Οι δρακόλιμνες αποτελούν ορεινές υποαλπικές λίμνες στην Βόρεια Πίνδο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κρατήρες ηφαιστείων, άλλοι για καρστικά βυθίσματα, όμως το πιθανότερο είναι ότι αποτελούν κατάλοιπα των παγετώνων. Ωστόσο, η παράδοση αναπαράγει ότι πρόκειται για κατοικίες δράκων που μαλώνουν μεταξύ τους, πετώντας ο καθένας βράχους εναντίον του αντιπάλου του στο απέναντι βουνό. Θεωρούνται πηγές ξεκούρασης και ανεκτίμητης ομορφιάς για τους φυσιολάτρες, αλλά και πολύτιμα στοιχεία μελέτης για τους επιστήμονες. Το όνομά τους θυμίζει παραμύθι και η ύπαρξή τους ένα πολύτιμο διαμάντι της φύσης. Γνωστότερες δρακόλιμνες είναι η Δρακόλιμνη της Τύμφης, η Δρακόλιμνη του Σμόλικα, η αλπική λίμνη Γκίστοβα του Γράμμου, οι αλπικές λίμνες Φλέγκες στο Μαυροβούνι και η αλπική λίμνη Βερλίγκα στον Λάκμο, κοντά στις πηγές του Αχελώου.
Δρακόλιμνη Τύμφης
Σε υψόμετρο 2.050 μ. βρίσκεται η Δρακόλιμνη της Τύμφης με σχήμα ελλειψοειδές και έκταση περίπου 8 στρέμματα. Αποτελεί αγαπημένο προορισμό για όσους ασχολούνται με την πεζοπορία. Η προσέγγισή της γίνεται αποκλειστικά με τα πόδια, διαλέγοντας μία από τις δύο αφετηρίες. Η πρώτη ξεκινά από το ορεινό Μικρό Πάπιγκο στα Ζαγοροχώρια και ο εκτιμώμενος χρόνος ανέρχεται στις 3 ώρες πεζοπορίας. Η διαδρομή είναι μαγευτική και η κούραση γρήγορα λησμονείται, καταφθάνοντας στον εντυπωσιακό προορισμό. Εναλλακτική πρόταση είναι να ξεκινήσεις από το καταφύγιο στο διάσελο της Αστρακάς, που απέχει από τη Δρακόλιμνη μόλις 1,5 ώρα.
Δρακόλιμνη Σμόλικα
Η επόμενη Δρακόλιμνη βρίσκεται στο όρος Σμόλικα, στο δεύτερο υψηλότερο ελληνικό βουνό (με κορυφή 2.637μ.) μετά τον Όλυμπο. Σε υψόμετρο 2.150 μ. είναι υποδιπλάσια της προηγούμενης σε μέγεθος, αλλά αξεπέραστα όμορφη. Το μαγευτικό μονοπάτι για την δρακόλιμνη του Σμόλικα ξεκινά από το χωριό Πάδες, το οποίο βρίσκεται κάτω από το Σμόλικα και πάνω από τον ποταμό Αώο. Βιόλες, ορχιδέες, αγριομενεξέδες και κρίνοι κοσμούν τις παραλίμνιες περιοχές συντείνοντας ένα ιδανικό αλπικό τοπίο. Στα νερά και των δυο δρακόλιμνων ζουν αλπικοί τρίτωνες, αμφίβια με καφετί χρώμα στη ράχη, κοκκινωπή κοιλιά και δρακόμορφη όψη. Συγκαταλέγονται στις απειλούμενες με εξαφάνιση μορφές ζώων και για το λόγο αυτό προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία. Πρόσφατα βρέθηκαν από εθελοντές, νεκροί περίπου 300 τρίτωνες, χωρίς να είναι σαφής η αιτία που προκάλεσε τη μαζική θνησιμότητα τους.
Η καταλληλότερη εποχή για να επισκεφτείς τις δρακόλιμνες είναι αργά την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Ο καιρός τον υπόλοιπο χρόνο είναι απρόβλεπτος και δεν ενδείκνυται για πεζοπορία στην περιοχή. Φτάνοντας στον τελικό προορισμό, τόσο το τοπίο όσο και μια βουτιά στα νερά των αλπικών λιμνών παρέα με τα ακίνδυνα δρακάκια θα σε αποζημιώσουν. Εμπειρία μοναδική και ασύγκριτη.
