Ένα ταξίδι στο χρόνο και τη μνήμη των ηρώων είναι η «Προδοσία». Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος επιλέγει να σκηνοθετήσει φέτος ένα κλασσικό έργο του Πίντερ. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Μικρό Παλλάς μέσα από εννιά σκηνές γνωρίζουμε την ιστορία των ηρώων.
Η υπόθεση του έργου είναι σχετικά απλή. Η Έμμα είναι παντρεμένη με το Ρόμπερτ, αλλά έχει και παράλληλη σχέση με τον παντρεμένο φίλο του, τον Τζέρι. Όπως, βέβαια, θα αποκαλυφθεί στη συνέχεια κι οι δύο σύζυγοι έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις.
Μέσα από μια φαινομενικά απλή ιστορία, ο Πίντερ μιλά για ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα, που ταλανίζουν κάθε είδους ανθρώπινη σχέση, πόσω μάλλον τις ερωτικές. Η προδοσία είναι το θέμα. Όχι όμως δοσμένη με θυμό κι οργή, αλλά με έναν ήρεμο, σχεδόν αδιάφορο τρόπο. Προδοσία μεταξύ συντρόφων ή (και) προδοσία μεταξύ φίλων. Σκληρά και τα δύο, ρεαλιστικά σενάρια και τα δύο. Οι ήρωες την αντιμετωπίζουν στωικά – ο Πίντερ επιλέγει λιτούς διαλόγους, αποκρυσταλλώνοντας έτσι το τι εστί προδοσία.
Αυτή τη συγγραφική λιτότητα εκμεταλλεύεται και σκηνικά ο σκηνοθέτης. Λευκό σκηνικό που ανοιγοκλείνει για να δηλώσει τις χωρικές αλλαγές, όπου εκτυλίσσεται κάθε σκηνή. Τη μονοτονία του λευκού σκηνικού σπάει το κόκκινο χρώμα των σκηνικών μικροαντικειμένων, που χρησιμοποιούνται. Επίσης οι φωτισμοί υπήρξαν λειτουργικοί, καθώς ενέτειναν το ασφυκτικό κλίμα.
Όσον αφορά στις ερμηνείες των τριών ηθοποιών, ξεχώρισαν οι άνδρες. Ο Γ. Χρυσοστόμου κι ο Π. Δαδακαρίδης αντελήφθησαν την πολυπλοκότητα των ηρώων του Πίντερ. Οι ήρωες του Πίντερ είναι θύτες και θύματα ταυτόχρονα. Με γνώμονα αυτή την παραδοχή, κατάφεραν ν’ αποδώσουν ερμηνευτικά τη διττή ταυτότητα των Τζέρι και Ρόμπερτ, αντίστοιχα. Ειδικά ο Γιώργος Χρυσοστόμου φώτισε και την ευαίσθητη πλευρά του ήρωα, δίνοντας του μια άλλη διάσταση, πολύ ενδιαφέρουσα. Η Έμμα της Κ. Παπαδάκη ήταν πιο αδύναμη, καθώς αποδόθηκε μονοδιάστατα. Μια γυναίκα σκληρή και κυνική, που δεν την ένοιαζαν τα αισθήματα των άλλων. Σίγουρα ενδιαφέρουσα περσόνα, όμως δεν αρκεί.
Μια παράσταση που πραγματεύεται τη ρευστότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Όλοι μπορούν να απιστήσουν ή να βιώσουν την απιστία. Όλοι μπορούν να γίνουν θύτες και θύματα. Πρωτίστως θύματα του χρόνου που περνά. Κατά τον Πίντερ τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη. Εξ’ ου και το έργο δεν ξεκινά από την αρχή της σχέσης Τζέρι-Έμμας αλλά από το τέλος της. Για να μας θυμίσει πως όλα ξεχνιούνται, όλα αποσοβούνται.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια παράσταση υψηλής αισθητικής που κερδίζει στα σημεία. Μέσα από το γρήγορο ρυθμό που έχει επιλεγεί, ο θεατής δε βαριέται στο συνεχές πέρα-δώθε στη ροή της ιστορίας της προδοσίας. Κι όταν έρχεται το τέλος, το ξάφνιασμα είναι αναμενόμενο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Πού: Μικρό Παλλάς, Αμερικής 2 (City Link)
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Δευτέρα στις 20:00 & Τρίτη στις 21:00
