Μια ινδιάνικη παροιμία λέει πως μέσα μας ζουν δύο λύκοι, ο ένας αντιπροσωπεύει το καλό και ο άλλος το κακό και εμείς φερόμαστε ανάλογα με το λύκο που κυριαρχεί, δηλαδή το λύκο που ταΐζουμε. Συνήθως μαθαίνεις αυτή την παροιμία από διάφορα κηρύγματα ή «συμβουλές» που μπορεί να ακούσεις κατά καιρούς, ώστε να σου δείξουν πως όλα είναι στο χέρι σου και πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος γιατί πρέπει να συγχωρείς και να μην είσαι εγωιστής όπως επίσης πρέπει να συμβαδίζεις με τα πρότυπα της κοινωνίας σου.
Λάθος, δε ξέρω πως αλλιώς να χαρακτηρίσω αυτή την κατάσταση πέρα από λανθασμένη. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε όντας μόνο καλοί, καλοί μαθητές, καλοί φίλοι, καλά παιδιά κοκ. Αν καταφέρουμε κάτι τέτοιο θα έχουμε πολεμήσει τόσο πολύ ένα κομμάτι του εαυτού μας, τον άλλο λύκο που κουβαλάμε, που δε θα είμαστε πλέον υγιείς και θα προσαρμοζόμαστε σύμφωνα με ότι επιβάλλει και υποτάσσει κάθε φορά η μόδα ως «καλό». Γιατί ακόμη και αυτή η έννοια έχεις τόσες πολλές όψεις και πλευρές από μόνη της που είναι αδύνατο να τη προσεγγίσεις στο τέλειο κάθε φορά.
Για να νιώθουμε όμορφα με το μέσα μας και να βρισκόμαστε σε μια υποτυπώδη έστω ισορροπία θα πρέπει να ταΐζουμε και τους δυο λύκους μας, να υποκύπτουμε κάποιες φορές στα θέλω μας που έχουμε μάθει πως δεν πρέπει και δεν είναι σωστό γιατί η ευχαρίστηση στην κοινωνία μας ταυτίζεται με ενοχές, άπειρες ενοχές.
Μη ζητάς πολλά, μη γίνεσαι άπληστος και εγωιστής, μη διεκδικήσεις ότι πραγματικά γουστάρεις γιατί μπορεί να το στερήσεις από κάποιον άλλον, εσύ οφείλεις να είσαι καλός και να αφήσεις τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους χωρίς να δράσεις γιατί μη ξεχνιέσαι εσύ ΠΡΕΠΕΙ να είσαι καλός, ακόμη κι αν υποκρίνεσαι.
Ας αγκαλιάσουμε για μια στιγμή τον εαυτό μας, ας του αφαιρέσουμε μερικές από τις τύψεις και τις ενοχές που αισθάνεται, ας δώσουμε επιτέλους όχι όλα αλλά τουλάχιστον τα μισά από αυτά που όντως του χρωστάμε. Δεν είσαι κακός άνθρωπος που δε σε γεμίζει πλέον όπως παλιά η παρέα σου γιατί με τον καιρό και τις διαφορετικές εμπειρίες εσύ άλλαξες, ούτε επειδή ερωτεύτηκες και άφησες τους πρώτους μήνες τους φίλους σου γιατί γούσταρες να είσαι κολλημένος με τον άλλον.
Η απόλαυση δεν είναι ενοχή και το μόνο πρέπει που οφείλεις να ακολουθείς στη ζωή σου είναι το «πρέπει» της ζωής σου και μόνο της δίκη σου. Μην απολογείσαι συνεχώς στον καθένα σα να του ζητάς σιωπηλά τη συγκατάθεση του και τη σύμφωνη γνώμη του σε ό,τι κάνεις. Είναι δικαίωμα σου να θες να αράξεις σπίτι με πιτζάμες και πατατάκια βλέποντας βλακείες στο youtube και δεν οφείλεις εξηγήσεις σε κανέναν για αυτό.
Δεν μπορώ να ορίσω τον καλό άνθρωπο αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη πως δεν είναι αυτός που σκέφτεται πρώτα τους άλλους προσπαθώντας να μη στεναχωρήσει κανένα και μην επιτρέποντας στον εαυτό του να βγει στην επιφάνεια επειδή φοβάται ότι δε θα τον αποδεχτούν. Καλός άνθρωπος δεν είναι αυτός που μένει απαθής μπροστά στα δικά του θέλω και μπροστά στην ικανοποίηση των άλλων δε λογαριάζει τίποτα.
Με αυτό τον τρόπο ο ίδιος δε θα βιώσει ποτέ στιγμές ευτυχίας αλλά και οι γύρω του σιγά σιγά θα κουραστούν και θα αποχωρήσουν από τη ζωή του. Καταρχάς θα τους φανεί ψεύτικος και έπειτα δε θα περνάει κανένας όμορφα με την υποκρισία και μια μη υγιή ψυχική πλευρά να έχουν τον πρώτο ρόλο σε αυτή την επικοινωνιακή σχέση.
Είναι δύσκολο αλλά εάν θέλουμε πραγματικά να αδράξουμε τη ζωή και να λάβουμε όσα περισσότερα μπορούμε από αυτά που προσφέρει θα πρέπει να αποδεχτούμε πως είμαστε και έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε τα πάντα από τέρατα μέχρι άγγελοι. Η προσπάθεια να θάψουμε κάτι μέσα μας επειδή απλώς δε μας αρέσει ή δε μπορούμε να το δεχτούμε ως χαρακτηριστικό του εαυτού μας δεν είναι η λύση γιατί αυτό θα αντεπιτεθεί και ανάλογα με το θυμό που έχει συσσωρευτεί μπορεί να μας καταπιεί και να καταλήξουμε να είμαστε μόνο αυτό το χαρακτηριστικό.
Ούτε το ένα άκρο είναι ωραίο ούτε το άλλο όμως ακόμη κι αν φτάσουμε στα άκρα κάποιες φορές ας μη σηκώσουμε αμέσως την πέτρα για να τη ρίξουμε καταπάνω μας θα βρεθούν άλλωστε τόσοι άλλοι να το κάνουν.
Τελικά καλός άνθρωπος είναι αυτός που έχει συνειδητοποιήσει πως είναι πάνω και κάτω από όλα άνθρωπος με ότι ατέλειες, λάθη αλλά και πανέμορφα στοιχεία φέρει αυτό…
Σύνταξη κειμένου: Βέρα Παρδού
Επιμέλεια κειμένου: Kλεοπάτρα Μπράιτ