Η Μαρίζα Τσαγκά γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας και στο κολλέγιο City Unity College, Communication & Social Media. Η Μαρίζα Τσαγκά εργάζεται στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας σε κοινωνικό πρόγραμμα και παρέμβασης Δομή “ΓΕΦΥΡΑ”. Το πρόγραμμα αποτελεί μια νέα οργανωτική προσέγγιση στη διαχείριση των αναγκών και την παροχή υπηρεσιών για την ανακούφιση των ευπαθών και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
Στο παρελθόν, η Μαρίζα Τσαγκά, ασχολήθηκε και με τον κλάδο του τουρισμού, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Συνέχισε τις σπουδές στην βρεφονηπιοκομία, εκπαιδεύεται στη ζωοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την προσχολική αγωγή. Η αγάπη της για τα παιδιά και τα ζώα, την ώθησε να ασχοληθεί με το παιδικό παραμύθι και να το συνδυάσει με τους τετράποδους φίλους μας.
Η Μαρίζα Τσαγκά τροφοδοτεί το βιβλίο της με τις εμπειρίες της ζωής της και οι ήρωές της εμπνέονται από τη ζωή.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
Τι σας οδήγησε στο παραμύθι;
Αυτό που με οδήγησε στη συγγραφή παραμυθιού είναι μια έμφυτη ανάγκη μου για δημιουργία που έχει ως σκοπό να γίνει ο Ξάπλας μια σειρά παιδικών βιβλίων. Η σειρά αυτή θα μιλάει για τα συναισθήματα και την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης που θα ξεκινάει από την προσχολική ηλικία, συγκεκριμένα 4,5 ετών, μέχρι και τις δυο πρώτες τάξεις του δημοτικού. Θέλω μέσα από τα βιβλία να τονίσω στα παιδιά το πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους αλλά και να βοηθήσω τόσο τους γονείς όσο και τους εκπαιδευτικούς να τα διακρίνουν. Έτσι θα είναι σε θέση να βοηθούν τα παιδιά στο να αποδέχονται τα συναισθήματα αυτά και να μαθαίνουν να τα ελέγχουν.
Έχετε κάνει σεμινάρια για γραφή παραμυθιών;
Ναι έχω παρακολουθήσει σεμινάρια σχετικά με την συγγραφή παιδικών βιβλίων τα οποία με βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Μέσα από την διαδικασία αυτή αισθάνθηκα ότι η πένα μου έχει απελευθερωθεί από κλισέ και στερεότυπα. Τα σεμινάρια αυτά άνοιξαν το δρόμο για τη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου ‘’Οι περιπέτειες του Ξάπλα’’.
Τα παιδιά ζηλεύουν; Αν ναι τι;
Τα παιδιά φυσικά και ζηλεύουν και μάλιστα πολλά. Τα παιδιά δεν μπορούν να μεταφράσουν τη συμπεριφορά των άλλων με αποτέλεσμα να νοιώθουν ανασφάλεια και αυτό τα οδηγεί στο συναίσθημα της ζήλιας. Θέλουν να είναι στο επίκεντρο της οικογένειας χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι είναι εγωιστές ή μη κοινωνικά όντα. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν οτιδήποτε είναι ξένο στη δική τους αντίληψη.
Όταν «ντύνεσαι» τη ζήλια νιώθεις ανασφαλής, φλερτάρεις με την απόρριψη, τη θλίψη, τις αμφιβολίες και τόσα άλλα δυσάρεστα. Γιατί ο γάτος ζήλεψε;
Ο γάτος ζήλεψε γιατί έπαψε να είναι το επίκεντρο του σπιτιού με αποτέλεσμα να χάσει την αποκλειστικότητα του και αυτό να τον κάνει ανασφαλή. Στην ουσία θα μοιραζόταν τον χώρο του και την αγάπη της οικογένειας κάτι που του δημιουργούσε θλίψη. Όταν γεννήθηκαν οι αμφιβολίες στο μυαλό του αυτός θεώρησε σωστό να φύγει από το σπίτι και τους φίλους του. Το γεγονός πως δεν είχε μάθει να μοιράζεται με την έλευση των νέων μελών της οικογένειας τον δυσκόλεψε στην προσαρμογή των νέων συνθηκών.
Η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση είναι ο θυμός, τίθεσαι σε θέση μάχης ή φυγής και τίποτα δε σε κρατά. Ο γάτος έφυγε. Τι τον έκανε να γυρίσει;
Αυτό που τον έκανε να γυρίσει είναι η αγάπη και η αποδοχή από την οικογένεια. Η φίλη του, η Μαρίζα και οι κοτούλες, του έδωσαν να καταλάβει ότι η αγάπη για αυτόν δεν είναι λιγότερη και ότι μπορεί να μοιράζεται, παραμένοντας ο καθένας ξεχωριστός.
Πότε η ζήλια είναι πρόβλημα;
Η ζήλια είναι πρόβλημα όταν παύει να είναι διαχειρίσιμη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συμπτώματα επιθετικότητας είτε προς τους άλλους είτε προς τον ίδιο μας τον εαυτό κάτι που μας κάνει δύσκολο να προσαρμοστούμε σε νέες συνθήκες. Σε ακραίες μορφές μπορεί να προκαλέσει ακόμα και διαταραχές στον ύπνο ή και ακόμα την άρνηση της σίτισης.
Έχετε φύγει από κάπου γιατί ζηλέψατε;
Όχι δεν έχω φύγει ποτέ, πάντα ένοιωθα την αγάπη από τους γονείς μου και την αποδοχή των συναισθημάτων μου. Έχω την τύχη να έχω γεννηθεί σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που αγαπούν τα ζώα, τα φροντίζουν και τα σέβονται με αποτέλεσμα η αγάπη στο σπίτι να μοιράζεται. Ο σεβασμός και η αγάπη είναι από τα βασικά μου θεμέλια τα οποία με χαρακτηρίζουν σε όλη την ζωή μου.
Πώς να διαχειριστούν οι γονείς τη ζήλια;
Οι γονείς μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζήλια με το βασικό συστατικό που είναι η αγάπη και η συμβουλή ποτέ όμως με απόρριψη. Μπορούν να το συζητήσουν με το παιδί και να του εξηγήσουν τι αισθάνεται χωρίς όμως να του μειώσουν το συναίσθημα. Μπορούν να το ενθαρρύνουν και να το προτρέψουν να αναλάβει ευθύνες δείχνοντας του έμπρακτα την αγάπη τους. Τέλος μπορούν να μάθουν το παιδί να αντιμετωπίζει τους άλλους ισότιμα και δίκαια και όχι να προσπαθεί να τους επιβληθεί.
Γράφετε κάτι καινούργιο;
Ναι όπως σας είπα θέλω ‘’Οι περιπέτειες του Ξάπλα’’ να γίνουν μια σειρά παιδικών βιβλίων. Το επόμενο θα έχει ως στόχο τη καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της ευαισθητοποίησης στους μικρούς μας αναγνώστες.
Μια ευχή για τη νέα χρονιά;
Εύχομαι ολόψυχα υγεία σωματική και ψυχική, αγάπη ευτυχία και με τόσους πολέμους γύρω μας σίγουρα ειρήνη.
Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη.
Μαρίζα Τσαγκά
