Ένας συγγραφέας του περιθωρίου που αγαπήθηκε πολύ. Σε κάθε βιβλίο ή ποίημα του το σεξ και το αλκοόλ έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Τσάρλς Μπουκόφσκι προκάλεσε αίσθηση με την περιγραφή του σεξ στα διηγήματά του, τα οποία ήταν και δικά του βιώματα.
Ο Χέρνι Τσάρλς Μπουκόφσκι γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1920, στη πόλη Άντερναχ, της Γερμανίας. Ο πατέρας του όντας στρατιωτικός είχε αρκετές μεταθέσεις, έτσι σε ηλικία δύο ετών, μετακόμισε στο Λος Άντζελες.
Τα παιδικά του χρόνια μόνο ρόδινα δεν μπορεί να τα πει κανείς. Ο πατέρας του, όντας στρατιωτικός -όπως αναφέραμε παραπάνω-, χτυπούσε αρκετά συχνά τον μικρό Τσάρλς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Τσάρλς Μπουκόφσκι να γίνει αρκετά ντροπαλός και να δεχτεί bulling από τους συμμαθητές του. Χλευάστηκε για τη γερμανική προφορά του, ενώ οι καθηγητές του πίστευαν ότι έχει δυσλεξία. Ένα ακόμα πλήγμα ήταν αυτό της ακμής, η οποία του άφησε σημάδια στο πρόσωπο. Τα βιώματα αυτά τα κατέγραψε πολύ αργότερα στη νουβέλα “Ham on Rye” (1982).
Το όνειρο αργεί να γίνει πραγματικότητα
Ένας δρόμος στρωμένος με αγκάθια
Από το 1939 έως το 1941 παρακολούθησε μαθήματα δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας στο Los Angeles City College. Το 1941 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να γίνει συγγραφέας. Αυτό ήταν το μεγάλο του όνειρο. Ένα όνειρο ζωής, το οποίο βρήκε αρκετά εμπόδια.
Το 1944 δημοσίευσε την πρώτη του ιστορία “Aftermath of a Lengthy Rejection Slip” στο περιοδικό Story και επέστρεψε στο Λος Άντζελες. Δυστυχώς τα κείμενά του δεν είχαν απήχηση στο κοινό, ενώ όταν τα ανακάλυψε η μητέρα του, τα κατέστρεψε με τη μηχανή του γκαζόν.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο πατέρας του τον πίεζε να καταταγεί στον στρατό. Φυσικά ο Τσάρλς Μπουκόφσκι δεν δέχτηκε εξαιτίας των παιδικών του βιωμάτων και, συγκεκριμένα, της κακοποίησής του από τον πατέρα του. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το παιδικό τραύμα τον ακολουθεί σαν φάντασμα μέχρι και το τέλος της ζωής του. Αποτυπώνεται έντονα στα έργα του, εκφράζοντας θυμό και λύπη μαζί.
Έτσι αποφασίζει να εγκαταλείψει το πατρικό του μια για πάντα, χωρίς να δει ξανά τους γονείς του. Μένει για δέκα χρόνια άστεγος, μόλις στα 24 του χρόνια, περιπλανώμενος σε Νέα Υόρκη και Λος Άντζελες. Σύμφωνα με τον Μπουκόφσκι ήταν δέκα “μεθυσμένα” χρόνια. Ήταν και η πρώτη του επαφή με το αλκοόλ. Μια σχέση εξάρτισης που θα αποβεί καταστροφική για την υγεία του, αλλά και “μούσα” του.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα χρόνων δημοσίευσε άλλα δύο διηγήματα, αλλά και αυτά δεν είχαν ανταπόκριση. Έτσι, αποφάσισε να κάνει διάφορες δουλειές και να κοιμάται σε φθηνά μοτέλ. Μερικές από αυτές ήταν: οδηγός φορτηγού, χειριστής ασανσέρ, σε εργοστάσιο παρασκευής σκυλοτροφών κ.α. Έτσι εξασφάλιζε τα προς το ζην και, κυρίως, το αλκοόλ, το οποίο κατανάλωνε σε μεγάλες ποσότητες. Το 1955 εισήχθη με αιμορραγία στο νοσοκομείο των απόρων με έλκος στο στομάχι, που λίγο έλειψε να του κοστίσει τη ζωή.
Κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο άρχισε να γράφει για πρώτη φορά ποίηση. Η αυθεντική και δεικτική γλώσσα του αποτέλεσε σημαντική επιρροή για όλους τους μεταπολεμικούς ποιητές. Δυστυχώς όμως δεν αναγνωρίστηκε στην Αμερική, δεν δημοσιεύθηκε σε μεγάλα περιοδικά και δεν βραβεύτηκε από την ακαδημία.
Αξίζει να σημειωθεί πως, αν και ήταν ταλαντούχος στην πένα, τόσο αθυρόστομος ήταν στον λόγο. Ήταν εριστικός και προκλητικός και αυτό φαινόταν και όταν περιέγραφε τις σεξουαλικές σκηνές στα έργα του, γεγονός που δεν επέτρεψε να αυξηθεί το κοινό του στην Αμερική. Προς μεγάλη του έκπληξη όμως, έγινε πασίγνωστος στην Ευρώπη.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ήταν ο πιο πετυχημένος Αμερικανός συγγραφέας στη Γερμανία.
Γυναίκες
Oι γυναίκες αποτέλεσαν την έμπνευση του σχεδόν σε όλα του τα έργα και το διήγημα του “Γυναίκες” είναι καθαρά βιωματικό. Οι σκηνές που περιγράφει είναι τόσο έντονες, που νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στον χώρο και παρακολουθείς τα πάντα. Ίσως να ενοχλούν οι περιγραφές, ειδικά το γυναικείο κοινό, αλλά οι γυνάικες ήταν η μεγάλη αγάπη του και σταθμός της ζωή του.
Κατά την περίοδο που ήταν άστεγος, συνοδοιπόρος σε αυτή την τρέλα του αλκοολισμού ήταν μία από τις σημαντικότερες γυναίκες της ζωής του. Ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερη του και το όνομα της ήταν Τζάνετ Μπέικερ.
Το 1955, και αφού πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, ξεκίνησε να γράφει ποίηση και σε αυτό τον βοήθησε η πρώτη σύζυγος του, Μπάρμπαρα Φράι. Με τη Φράι έμεινε παντρεμένος δύο χρόνια και τον βοήθησε στη δημοσίευση των ποιημάτων του. Η Μπάρμπαρα ήταν εκδότρια ενός μικρού περιοδικού. Δυστυχώς ο γάμος τους δεν άντεξε και το 1958 ο Τσάρλς Μπουκόφσκι ξεκίνησε να δουλεύει ως υπάλληλος στο Ταχυδρομείο τους Λος Άντζελες.
Τα επόμενα δέκα χρόνια ήταν κάπως νωχελικά για τον ίδιο, καθώς κύλησε ξανά στο ποτό και η έμπνευση του στέρεψε. Βέβαια, δημοσίευε διαρκώς κείμενα σε μικρά περιοδικά κι έγινε γνωστός στους ποιητικούς κύκλους ως “ο βασιλιάς των μικρών εντύπων”.
Η πρώτη του ποιητική συλλογή “Flower, Fist and Bestial Wail” εκδόθηκε το 1959 σε ένα φυλλάδιο των 200 αντίτυπων. Λίγο αργότερα, ο Jon Edgar Webb, ο οποίος εξέδιδε το περιοδικό “The Outsider”, εντυπωσιάστηκε από τα ποιήματα του Μπουκόφσκι και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του. Αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος στον Μπουκόφσκι με τίτλο “Outsider of the Year” και αποφάσισε να εκδώσει μια συλλογή της ποίησης του Μπουκόφσκι.
Από το 1960 διατηρούσε την εβδομαδιαία στήλη Notes of a Dirty old Man, στην περιθωριακή εφημερίδα Open City. Στη ζωή του ο Τσάρλς Μπουκόφσκι είχε αναρίθμητους δεσμούς κι εφήμερες σχέσεις.
Βέβαια η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του ήταν η Τζέιν Μπέικερ. Θεωρείται η πιο σημαντική από τις πολλές «μούσες» του. Όταν εκείνη πεθαίνει, ο Μπουκόφσκι γράφει μια σειρά από ποιήματα και διηγήματα θρηνώντας τον θάνατό της.
Το 1964 γεννιέται η κόρη του Μαρίνα Λουίζ, καρπός της σχέσης του με τη θαυμάστριά του Φράνσις Σμιθ. Ο δεσμός με τη μητέρα του παιδιού του δεν διήρκεσε πολύ, καθώς υπήρχαν τσακωμοί και εντάσεις λόγω του αλκοόλ, ενώ το σεξ ήταν “καυτό”, σύμφωνα με τον ίδιο. Από την άλλη πλευρά, ο Μπουκόφσκι διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του μια ιδιαίτερη σχέση με την κόρη του.
Το 1966 ο εκδότης Τζον Μάρτιν ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Black Sparrow Press, με βασικό συγγραφέα τον Μπουκόφσκι. Έτσι, το 1970, ο Μάρτιν του προσφέρει 100 δολάρια την εβδομάδα εφ’ όρου ζωής, προκειμένου να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή.
Έχοντας λοιπόν κατακτήσει την οικονομική ανεξαρτησία του, ο Μπουκόφσκι παραιτήθηκε από το ταχυδρομείο, όπου έζησε δέκα φρικτά πληκτικά χρόνια. Η παραγωγικότητά του αυξήθηκε κατακόρυφα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ολοκλήρωσε την πρώτη του νουβέλα “Post office” (1971). Σε αυτήν τη νουβέλα περιέγραψε ακριβώς τη δεκαετή του θητεία στο ταχυδρομείο.
To 1985 παντρεύτηκε τη Λίντα Λη Μπέιλε, με την οποία έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το τέλος
Στις 9 Μαρτίου του 1994 ο Τσάρλς Μπουκόφσκι άφησε την τελευταία του πνοή, έπειτα από τη μάχη που έδινε με τη λευχαιμία.
Ήταν μόλις 73 ετών και έφυγε στο αγαπημένο του San Pedro της Καλιφόρνια, λίγο αφότου τελείωσε το τελευταίο του βιβλίο «Αστυνομικό» (Pulp).
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στον τάφο του είναι γραμμένη η φράση «Don’t Try» . Ο ίδιος είχε εξηγήσει αυτή τη φράση από το 1963:
«Με ρώτησαν “Τι κάνεις όταν δημιουργείς; Πώς γράφεις;” και τους είπα: “Δεν προσπαθείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, μην προσπαθείς, είτε για τις Κάντιλακ, είτε για να βρεις έμπνευση, είτε για την αθανασία. Περιμένεις και αν δεν γίνει τίποτα, περιμένεις λίγο ακόμα. Είναι σαν ένα ζωύφιο που εντοπίζεις ψηλά στον τοίχο. Περιμένεις να έρθει σε σένα. Όταν φτάσει αρκετά κοντά, τότε το σκοτώνεις”». (Πηγή:http://tvxs.gr)
O Μπουκόφσκι προσπάθησε να βγάλει προς τα έξω τη φωνή των ανθρώπων που έχουν κακοποιηθεί και αναγκάζονται νααταφύγουν σε ουσίες και αλκοόλ προκειμένου να ξεφύγουν από τους δαίμονες τους. Οι χαρακτήρες του έβριζαν, έπιναν, σκοτώνονταν. Ήταν απελπισμένοι και καταστρέφονταν, χωρίς να τους δοθεί μια ευκαιρία να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή. Οι χαρακτήρες του έβριζαν, έπιναν, σκοτώνονταν. Ήταν απελπισμένοι και καταστρέφονταν, χωρίς να τους δοθεί μια ευκαιρία να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή. Κάτι όμως που ο ίδιος κατάφερε. Κατάφερε λοιπόν να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Παρ’ όλες τις “κραιπάλες”, τα ποτά, το σεξ με εκατοντάδες γυναίκες και τον φόβο του για τη δέσμευση, αγάπησε και αγαπήθηκε από πολλές γυναίκες και φυσικά από το φανατικό κοινό του.
Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε ένα βίντεο με μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του Τσάρλς Μπουκόφσκι:
https://www.youtube.com/watch?v=v7Quh27QXKA
INFO:
www.wikipedia.com
www.protoporia.gr
www.nostimonimar.gr
Γυναίκες, 1981 (μετάφραση Χρύσα Τσαλικίδου)
