Μια ακόμα καταγγελία σχετικά με την παραβίαση των ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων που ζουν στην Ρωσική Ομοσπονδία έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη αλυσίδα καταγγελιών. Σύμφωνα με το περιοδικό Euronews :
«Άγνωστη παραμένει η τύχη πολλών ομοφυλόφιλων ανδρών στην Τσετσενία, σύμφωνα με έναν ακτιβιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη σημαντικότερη εφημερίδα της αντιπολίτευσης.
Στην έκδοση του Σαββατοκύριακου η εφημερίδα Νοβάγια Γκαζέτα ανέφερε πως αρκετοί εξ όσων αγνοούνται έχουν συλληφθεί λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού.
Η εφημερίδα κάνει λόγο για τουλάχιστον 100 συλλήψεις και τρεις δολοφονίες, ενώ ακτιβιστές υποστηρίζουν πως οι υπόλοιποι αγνοούμενοι παραμένουν άφαντοι από προσώπου Γης.
Ο εκπρόσωπος του Τσετσένου προέδρου έκανε λόγο για… πρωταπριλιάτικο αστείο.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Ραμζάν Καντίροφ απλώς υπενθύμισε ότι στην Τσετσενία… δεν υπάρχουν γκέι άνδρες, άρα δεν μπορούν να εξαφανίζονται.
Το ζήτημα έφτασε και στον θεματοφύλακα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Ο γενικός εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Τζόνας Γκούναρσον και ο Φρανκ Σβάμπε, ο οποίος στη σύνοδο του Απριλίου θα παρουσιάσει μια σημαντική έκθεση για τον Βόρειο Καύκασο, ζήτησαν την άμεση διεξαγωγή ερευνών για τις ανησυχητικές αυτές καταγγελίες.»
Αν και το παραπάνω δημοσίευμα θα μπορούσε να αμφισβητηθεί καθώς μιλάει αόριστα για τις αναφορές «κάποιου ακτιβιστή» χωρίς να αναφέρει ούτε το όνομα, ούτε την οργάνωση μέσα από την οποία δραστηριοποιείται, δείχνει ωστόσο να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα αν δούμε προσεκτικά την δήλωση του προέδρου Ραμζάν Καντίροφ.
Δεν πάνε πολλά χρόνια που ο πρόεδρος του Ιράν Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ είχε κάνει ακριβώς την ίδια δήλωση όταν είχε ερωτηθεί για την τύχη των ομοφυλόφιλων στη χώρα του. Στο θεοκρατικό Ιράν η ομοφυλοφιλία θεωρείται ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με πολυετή φυλάκιση μα στην πράξη ελάχιστοι ομοφυλόφιλοι βγαίνουν ζωντανοί από τις φυλακές ενώ και οι δολοφονίες τους από άλλους πολίτες μένουν ατιμώρητες.
Η Τσετσενία είναι μια πολύ περίεργη μορφή κράτους. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ξέσπασε ένας αιματηρός εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε Αυτονομιστές και Ομοσπονδιακούς (φιλορώσους), που προκάλεσε και την επέμβαση της Ρωσίας. Τυπικά ο εμφύλιος έληξε το 1999 με νίκη των Ομοσπονδιακών, ωστόσο άτυπα συνεχίζετε μέχρι σήμερα καθώς υπάρχουν πολλές ομάδες αυτονομιστών σε δράση. Η Τσετσενία παρέμεινε αυτόνομη περιοχή που όμως ανήκει στην Ρωσική Ομοσπονδία χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι σχέσεις της με την Μόσχα είναι οι καλύτερες δυνατές.
Να θυμίσουμε εδώ πως στην Ρωσία υπάρχει ομοσπονδιακός νόμος (άρα ισχύει και στην Τσετσενία) που εξισώνει τους ομοφυλόφιλους με τους παιδεραστές αδιακρίτως. Τα εγκλήματα κατά των ομοφυλόφιλων μένουν κατά κύριο λόγο ατιμώρητα ενώ στους χειμερινούς ολυμπιακούς αγώνες του 2014 στο Σότσι οι αρχές «απομάκρυναν προληπτικά» από την περιοχή ανθρώπους που ήταν ανοικτά ομοφυλόφιλοι για να μην «αμαυρώσουν τη διεθνή εικόνα της χώρας παρενοχλώντας τους επισκέπτες».
Μπορεί η κυρίαρχη θρησκεία στην Τσετσενία να είναι το Ισλάμ και αυτό να είναι ένα αγκάθι στα πλευρά για την υπερ-ορθόδοξη Ρωσία ωστόσο φαίνεται ότι στο θέμα των δικαιωμάτων των μειονοτήτων οι πιστοί του Ευαγγελίου συμφωνούν απόλυτα με τους εχθρούς τους , τους πιστούς του Κορανίου: Οι ομοφυλόφιλοι , και κάθε είδους διαφορετικοί, δεν έχουν καν δικαίωμα ύπαρξης. Αν κατά λάθος υπάρχουν τότε οι πιστοί έχουμε το δικαίωμα να διορθώσουμε αυτή την αμέλεια του Θεού/Αλλάχ και να τους εξαφανίσουμε από προσώπου Γης.
Κλείνοντας να πούμε πως είναι απολύτως βέβαιο πως η κεντρική κυβέρνηση της Μόσχας δεν θα κάνει το ελάχιστο για να προστατέψει τη ζωή των Τσετσένων ομοφυλόφιλων. Όχι μόνο γιατί όπως είπαμε παραπάνω δεν έχει κανένα ηθικό πρόβλημα με την εξόντωση τους αλλά και γιατί με τόσα μέτωπα σύγκρουσης ανοικτά στον κόσμο (κυρίως την Συρία και την Ουκρανία) το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν μια νέα ρήξη με την τοπική κυβέρνηση της Τσετσενίας.
Καθώς στην Ρωσία η κυρίαρχη αφήγηση του καθεστώτος και της Εκκλησίας είναι πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι μια φυσική κατάσταση αλλά μια «ανωμαλία που εισάγετε από τη Δύση» ο πόλεμος κατά των ομοφυλόφιλων χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει έναν ακόμα εσωτερικό εχθρό που, μαζί με τους εξωτερικούς, απειλεί τη χώρα και απαιτείται να εξολοθρευτεί από τους «γνήσιους πατριώτες». Οι οποίοι για να το επιτύχουν αυτό πρέπει να στρατευτούν τυφλά κάτω από της διαταγές μιας φωτισμένης κυβέρνησης και ενός φωτισμένου ηγέτη.