Ο Alexandre Gustave Eiffel γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1832 στο Cote–d’Or της Γαλλίας. Ήταν Γάλλος Πολιτικός Μηχανικός και έγινε γνωστός κυρίως για την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ ή της Σιδηράς Κυρίας έτσι όπως το αποκαλούσαν κυρίως οι Γάλλοι. Άλλα διάσημα έργα του ήταν η συμβολή του στην κατασκευή του Αγάλματος της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη, η οδογέφυρα του Πόρτο πάνω από το Douro, εκείνη του Garabit, του σταθμού της Πέστης (Ουγγαρία) και τον θόλο του παρατηρητηρίου της Νίκαιας. Ο Eiffel, επικεντρώθηκε κυρίως στην μηχανική, στην έρευνα στην επιστήμη της μετεωρολογίας καθώς και της αεροδυναμικής.
Η αγάπη του για την κατασκευή γεφυρών κυρίων των σιδηροδρομικών, δεν τον εμπόδισε να ασχοληθεί και με τον τομέα των κουφωμάτων καθώς και των βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Πίστευε πως η θεμελιώδη ιδέα των αψίδων του Πύργου του Άιφελ, έπρεπε να βασίζεται σε μια ιδιόμορφη αρχή. Η οποία θα στηριζόταν σε μια καμπύλη έτσι ώστε η πυραμίδα να μπορεί να αντισταθεί στη δύναμη του ανέμου, χωρίς να απαιτείται η ένωση των ακρών με διαγώνιες γραμμές. Ο Πύργος του Άιφελ ήταν το μεγαλύτερο τεχνολογικό επίτευγμα, των μεταλλικών κατασκευών της εταιρείας του Alexandre Gustave Eiffel.
«Θα έπρεπε να ζηλεύω τον Πύργο. Είναι πιο διάσημος από εμένα». – Alexandre Gustave Eiffel
Ο Πύργος του Άιφελ ήταν μια πραγματικά μνημειώδεις τεχνολογική κορωνίδα της εποχής
Η κατασκευή του Πύργου, έγινε συνώνυμο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας. Ο Πύργος του Άιφελ «γεννήθηκε» ως ιδέα, βασισμένη στη διοργάνωση της Παγκόσμιας έκθεσης του 1889 στο Παρίσι και θα αποτελούσε είσοδο και ταυτόχρονα επετειακό σύμβολο της εκατοντάχρονης Γαλλικής Επανάστασης. Τα πρώτα φτυάρια στα θεμέλια μπήκαν στις 26 Ιανουαρίου του 1887. Ο πύργος ολοκληρώθηκε στις 31 Μαρτίου του 1889, δηλαδή δύο χρόνια μετά, και ήταν πραγματικά ένα μοναδικό τεχνολογικό επίτευγμα της εποχής! Για την αποπεράτωσή του, χρειάστηκαν 18.038 μεταλλικά μέρη, 50 μηχανικοί και σχεδιαστές, 150 εργάτες στο εργοστάσιο Levallois – Perret, 300 εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις, 7.300 τόνοι σιδήρου και 60 τόνοι μπογιάς. Παρόλα αυτά, χαρακτηρίστηκε ως ένα διαβολικό εγχείρημα ενός λέβητα, με αυταπάτες μεγαλείου, από τον συγγραφέα Guy de Maupassant.
Ο Πύργος του Άιφελ, διαμορφώθηκε εξωτερικά από τον αρχιτέκτονα Stephen Sauvestre
O Sauvestre, θα ντύσει τα πόδια του πύργου με πλίνθινες τοιχοποιίες και θα συνδέσει τους 4 ορθοστάτες με μεγαλειώδεις καμάρες και μεγάλα γυάλινα πατώματα. Αυτά είναι που θα του δώσουν και τη χαρακτηριστική του εμφάνιση. Επίσης, οι καμπύλες των ορθοστατών θα είναι μαθηματικά προσδιορισμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή αντίσταση απέναντι στον άνεμο. Η συναρμολόγηση του πύργου ξεκίνησε την 1η Ιουλίου 1887. Όλα τα υλικά ερχόταν από το εργοστάσιο Levallois –Perret του Eiffel, στο Παρίσι. Στο Champ de Mars, 150, 300 εργάτες, υπό την επίβλεψη των βετεράνων κατασκευαστών των μεγάλων μεταλλικών οδογεφυρών, θα συναρμολογήσουν τα 18.000 μέρη του Πύργου του Άιφελ. Οι συναρμολογήσεις γινόταν αρχικά επί τόπου με προσωρινά μπουλόνια, τα οποία σταδιακά αντικαθίστανται από καυτά πριτσίνια (μεταλλικοί σύνδεσμοι). Καθώς αυτά ψυχραίνονταν, συστέλλονταν κάτι που εξασφάλιζε την στεγανότητα των εξαρτημάτων.
«Υπάρχει μια έλξη και μια γοητεία εγγενής στο κολοσσιαίο που δεν υπόκειται σε συνηθισμένες θεωρίες τέχνης… Ο πύργος θα είναι το ψηλότερο οικοδόμημα που υψώθηκε ποτέ από τον άνθρωπο. Θα είναι επομένως επιβλητικό με τον δικό του τρόπο;». – Alexandre Gustave Eiffel
Ο Alexandre Gustave Eiffel στο ξεκίνημα της καριέρας του, εξειδικεύτηκε στις μεταλλικές κατασκευές
Ο Eiffel, ήταν το τέκνο της Catherine–Mélanie και του Alexandre Bonickhausen dit Eiffel. Το επίθετο Eiffel προήλθε ως αναφορά στα βουνά Eiffel. Λόγω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας, πέρασε τα παιδικά του χρόνια με την γιαγιά του. Η προσωπικότητα του όμως επηρεάστηκε κυρίως από την μητέρα του. Αν και ο Gustave πίστευε πως η εκπαίδευση ήταν απλά χάσιμο χρόνου, απέκτησε πτυχίο στις ανθρώπινες και φυσικές επιστήμες.
Στη συνέχεια φοίτησε στο Κολλέγιο Sainte – Barbe για να προετοιμαστεί για τις εισαγωγικές εξετάσεις των κολεγίων μηχανικών στο Παρίσι. Προκρίθηκε σε δύο από τις πιο διάσημες σχολές του Ecole Polythechique και στη συνέχεια του École Centrale des Arts et Manufactures. Στο ξεκίνημα της καριέρας του εξειδικεύτηκε στις μεταλλικές κατασκευές, κυρίως στην κατασκευή γεφυρών. Το 1856, προσλήφθηκε από τον μηχανικό Charles Nepveu, εξειδικευμένο στην κατασκευή ατμοκίνητων μηχανών. Ένα χρόνο αργότερα, κατάφερε να για γίνει προϊστάμενος του γραφείου στο Pauwels and Cie.
«Η πρώτη αρχή της αρχιτεκτονικής ομορφιάς είναι ότι οι βασικές γραμμές μιας κατασκευής καθορίζονται από την τέλεια καταλληλότητα στη χρήση τη». – Alexandre Gustave Eiffel
Ο Alexandre Gustave ήταν μόλις 25 ετών όταν κατασκεύασε την γέφυρα Pont de Bordeuax
Στην ηλικία των 25, κατασκευάζει το πρώτο του έργο μεγάλης κλίμακας, που ήταν η κατασκευή της γέφυρας Pont de Bordeuax με σιδερένια δοκό και με μήκος πάνω από 500 μέτρα. Στη συνέχεια θα κατασκευάσει και άλλες γέφυρες στη νοτιοδυτική Γαλλία. Κατά την διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης θα κατασκευάσει πολλά κτίρια τα οποία θα απογειώσουν την φήμη στη Γαλλία. Κυρίως για τις τεχνικές καινοτομίες και την συναρμολόγηση προβολικών κατασκευών. Θα ξεκινήσει την δική του εταιρεία το 1867. Δεν σταματάει όμως εκεί. Διεξάγει και διάφορα μετεωρολογικά και αεροναυτικά πειράματα.
Μια αρχιτεκτονική καινοτομία του Alexandre Gustave Eiffel, ήταν ο κινητός τρούλος του Αστεροσκοπείου της Νίκαιας
Καθώς η φήμη του εξαπλωνόταν, ο Eiffel σταμάτησε να ασχολείται με τις μεταλλικές κατασκευές και επικεντρώθηκε σε άλλα έργα. Για παράδειγμα το 1879 δημιούργησε το αστρονομικό αστεροσκοπείο στη Νίκαια της Γαλλίας. Η καινοτομία του αστεροσκοπείου ήταν πως ο τρούλος ήταν κινητός. Ακριβώς το ίδιο έτος προσλήφθηκε για να αντικαταστήσει τον μηχανικού του Αγάλματος της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη. Εκεί δημιούργησε ένα νέο σύστημα στήριξης του Αγάλματος το οποίο όμως θα στηριζόταν σε μια σκελετική δομή. Ως επί το πλείστον, αφού κατασκεύασε το Άγαλμα, το αποσυναρμολόγησε για να ταξιδέψει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης.
Ο Πύργος του Άιφελ έγινε ορόσημο της πόλης
Ο Eiffel σχεδίασε και τη La Ruche στο Παρίσι της Γαλλίας. Αυτό όπως και ο Πύργος του Άιφελ, έγινε ορόσημο της πόλης. Το σχέδιο της ήταν μια τριώροφη κυκλική κατασκευή που έμοιαζε με μεγάλη κυψέλη. Δημιουργήθηκε ως προσωρινή κατασκευή για χρήση ως ροτόντα κρασιού στη Μεγάλη Έκθεση του 1900.
«Μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι επειδή είμαστε μηχανικοί, η ομορφιά δεν μας απασχολεί ή ότι δεν προσπαθούμε να χτίσουμε όμορφες, καθώς και στέρεες και μακροχρόνιες κατασκευές; Οι γνήσιες λειτουργίες της δύναμης δεν συνάδουν πάντα με άγραφες συνθήκες αρμονίας; … Άλλωστε, υπάρχει μια έλξη, μια ιδιαίτερη γοητεία στο κολοσσιαίο που δεν ισχύουν οι συνηθισμένες θεωρίες της τέχνης».
Ο Alexandre Gustave Eiffel πέθανε στην ηλικία των 100
Πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου 1923, ενώ άκουγε την συμφωνία Andante του Ludwig Van Beethoven στο Παρίσι . Στο τέλος της ζωής του θα πει: Μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι επειδή είμαστε μηχανικοί, η ομορφιά δεν μας απασχολεί ή ότι δεν προσπαθούμε να χτίσουμε όμορφες, καθώς και στέρεες και μακροχρόνιες κατασκευές; Οι γνήσιες λειτουργίες της δύναμης δεν συνάδουν πάντα με άγραφες συνθήκες αρμονίας; … Άλλωστε υπάρχει μια έλξη, μια ιδιαίτερη γοητεία στο κολοσσιαίο που δεν ισχύουν οι συνηθισμένες θεωρίες της τέχνης
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
-Gustave Eiffel – French engineer. Ανακτήθηκε από https://www.britannica.com/. Τελευταία προσπέλαση στις 7-12-2022.
-Gustave Eiffel. Ανακτήθηκε από https://www.toureiffel.paris/fr. Τελευταία προσπέλαση στις 7-12-2022.
-Vaga E. The Engineering Feats of Alexandre-Gustave Eiffel. Ανακτήθηκε από https://evavarga.net/. Τελευταία προσπέλαση Τ7-12-2022.
