Βρισκόμαστε σε έναν απέραντο αυτοκινητόδρομο, ανάμεσα στις δυτικές μεσοπολιτείες της Αμερικής. Η έξι μηνών έγκυος Becky (Laysla De Oliveira) και ο αδερφός της Cal (Avery Whitted) ταξιδεύουν οδικώς. Ο προορισμός τους αρχικά άγνωστος. Οι ταξιδιώτες κάνουν στάση κοντά σε μια ερειπωμένη εκκλησία. Από την άλλη πλευρά της λεωφόρου εκτείνεται μια απέραντη έκταση γρασιδιού. Μέσα από τα χορτάρια, ακούγεται η φωνή ενός μικρού παιδιού, παγιδευμένου, να φωνάζει για βοήθεια. Οι πρωταγωνιστές μας βυθίζονται στην πράσινη θάλασσα και ο εφιάλτης ξεκινά. Το “In the Tall Grass” είναι η κινηματογραφική απόδοση της ομότιτλης νουβέλλας, με συγγραφείς τον Stephen King και τον γιο του, Joe Hill.
Οι χαρακτήρες
Η Becky και ο ανησυχητικά υπερπροστατευτικός αδερφός της Cal σύντομα ανακαλύπτουν ότι δεν είναι μόνοι τους. Άλλη μια οικογένεια βρίσκεται παγιδευμένη μαζί τους. Ο πατέρας (Patrick Wilson) έχει τα χαρακτηριστικά ενός στερεοτυπικού κατοίκου της κεντρικής Αμερικής. Οικογενειάρχης, μικρός επαγγελματίας, με αντίστοιχη προφορά. Φαίνεται τόσο ειλικρινής και σίγουρος που αποπνέει αμέσως δυσπιστία. Κι όμως, είναι ο μοναδικός που έχει κάποια ιδέα για το τι πραγματικά συμβαίνει και για το πως μπορούν να δραπετεύσουν από τον αλλόκοτο λαβύρινθο. Ο μικρός γιος του, από την άλλη, έχει το ρόλο του αθώου και ταυτόχρονα τρομακτικού – μυστηριώδους παιδιού. Η μητέρα είναι κάπως απούσα. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο καλοπροαίρετος πατέρας του μωρού που κυοφορεί η Becky εμφανίζεται, με σκοπό να τους διασώσει. Οι πληροφορίες που παρουσιάζει στα δύο αδέρφια είναι τρομακτικές. Δυστυχώς, πέρα από τα κλισέ προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, οι ήρωες του In the Tall Grass είναι επίπεδοι και δισδιάστατοι. Κουβαλούν ένα αχρείαστα περίπλοκο μεταξύ τους παρελθόν ενώ οι ίδιες οι προσωπικότητές τους είναι απλοϊκές, χωρίς καμία εξέλιξη.
Δημιουργοί και δημιουργία
Το “In the Tall Grass” είναι ένα φιλμ υπερφυσικού τρόμου, όπου ο εχθρός είναι η ίδια η φύση. Πρόκειται για μια θεματική στην οποία ο Stephen King έχει συνηθίσει το κοινό του. Στην προκειμένη περίπτωση, οι πρωταγωνιστές δεν αργούν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν βρίσκονται σε ένα οποιοδήποτε χωράφι. Ο χωροχρόνος δεν είναι γραμμικός. Η έκταση φαίνεται να αψηφά τους νόμους της φυσικής. Αν και διατηρεί συγκεκριμένες συντεταγμένες, μετακινεί κατά βούληση τα ζωντανά πλάσματα που έχουν την ατυχία να πατήσουν το πόδι τους σε αυτή. Ο σκηνοθέτης, Vincenzo Natali, είναι βετεράνος τόσο της επιστημονικής φαντασίας, όσο και του horror. Με περιορισμένο, ολιγάριθμο cast και όλη τη δράση να εκτυλίσσεται στον ίδιο χώρο μάς θυμίζει έργα του όπως το Cube. Με την ανάμειξη του splatter και της φρίκης με τον φυσικό κόσμο μάς παραπέμπει στη δουλειά του στη σειρά Hannibal.
Η αισθητική και η ερμηνεία του Wilson αποτελούν τα δυνατά σημεία του “In the Tall Grass”. Ο καυτός ήλιος του χωραφιού και της λεωφόρου, αν και όχι συνηθισμένος σε ταινίες τρόμου, είναι σίγουρα τρομακτικός. Το πράσινο της απέραντης έκτασης, το μαύρο που την πλακώνει τις νύχτες, το κόκκινο όπου πήζουν οι χαρακτήρες όταν η ιστορία και η μοίρα τους αρχίζουν να κατρακυλούν. Ο Natali έχει τα δυνατά του σημεία. Η πλοκή, δυστυχώς, δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα σε αυτά. Η ιστορία, αν και αρχίζει δυναμικά, χάνει εύκολα την αίγλη της. Το μυστήριο χάνεται και ο θεατής γρήγορα διαπιστώνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κάποιο a-ha effect. Κάποια ανατροπή ή αποκάλυψη που να δώσει αξία στην αγωνία και την αναμονή. Τα hints για θρησκευτικές και αιρετικές δοξασίες παραμένουν επίσης ανεκμετάλλευτα. Ο διάλογος ασθενεί τρομερά και, όπου κυριαρχεί, φαίνεται βεβιασμένος και αφύσικος.
Τελευταίες σκέψεις
Η ταινία “In the Tall Grass” ξεκινά ως ένα πολλά υποσχόμενο thriller. Διαθέτει μυστήριο, ενδιαφέρον σκηνικό και αρκετή αγωνία. Μέσα σε λίγα, όμως, λεπτά αρχίζει να προδίδει τον εαυτό του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι την επόμενη φορά που θα διασχίσω την λεωφόρο Λαυρίου με τις απέραντες καλαμιές, θα αντιμετωπίσω το τοπίο με λίγο διαφορετική ματιά.
