Stevie Wonder. Όταν ακούσει κανείς τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει ή και μόνο το όνομα του, θα του έρθει στο μυαλό το μεγάλο, αψεγάδιαστο χαμόγελο αυτού του καλλιτέχνη. Πρόκειται για έναν Αμερικανό μουσικό, τραγουδιστή, συνθέτη, στιχουργό και παραγωγό που είχε θεωρηθεί ως παιδί – θαύμα, καθώς το ταλέντο του φανερώθηκε σε μικρή ηλικία, με αποτέλεσμα να τον ανακαλύψει η εταιρεία Τάμλα – θυγατρική του μεγάλου οίκου Μόταουν – και να υπογράψουν συμβόλαιο. Και όλα αυτά σε ηλικία μόλις 11 ετών!
Για την ιστορία, περισσότερα από τριάντα τραγούδια του έχουν εισαχθεί στην πρώτη δεκάδα του καταλόγου των μεγαλύτερων αμερικανικών χιτς και έχει λάβει 22 Βραβεία Γκράμι, τα περισσότερα που έχουν ποτέ απονεμηθεί σε άνδρα σόλο καλλιτέχνη. Το 2008 το περιοδικό Billboard εξέδωσε μια λίστα των 100 Μεγαλύτερων Καλλιτεχνών Όλων των Εποχών, για να γιορτάσει τα πενήντα χρόνια έκδοσης της αμερικανικής εκδοχής του περιοδικού, με τον Stevie στο No. 5. Το 2009 αναδείχθη Αγγελιοφόρος της Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών.
Η μεγάλη αρχή
Ο Stevland Hardaway Morris (γεννημένος ως Stevland Hardaway Judkins) ήρθε στη ζωή στις 13 Μαΐου του 1950. Τόπος καταγωγής του είναι το Saginaw, στο Michigan. Γονείς του είναι ο Calvin Judkins και η Lula Mae Hardaway, μια γυναίκα που είχε τη μουσική στο αίμα της, καθώς ασχολούνταν με τη στιχουργία. Είναι το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας του, ενώ άξιο αναφοράς αποτελεί το γεγονός πως γεννήθηκε πρόωρα και πιο συγκεκριμένα, 6 βδομάδες νωρίτερα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα που ήταν πλούσια σε οξυγόνο στη θερμοκοιτίδα του νοσοκομείου, συντέλεσαν σε μια πάθηση του αμφιβληστροειδούς (ROP), μια κατάσταση στην οποία η ανάπτυξη των ματιών αμβλύνεται και προκαλεί την αποκόλληση των αμφιβληστροειδών. Έτσι, ο Stevie Wonder έμεινε τυφλός.
Όταν ήταν τεσσάρων, η μητέρα του χώρισε τον πατέρα του και μετακόμισε στο Detroit μαζί με τα παιδιά της. Άλλαξε το όνομα της σε Lula Hardaway, ενώ αργότερα άλλαξε και το επίθετο του γιου της σε Morris, κυρίως εξαιτίας των αντιδράσεων της οικογένειας της. Ο Wonder κράτησε αυτό το επίθετο ως επίσημο επώνυμο.
Η μουσική μπήκε στη ζωή του πολύ νωρίς, καθώς ξεκίνησε να παίζει πιάνο, φυσαρμόνικα και ντραμς σε αρκετά νεαρή ηλικία. Μάλιστα, δημιούργησε μαζί με ένα φίλο του ένα μουσικό σχήμα, τους Stevie and John, και έπαιζαν στους δρόμους, σε πάρτυ και σε χορούς. Επιπλέον, τραγουδούσε και στη χορωδία της Εκκλησίας των Βαπτιστών, στην οποία ανήκε.
Μουσική καριέρα
1961–1969: Τα singles των ’60s
Στην ηλικία των 11, ο Stevie τραγούδησε σε δική του σύνθεση το Lonely Boy, του Ronnie White των Miracles. Τότε, ο White πήρε τον μικρό Wonder και τη μητέρα του και τους πήγε σε μια οντισιόν της εταιρείας Μόταουν, κατά την οποία ο CEO Berry Gordy συνήψε συμβόλαιο μαζί του. Πριν αρχίσει, ο παραγωγός Clarence Paul του έδωσε το όνομα Little Stevie Wonder, όντας ένα πραγματικά μικρό θαύμα! Ακριβώς επειδή ήταν αρκετά νεαρός, το συμβόλαιο όριζε πως όλα τα έσοδα του θα τα έπαιρνε όταν συμπλήρωνε το 21ο έτος της ηλικίας του. Για να καλύψει τα έξοδα του, του δινόταν ένα εβδομαδιαίο επίδομα, ενώ του παρεχόταν και ένας καθηγητής για ιδιαίτερα μαθήματα, όταν ο Stevie ήταν σε τουρ.
Μέσα σε ένα έτος δούλεψε 2 άλμπουμ. Το πρώτο ήταν το Tribute to Uncle Ray, με κοβερς τραγουδιών του Ray Charles. Το The Jazz Soul of Little Stevie ήταν το δεύτερο άλμπουμ εκείνης της χρονιάς. Και τα δύο δεν είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό.
Κατά τα τέλη του 1962, μια 20λεπτη περφορμανς του ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε με τον τίτλο Recorded Live: The 12 Year Old Genius, ενώ το σινγκλ Fingertips του άλμπουμ έγινε μεγάλη επιτυχία και σκαρφάλωσε στο No. 1 του Billboard Hot 100, κάνοντας τον 13χρονο τότε Stevie το νεαρότερο καλλιτέχνη που ανέβηκε ποτέ στην κορυφή του τσαρτ. Οι επόμενες όμως ηχογραφήσεις του δεν ήταν επιτυχημένες, καθώς η φωνή του άλλαζε, όσο μεγάλωνε, και κάποιοι παραγωγοί σκέφτονταν να ακυρώσουν το συμβόλαιο του. Το 1964 ο ίδιος εμφανίστηκε σε 2 ταινίες, οι οποίος ωστόσο δεν είχαν ούτε αυτές κάποια ανταπόκριση από το κοινό. Παρ’ όλα αυτά, η Sylvia Moy έπεισε τους παραγωγούς να του δώσουν μια τελευταία ευκαιρία. Έτσι, αφαίρεσαν το επίθετο Little από το όνομα του και εργάστηκαν σκληρά για να βγάλουν το χιτ Uptight (Everything’s Alright). Η ανάκαμψη είχε έρθει, ο Stevie Wonder είχε αρχίσει να δουλεύει και στον τομέα της σύνθεσης της εταιρείας Μόταουν με αποτέλεσμα το άλμπουμ του 1968 με τίτλο Eivets Rednow (το όνομα του, Stevie Wonder, γραμμένο ανάποδα). Μερικές από τις επιτυχίες της δεκαετίας αυτής ήταν τα I Was Made to Love Her, For Once in My Life και Signed, Sealed, Delivered I’m Yours.
1970–1979: Τα άλμπουμ των ’70s και η κλασική περίοδος του Stevie Wonder
Στην ηλικία των 20 ετών, ο Wonder νυμφεύτηκε την Syreeta Wright, η οποία ήταν στιχουργός στο επάγγελμα και πρώην γραμματέας στην Μόταουν. Και οι δύο μαζί δούλεψαν για τον επόμενο δίσκο του, με τίτλο Where I’m Coming From. Όπως ανέφεραν, επιθυμούσαν με αυτόν το δίσκο να αγγίξουν τα κοινωνικά προβλήματα του κόσμου και οι στίχοι να έχουν νόημα.
Φτάνοντας στο 21ο έτος της ηλικίας του, η συνεργασία του με την Μόταουν έληξε, με αποτέλεσμα να ηχογραφήσει εκείνη την περίοδο 2 άλμπουμ ανεξάρτητα. Βέβαια, η εταιρεία δε θα μπορούσε να αφήσει έτσι ένα γνήσιο ταλέντο και η σύναψη του επόμενου συμβολαίου ήταν επιτακτική ανάγκη. Αξίζει να τονιστεί πως οι απολαβές του Wonder – βάση του νέου συμβολαίου – ήταν πολύ πιο μεγάλες από ότι στο παρελθόν. Αποτέλεσμα των νέων δεδομένων, ήταν ένα άλμπουμ θεματικό (Music of My Mind), με στίχους που μιλούσαν για την κοινωνία, την πολιτική, αλλά και για μυστικιστικά θέματα. Κυρίαρχο ρόλο είχαν βέβαια τα κλασικά ρομαντικά κομμάτια, σήμα κατατεθέν του Stevie.
Στα τέλη του 1972, ηχογραφήθηκε το Talking Book, που περιελάμβανε τα No. 1 χιτς Superstition και το You Are the Sunshine of My Life, ενώ παράλληλα ξεκίνησε και ένα τουρ με τους Rolling Stones – δείγμα της μεγάλης επιτυχίας των 2 αυτών κομματιών που κέρδισαν μάλιστα 3 βραβεία Grammy. Ο επόμενος δίσκος με την ονομασία Innervisions απέσπασε και αυτός ακόμα 3 βραβεία Grammy, με τον Wonder να έχει γίνει ο πιο αποδεκτός μαύρος καλλιτέχνης των ’70s και με τη μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο.
Τον Αύγουστο του 1973 και ενώ ήταν ήδη σε περιοδεία, ο Wonder είχε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση για 4 μέρες, ενώ έχασε μερικώς την αίσθηση της οσμής και για κάποια περίοδο έχασε και την αίσθηση της γεύσης – αυτήν όχι όμως μόνιμα. Παρ’ όλα αυτά, δεν τον σταμάτησε τίποτα και συνέχισε τις περιοδείες του κανονικά, ενώ κυκλοφόρησε και το δίσκο Fulfillingness’ First Finale το 1974, με κορυφαία τραγούδια τα You Haven’t Done Nothin και Boogie on Reggae Woman.
Το 1976 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Songs in the Key of Life, ίσως η καλύτερη και πιο πετυχημένη δουλειά του. Τα πιο αναγνωρισμένα κομμάτια του δίσκου είναι τα I Wish και Sir Duke, ενώ το Isn’t She Lovely? γράφτηκε για την κορούλα του, που μόλις είχε γεννηθεί.
1980–1990: Η εμπορική περίοδος
Η δεκαετία των ’80s αποτελεί την πιο εμπορική περίοδο του. Η αρχή έγινε με το The Secret Life of Plants και με τη σύνθεση του Let’s get serious, που ερμηνεύτηκε από την Jermaine Jackson.
Ακολούθησε ο πρώτος πλατινένιος δίσκος του (Hotter than July), στον οποίο περικλείονταν το τραγούδι Happy Birthday, το οποίο χρησιμοποίησε για την εκστρατεία που έκανε για να καθιερώσει τα γενέθλια του Martin Luther King ως επίσημη εορτή.
Το 1982 συνεργάστηκε με τον Paul McCartney, δημιουργώντας έναν παιάναin προς τη φυλετική αρμονία, το Ebony and Ivory. Ένα χρόνο μετά, ερμήνευσε το Stay Gold, θέμα της ταινίας του Francis Ford Coppola, The Outsiders. Wonder wrote the lyrics, ενώ το 1984 τραγούδησε και το soundtrack της ταινίας The Woman in Red. Γνωστότερο από όλα, ήταν το I Just Called to Say I Love You, το οποίο σκαρφάλωσε στο No. 1 pop και R&B hit σε ΗΠΑ και Μ. Βρετανία. Ακολούθησε το Part-Time Lover, το Go Home το Overjoyed και συνεργασίες με τη Chaka Khan, τους Eurythmics, τον Elton John, τον Bruce Springsteen και τον Michael Jackson.
1991–έως σήμερα: Η καριέρα του τώρα
Από το 1987 και έπειτα, ο Stevie Wonder συνέχιζε να βγάζει καινούργιο υλικό, με πιο αργό ρυθμό όμως. Το κυριότερο είναι το άλμπουμ 2005’s A Time to Love. Παράλληλα, συνεχίζει και τις ζωντανές εμφανίσεις του. Οι πιο σημαντικές έλαβαν τόπο στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2002 στο Salt Lake City, στο Live 8 concert στη Philadelphia, στο pre-game show του Super Bowl XL το 2006, στην τελετή του Obama το 2009 και στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2011.
Προσωπική ζωή
Ο Wonder έχει παντρευτεί 3 φορές. Από το 1970 ως και το 1972 ήταν με την Syreeta Wright. Από το 2001 μέχρι το 2012 ήταν παντρεμένος με την Kai Millard, ενώ από το 2017 είναι με την Tomeeka Bracy.
Έχει αποκτήσει 9 παιδιά από 5 διαφορετικές γυναίκες. Η μητέρα του πρώτου παιδιού του ονομάζεται Yolanda Simmons, την οποία γνώρισε όταν εκείνη πήγε να εργαστεί ως γραμματέας στην εταιρεία του. Καρπός του έρωτα τους ήταν η Aisha Morris, για την οποία ο Wonder έχει πει το εξής: Ήταν το μοναδικό πράγμα που χρειαζόμουν στη ζωή μου και τη μουσική μου. Η ίδια ήταν έμπνευση για το τραγούδι του Isn’t She Lovely? Με την Simmons απέκτησε και έναν γιο, τον Keith, το 1977.
Το 1983 απέκτησε έναν ακόμη γιο με την Melody McCulley, τον Mumtaz Morris. Εκτός των άλλων, ο Wonder έχει μια κόρη, την Sophia, και ένα γιο, τον Kwame, με μια γυναίκα της οποίας τα προσωπικά στοιχεία δε γνωρίζουμε.
Με τη δεύτερη σύζυγό του απέκτησε 2 γιους. Τον Kailand, ο οποίος είναι ντράμερ και παίζει πολύ συχνά πάνω στη σκηνή με τον πατέρα του και τον Mandla Kadjay Carl Stevland Morris, που γεννήθηκε την ημέρα των 55ων γενεθλίων του πατέρα του. Το 9ο παιδί του γεννήθηκε το 2014 και ονομάζεται Nia.
Ακολουθεί το τραγούδι Part time lover.
Info |https://en.m.wikipedia.org/wiki/Stevie_Wonder
