Η σκηνή θα μπορούσε να είναι τμήμα κάποιας κωμωδίας όπως το μνημειώδες «Borat! Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan» του ιδιοφυούς Βρετανού κωμικού Sacha Baron Cohen. Όσοι έχουμε δει αυτή την ταινία (παραγωγής 2006) θυμόμαστε τον φανταστικό Καζάκο δημοσιογράφο Μπόρατ Σαντίγιεφ να περιδιαβαίνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να σοκάρει τους πάντες με τις απόψεις του, κυρίως σχετικά με τις γυναίκες. Χαρακτηριστικότατη η φράση του «οι κρατικοί μας επιστήμονες απέδειξαν πως οι γυναίκες έχουν μικρότερο εγκέφαλο από τους άντρες»
Αίθουσα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έτος 2017. Ένας Πολωνός Ευρωβουλευτής ονόματι Γιάνους Κόρβιν-Μίκε, ο οποίος εμφανισιακά θα μπορούσε να είναι ο θείος του Μπόρατ με πολύ χειρότερο γούστο στο ντύσιμο, λέει με στόμφο και έμφαση τα παρακάτω : «Φυσικά οι γυναίκες πρέπει να πληρώνονται λιγότερο από τους άνδρες γιατί είναι πιο αδύναμες, πιο μικρές και λιγότερο ευφυείς. Πρέπει να κερδίζουν λιγότερα. Αυτό είναι όλο».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Γιάνους Κόρβιν-Μίκε έχει δει την ταινία του Cohen το σίγουρο όμως είναι ότι ο Cohen είχε δει, ήδη πριν 11 χρόνια, τους Γιάνους Κόρβιν-Μίκε όλων των εθνών να έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Διότι η περίπτωση του Πολωνού Ευρωβουλευτή δεν είναι μεμονωμένη, απλώς είναι η ποιο εξόφθαλμη. Από τις Ευρωεκλογές του 2014 το Ευρωκοινοβούλιο έχει υποδεχθεί νεοφασιστικά κόμματα τα οποία προωθούν τέτοιες απόψεις ενώ τα ίδια αυτά κόμματα καταλαμβάνουν σημαντικό ποσοστό στις εθνικές εκλογές όλων των Ευρωπαϊκών κρατών πλέον. Αυτό αποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα. Ότι οι απόψεις αυτές εκφράζουν ένα μεγάλο μέρος αυτού που λέγεται κοινή γνώμη και τις στηρίζει με την ψήφο του.
Είναι κοινό μυστικό ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου και ανεξαρτήτως του είδους της εργασίας οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα προβλήματα από τους άντρες. Προσλαμβάνονται πιο δύσκολα, αναγκάζονται να συμβιβαστούν με μικρότερες αμοιβές και να δουλέψουν πολύ σκληρότερα από τους άντρες για να αποδείξουν τις ικανότητες τους. Αναλόγως με την χώρα μπορεί να διαφέρει ο τρόπος και η ένταση ωστόσο μια εργαζόμενη γυναίκα σχεδόν πάντα θα γίνει στόχος σεξουαλικών σχολίων ή/και επιθέσεων από τους άντρες συναδέλφους. Τα πράγματα γίνονται ακόμα ποιο δύσκολα αν μια γυναίκα είναι επίσης και μετανάστρια ή ανήκει σε κάποια εθνική μειονότητα ή είναι άγαμη μητέρα ή ανοικτά ομοφυλόφιλη.
Το φαινόμενο αυτό είναι παγκόσμιο για τον απλούστατο λόγο πως πλέον το οικονομικό σύστημα είναι ένα σε όλο τον πλανήτη, αυτό του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού. Το σύστημα αυτό βασίζεται στον ακραίο ατομικό ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων. Μέσα στο πλαίσιο αυτό οι γυναίκες είναι κατάφωρα αδικημένες σε σχέση με τους άντρες. Οι πατριαρχικές αντιλήψεις και δομές που χαρακτηρίζουν δυτικές κοινωνίες έρχονται να συμπληρωθούν από τον απόλυτο κυνισμό του νεοφιλελευθερισμού. Ένας εργοδότης θα προτιμήσει να προσλάβει έναν άντρα αντί για μια γυναίκα με ίδια ή περισσότερα προσόντα και αυτό γιατί ο άντρας αποκλείεται να μείνει έγκυος ενώ και στην περίπτωση που έχει οικογένεια είναι κοινωνικά αποδεκτό να αφοσιωθεί στην καριέρα του. Αντιθέτως η γυναίκα βαρύνεται πάντα με την φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού κάτι που της αποσπά χρόνο και συγκέντρωση στην εργασία. Από την άλλη πλευρά αν μια γυναίκα δεν έχει και ούτε σκοπεύει να κάνει οικογένεια αντιμετωπίζεται περίπου σαν ψυχικά άρρωστη ενώ για έναν άντρα είναι απλά μια επιλογή.
Τα παραπάνω έχουν γίνει θέματα πολλών μελετών και αναλύσεων που αναζητούν λύσεις. Το επικίνδυνο στις μέρες μας ωστόσο είναι η λύση που προτείνεται από τον Γιάνους Κόρβιν-Μίκε και τους ομοϊδεάτες του σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Να αποδεχθούμε αυτήν την κατάσταση σαν φυσιολογική στο πλαίσιο μιας ευρύτερης ναζιστικής λογικής που λέει πως αν δεν είσαι άντρας λευκός αρτιμελής και ετεροφυλόφιλος δεν είσαι ακριβώς άνθρωπος και δεν σου αναγνωρίζονται ανθρώπινα δικαιώματα. Οι απόψεις αυτές που μέχρι πριν μια δεκαετία φάνταζαν περιθωριακές και άξιες μόνο για διακωμώδηση από ταινίες τύπου Borat αποτελούν σήμερα την πραγματική πίστη μιας μεγάλης μερίδας πολιτών στον Δυτικό κόσμο που με την ψήφο τους στέλνουν τα νεοναζιστικά κόμματα στα κοινοβούλια και τον Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο.
Το σκοτεινό αυτό ρεύμα θα γίνεται ολοένα και εντονότερο όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει, οι θέσεις εργασίας γίνονται όλο και λιγότερες και ο αγώνας για την επιβίωση κάθε μέρα ποιο σκληρός. Με άλλα λόγια όσο ποιο ακραίος γίνεται ο νεοφιλελευθερισμός ο Λευκός Δυτικός Άνδρας θα θεωρεί δικαίωμα του να καθυποτάξει και να εξολοθρεύσει οποιονδήποτε διαφορετικό «απειλεί» την επιβίωση του και την κυριαρχία του στον οικονομικό πρωτίστως τομέα. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Είναι ακριβώς η ίδια συγκυρία που πριν από 77 χρόνια προκάλεσε την εκατόμβη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα όμως με δεδομένο ότι ένας παγκόσμιος πόλεμος μπορεί να αφανίσει την ανθρωπότητα ελλοχεύει κάτι πολύ χειρότερο. Να παγιωθούν αυτές οι αντιλήψεις και όντως να γίνουν δεκτές σαν φυσιολογικές ή έστω συζητήσιμες. Το αποτέλεσμα θα είναι τόσο η Δύση όσο και όλος ο πλανήτης να γνωρίσουν ένα μεταμοντέρνο παγκοσμιοποιημένο Γ’ Ράιχ. Το αν θα είναι στολισμένο με σβάστικες ή όχι δεν έχει καμιά σημασία αφού η ουσία του δηλαδή η εξολόθρευση και καθυπόταξη των αδύναμων από τους δυνατούς θα παραμένει η ίδια.
