Τελευταίος μήνας του φθινοπώρου ο Νοέμβρης και τα ξερά φύλλα πολλαπλασιάζονται, οι βροχές αυξάνονται και ο μελαγχολικός καιρός δημιουργεί το τέλειο κλίμα για ένα παρανοϊκό βιβλίο που στο ανωτέρω σκηνικό ταιριάζει ταμάμ.
Ποιο είναι αυτό το βιβλίο;
Φυσικά δεν πρόκειται για άλλο παρά για τον Οξαποδώ ίσως το πλέον γνωστό έργο του Γκυ ντε Μωπασσάν, Γάλλου συγγραφέα που γράφτηκε το 1887.
Το βιβλίο
Πρόκειται για την αφήγηση της ζωής ενός ανώνυμου ανθρώπου που ζει ειδυλλιακά σε ένα χωριό στις όχθες του Σηκουάνα όταν ξαφνικά αρχίζει να ονειρεύεται πως μες τη νύχτα τον επισκέπτεται ένα άυλο πλάσμα που ρουφά από μέσα του κάθε ίχνος ζωής. Ξεκινά να διαισθάνεται πως αυτό το όν τον καταδιώκει παντού, πως τον παραμονεύει, πως θέλει να τον υποδουλώσει, να τον κάνει σκλάβο του. Σύντομα μέσα από πειράματα βεβαιώνεται για την ύπαρξη αυτού του όντος και αρχίζει να σκέφτεται σχέδια για την εξόντωση του. Όμως, είναι άραγε δυνατό να εξοντωθεί ένας δαίμονας που βρίσκεται μέσα μας;
Μάλλον όχι.
Και τότε είναι που αρχίζει το ενδιαφέρον. Η προσωπική αναζήτηση του καθενός από εμάς που καλείται να διαχωρίσει τα όρια της παράνοιας από της λογικής:
«Τι είναι λογική και τι λογιέται τρέλα»
«Είναι μια γραμμή που τις διαχωρίζει»;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα βασανίσουν τον αναγνώστη όσο θα παρακολουθεί έναν φαινομενικά παρανοϊκό άνθρωπο να κυνηγά φαντάσματα. Όμως είναι παρανοϊκός; Εσείς θα μου πείτε!
Και φυσικά λίγα λόγια για τον συγγραφέα…
O Henri Rene Albert Guy de Maupassant γεννιέται στη Νορμανδία το 1850 και πεθαίνει στο Παρίσι το 1893. Ξεκινά να γράφει σε ηλικία δεκατριών χρόνων και συνεχίζει να δουλεύει εντατικά μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο έργο του περιλαμβάνονται έξι μυθιστορήματα, οκτώ θεατρικά έργα, μερικέ
ς ποιητικές συλλογές, πολλά δοκίμια, άρθρα και ταξιδιωτικά αφηγήματα και το κυριότερο, πάνω από τριακόσια διηγήματα. Ο Maupassant μεγαλώνει στη Νορμανδία, κοντά στη φύση και τους ανθρώπους της υπαίθρου. Είναι ένα πανέξυπνο αγόρι με μεγάλη παρατηρητικότητα που απολαμβάνει εξίσου το παιχνίδι με τη μελέτη. Όταν ο Guy γράφει τους πρώτους του στίχους, η μητέρα του, ενθουσιασμένη τον αναθέτει στον Flaubert , παλιό οικογενειακό φίλο, που γίνεται ο πνευματικός πατέρας του Maupassant. Σε ηλικία δεκαεννέα ετών ξεκινά σπουδές στη νομική σχολή του Παρισιού και αργότερα προσλαμβάνεται στο δημόσιο. Το 1874 γνωρίζει στο σπίτι του Flaubert τον Zola, ο οποίος τον περιβάλλει με φιλία και τον εισάγει σ’ έναν κύκλο μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής. Το 1880 με τη βοήθεια του Zola εκδίδεται το διήγημά του “Χοντρομπαλού” χάρη στο οποίο αναγνωρίζεται ως μεγάλος διηγηματογράφος. Παραιτείται από το υπουργείο και ασχολείται αποκλειστικά με το γράψιμο. Ο Maupassant αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και πεθαίνει από σύφιλη σε ψυχιατρική κλινική του Παρισιού σε ηλικία μόλις σαράντα τριών ετών. Στα 310 διηγήματά του έχει καταγράψει την πραγματικότητα σε όλες της τις εκφάνσεις, αποστασιοποιημένα, χωρίς να αναπτύσσει κοινωνικούς προβληματισμούς, με ύφος λιτό και ακριβές, άλλοτε ανάλαφρο και περιπαικτικό και άλλοτε πικρό και ζοφερό.
Αν θέλετε τη γνώμη μου εκμεταλλευτείτε την εποχή και αφεθείτε στη σαγήνη αυτού του βιβλίου, πάω στοίχημα πώς όσοι από εσάς αγαπάτε τη κλασσική λογοτεχνία, θα το λατρέψετε!
