργότερα θα συναντήσετε το Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, από το οποίο υπάρχουν μόνο τα ερείπια του. Το μοναστήρι, που ιδρύθηκε το 16ο αιώνα, αποτέλεσε επαναστατικό ορμητήριο σε διάφορες περιόδους. Καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου από βομβιστική επίθεση των Γερμανικών στρατευμάτων. Ένα τμήμα του έχει αναστηλωθεί, ενώ η εκκλησία του έχει ξανακτιστεί. Η μονή παραμένει ανοιχτή για τους προσκυνητές από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο.
Η μαγευτική διαδρομή καταλήγει στα Πριόνια. Από εδώ πηγάζει ο Ενιπέας. Στα Πριόνια λειτουργεί αναψυκτήριο και εστιατόριο όλη τη διάρκεια του χρόνου και υπάρχει χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Στα Πριόνια είναι εφικτό να μεταβεί κανείς και με το αυτοκίνητο (απέχει 18 χιλιόμετρα από το Λιτόχωρο) και είναι το τελευταίο σημείο στο οποίο μπορεί να φτάσει με όχημα. Από εδώ ξεκινά μετά η ανάβαση στις αγέρωχες κορυφές του Ολύμπου.
