Το παραμύθι Το μικρό ελαφάκι της Δέσποινας Φανιδάκη, με λυρισμό και τρυφερότητα μιλάει για τους κινδύνους που ελλοχεύουν μέσα μας, τις απώτερες φοβίες μας. Ποια άραγε είναι μεγαλύτερη φοβία που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος; Mα δεν είναι άλλη από την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου. Στο παραμύθι μας αυτό η όμορφη ελαφίνα βασανίζεται από τις σκέψεις της καθώς συνειδητοποιεί ότι το λιοντάρι άρπαξε το μικρό της.
Όλα τα ζωάκια του δάσους συγκεντρώνονται για να την παρηγορήσουν, το καθένα από αυτά ανάλογα με το τί πρεσβεύει εκφράζει την άποψη του, βλέπουμε δηλαδή μια πανομοιότυπη ανθρωπογεωγραφία εκφρασμένη στο πρόσωπο των ζώων που προσπαθούν να βρουν μια λύση και να βοηθήσουν όπως και όσο μπορούν την μαμά ελαφίνα. Το κουνελάκι απορεί για το πως συνέβη το όλο παράδοξο σκηνικό, η πονηρή αλεπού επιστρατεύει όλη την πονηριά της για να τα προστατεύσει από επικείμενους κινδύνους ενώ το έξυπνο σκιουράκι ανακαλύπτει την κρυψώνα και παρακαλεί με την τρυφερή του φωνούλα να το ελευθερώσει μα εκείνο αρνείται πεισματικά ενώ ο δυνατός ελέφαντας γίνεται ο ήρωας της μέρας καθώς καταφέρνει να τα απεγκλωβίσει . Μακριά από το βλοσυρό βλέμμα του λιονταριού προτρέπει η μαμά ελαφίνα να τραπούν γρήγορα σε φυγή καθώς ακόμα παραμονεύει ο κίνδυνος.
Σε αυτό το σημείο, το ένστικτο της μάνας αλλά και οι τύψεις της φανερώνονται καθώς αδυνατούσε εκείνο το μοιραίο λεπτό να σώσει το ελαφάκι της. «Επαγρυπνείτε», αισθανόμαστε να κραυγάζει η φωνή της συγγραφέως, «επαγρυπνείτε» , γιατί οι κίνδυνοι ελλοχεύουν.
«Δεν είναι αγγελικά πλασμένος ο κόσμος», μας συμβουλεύει η μαμά ελαφίνα.. όλες τις μανούλες.
Η εικονογράφηση της Ειρήνης Μαρκοπούλου, τρυφερή και γεμάτη ρεαλισμό συνάδει με την απτότητα της γλώσσας της Φανιδάκη, δημιουργώντας ένα αρμονικό αποτέλεσμα για τον μικρό μας αναγνώστη.
Η μητρότητα, ο ιερότερος ρόλους απ’ όλους της γυναίκας είναι η κορωνίδα της βιωτής της. Και σε αυτό καλείται να ανταποκριθεί με αγάπη, αντοχή αλλά και διασφάλιση της καλύτερης πρόνοιας για τα παιδιά της. Η γλυκύτητα στο πρόσωπο της ελαφίνας αποτυπώνεται στο πρόσωπο της μέσα από την ολοζώντανη πένα της συγγραφέως και την ζωγραφική ικανότητα της εικονογράφου, η οποία μέσα από το βουρκωμένο βλέμμα της μαμάς ελαφίνας μας εισάγει στην αγωνία της να σώσει το μικρό της.
Το παραμύθι της Δέσποινας Φανιδάκη Το μικρό ελαφάκι είναι ένα παραμύθι διδακτικό όπου κρύβει το νόημα της αλληλεγγύης και της φιλίας, της αληθινής μητρικής αγάπης ενώ μας προτρέπει να μην εφησυχαζόμαστε γιατί εν ριπή οφθαλμού όλα μπορούν να συμβούν. «Να κοιμάσαι, φτάνει να είσαι σε εγρήγορση», όπως είπε η γερόντισσα Γαβριηλία.