
Ο Ivan Petrovich Pavlov, γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1849 στο Ryazan της κεντρικής Ρωσίας. Ήταν γιατρός και φυσιολόγος. Έγινε γνωστός κυρίως για την ανάπτυξη της έννοιας «εξαρτώμενο αντανακλαστικό» ή το «αντανακλαστικό υπό όρους», το οποίο και ανέπτυξε σε συνεργασία με τον βοηθό του Ivan Tolochinov. Η κεντρική ιδέα αναπτύχθηκε μετά από την παρατήρηση του ρυθμού σιελόρροιας σε σκύλους. Σε ένα πείραμα εκπαίδευσε έναν πεινασμένο σκύλο να βγάζει σάλια υπό τον ήχο ενός βομβητή, που συνδεόταν με την θέαση τροφής. Για αυτή την επιστημονική έρευνα, που βασιζόταν στις πεπτικές εκκρίσεις, του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1904. Ένα έτος πριν, είχε παρουσιάσει την εργασία αυτή στο 14ο Διεθνές Ιατρικό Συνέδριο της Μαδρίτης, με τίτλο «Η πειραματική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία των ζώων».
«Η επιστήμη απαιτεί από έναν άνθρωπο όλη του τη ζωή. Αν είχες δύο ζωές δεν σου έφταναν. Να είστε παθιασμένοι με την δουλειά και την αναζήτηση σας.»
Ivan Pavlov
Από το εκκλησιαστικό σχολείο στην Ιατρική
Ο Ivan Petrovich Pavlov ήταν γιος ιερέα και εκπαιδεύτηκε πρώτα στο εκκλησιαστικό σχολείο στο Ryazan. Σύντομα όμως το εγκατέλειψε και αποφάσισε να ασχοληθεί με την Φυσιολογία. Έτσι, το 1870 γράφτηκε την φυσικομαθηματική σχολή, για να ακολουθήσει τις φυσικές επιστήμες. Το πάθος του για την επιστήμη ήταν τόσο μεγάλο, που η πρώτη του εργασία για τα φυσιολογία των παγκρεατικών νεύρων πήρε χρυσό μετάλλιο. Το 1875, έλαβε το πτυχίο των Φυσικών Επιστημών, συνεχίζοντας όμως τις σπουδές του στην Ακαδημία Ιατρικής Χειρουργικής. Το 1879, ολοκλήρωσε τελικά τις σπουδές του, και του απενεμήθη για άλλη μια φορά χρυσό μετάλλιο. Στην συνέχεια κέρδισε μια υποτροφία στην Ακαδημία και την θέση του διευθυντή του Φυσιολογικού Εργαστηρίου στην κλινική του ρώσου Σεργκέι Πετρόβιτς Μπότκιν.
Το ερευνητικό έργο του Pavlov ξεκίνησε
Στην κλινική ξεκίνησε το ερευνητικό του έργο. Το 1883, παρουσίασε την διδακτορική διατριβή του με θέμα «Τα φυγόκεντρα νεύρα της καρδιάς». Σε αυτή την εργασία ασχολήθηκε με την τροφική λειτουργία του νευρικού συστήματος και του ενισχυτικού νεύρου της καρδιάς. Εκεί, απέδειξε πως υπήρχε ένα βασικό πρότυπο στην αντανακλαστική ρύθμιση της δραστηριότητας των οργάνων του κυκλοφορικού. Το 1890, κλήθηκε να οργανώσει και να διευθύνει το τμήμα Φυσιολογίας στο Ινστιτούτο Πειραματικής Ιατρικής. Σε αυτό παρέμεινε για 45 συνεχόμενα έτη εως τον θάνατο του. Παράλληλα διορίστηκε και ως καθηγητής Φαρμακολογίας στη Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία. ενώ πέντε χρόνια αργότερα στην έδρα Φυσιολογίας ως το 1925.
Ο Ivan Pavlov καινοτομεί στη μελέτη
Στο Τμήμα Φυσιολογίας στο Ινστιτούτο Πειραματικής Ιατρικής (1891 – 1900), ασχολήθηκε κυρίως με τη φυσιολογία της πέψης. Εως τότε η μέθοδος που χρησιμοποιούνταν ήταν της οξείας ζωοτομής. Εκείνος, όμως, πρωτοπόρησε και ασχολήθηκε με την χειρουργική μέθοδο του χρόνιου πειράματος, η οποία χρησιμοποιούσε συρίγγια και επέτρεπε τη συνεχή παρακολούθηση των λειτουργιών των ζωτικών οργάνων, υπό φυσιολογικές συνθήκες. Με την μέθοδο αυτή ο Pavlov άνοιξε τον δρόμο στη θεωρητική και πρακτική ιατρική.

Απέδειξε πως το νευρικό σύστημα παίζει τον κυρίως ρόλο στην ρύθμιση της πεπτικής διαδικασίας. Πάνω σε αυτή την ανακάλυψη βασίστηκε η σύγχρονη φυσιολογία της πέψης. Όλες οι έρευνες παρουσιάστηκαν σε διαλέξεις που γίνανε το 1895, με τίτλο «Διαλέξεις για τη λειτουργία των κυρίων πεπτικών αδένων».
Η θεωρία των αντανακλαστικών του Pavlov: Ντερντεμισμός, ανάλυση, σύνθεση και δομή
Ο Ivan Petrovich Pavlov ήταν ο πρώτος που έδωσε βαρύτητα ρύθμιση των αντανακλαστικών της δραστηριότητας των πεπτικών αδένων. Και στο πως αυτό συνδέεται με το φαινόμενο της «ψυχικής έκκρισης», που προκαλείται από τα ερεθίσματα της τροφής σε απόσταση από το ζώο. Τα πειράματα είχαν ως σκοπό να αναλύσουν πως λειτουργούν οι σιελογόνοι αδένες. Αυτή η μελέτη της λειτουργίας των εξαρτημένων αντανακλαστικών, ανέλυσε εις βάθος και αντικειμενικά όλη την ψυχική δραστηριότητα. Το 1903, στο 14ο Διεθνές Ιατρικό Συνέδριο της Μαδρίτης, διάβασε την εργασία του «Η πειραματική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία των ζώων». Εκεί, αποδείχθηκε πως ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό πρέπει να θεωρείται ως ένα στοιχειώδες ψυχολογικό φαινόμενο, το οποίο όμως ταυτόχρονα είναι και φυσιολογικό. Ο Pavlov, εισήγαγε τρεις βασικές αρχές για τη θεωρία των αντανακλαστικών: 1. Αρχή του ντερντερμισμού, 2. Την αρχή της ανάλυσης – σύνθεσης και 3. Την αρχή της δομής.
«Χάρη στις σημερινές χειρουργικές μεθόδους μας στη φυσιολογία μπορούμε να επιδείξουμε ανά πάσα στιγμή σχεδόν όλα τα φαινόμενα της πέψης χωρίς απώλεια έστω και μίας σταγόνας αίματος, χωρίς ούτε μία κραυγή από το ζώο που υποβάλλεται στο πείραμα.»
Ivan Pavlov
Ivan Pavlov η παγκόσμια αναγνώριση και τα μετάλλια
Ο Ivan Pavlov, έλαβε παγκόσμια αναγνώριση. Το 1901, εξελέγη μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ενώ το 1904 πήρε το βραβείο Νόμπελ. Το 1907, εξελέγη Ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το 1912 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Cambridge. Επιπλέον, ήταν τιμητικό μέλος σε πολλά ινστιτούτα του εξωτερικού, ενώ μέγιστη τιμή ήταν όταν το 1915 πήρε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Ο Vladimir Lenin με κυβερνητικό διάταγμα, που υπογράφηκε στις 24/1/1921, χαρακτήρισε τις επιστημονικές του εργασίες ως εξαιρετικές και η σοβιετική κυβέρνηση του έδωσε απεριόριστο χώρο για την ανάπτυκη της επιστημονικής έρευνας.

Το έργο του Pavlov ήταν πολύ σημαντικό, αφού απέδειξε πως η κλασσική προετοιμασία οδηγεί στη μάθηση μέσω της συσχέτισης. Όταν εμφανιζόταν το φαγητό στα σκυλιά, εκείνα είχαν σιελόρροια. Το φαγητό ήταν το ερέθισμα χωρίς όρους και η σιελόρροια μια έμφυτη απόκριση. Το κουδούνι που χτυπούσε ήταν το ουδέτερο ερέθισμα. Έτσι, είχαμε ένα εξαρτημένο ερέθισμα και μια εξαρτημένη απόκριση.
Προσωπική ζωή
Ο Pavlov, παντρεύτηκε την Seraphima Vasilievna Karchevskaya το 1881 (η σύζυγός του πέθανε το 1947). Τα πρώτα χρόνια του γάμου τους είχαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έπρεπε να μένουν χωριστά. Στην πρώτη εγκυμοσύνη απέβαλε. Αργότερα, όμως, απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο μικρότερος γιος πέθανε από καρκίνο στο πάγκρεας το 1935.
Ακολουθεί βίντεο σχετικά με την ζωή του Ivan Pavlov.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Ivan Pavlov. Ανακτήθηκε από https://en.wikipedia.org/. Τελευταία πρόσβαση στις 26/2/2022.
McLeod S. 2021. Pavlov’s Dogs Study and Pavlovian Conditioning Explained. Ανακτήθηκε από https://www.simplypsychology.org/. Τελευταία πρόσβαση στις 26/2/2022.
Ivan Pavlov Russian physiologist. Ανακτήθηκε από https://www.britannica.com/. Τελευταία πρόσβαση στις 26/2/2022.