Από τη γοητεία στην απογοήτευση, η «πρόθεση» κάνει τη διαφορά. Ετυμολογικά, η λέξη απογοήτευση προέρχεται από την πρόθεση από + (τη λέξη) γοητεία. Όπως εύκολα μπορείς να διαπιστώσεις πριν φθάσεις σε αυτό το στάδιο πρέπει πρώτα να περάσεις από το στάδιο της γοητείας. Τι εννοώ λέγοντας αυτό; Θυμηθείτε όλες εκείνες τις στιγμές που γοητευτήκατε από κάτι ή από κάποιον είτε αυτό ήταν ένας στόχος είτε ένα συναίσθημα είτε ήταν ένας σύντροφος είτε ήταν φίλος, οικογένεια και η λίστα δεν έχει σταματημό. Γοητεία λοιπόν, είναι η ιδιαίτερη δύναμη που έχει η ακτινοβολία και η χάρη της ομορφιάς ενός προσώπου και η έλξη που προκαλεί. Προσωπικά θα πρόσθετα πως είναι η «μαγική» ικανότητα που κερδίζει. Κι όπως είπε άλλωστε και ο Albert Camus για τη γοητεία «είναι ένας τρόπος για να σου απαντούν ναι, χωρίς να έχεις κάνει μια σαφή ερώτηση»
Ποια ήταν όμως η πρόθεση σας; Να γευτείτε και να ζήσετε με αυτό και μέσα από αυτό; Και τελικά τι έγινε; Αν απολαμβάνετε την ακτινοβολία και τη χάρη του μέχρι και σήμερα, λογικά δε νιώθετε το αίσθημα της απογοήτευσης ή για να είμαι ακριβής είναι δύσκολο να το νιώθετε, σωστά; Αν όμως νιώθετε απογοήτευση τι τελικά έγινε;
Η απογοήτευση είναι το χειρότερο συναίσθημα ακόμη και από τη μεγαλύτερη οργή. Επί της ουσίας πρόκειται περί ενός είδους χρεοκοπίας. Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύουμε πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες όπως χαρακτηριστικά έχει πει ο Eric Hoffer. Είναι λοιπόν, το δυσάρεστο συναίσθημα ματαίωσης λόγω μη ικανοποίησης και μη πραγματοποίησης ενός επιθυμητού γεγονότος. Είναι αυτός ο ψυχικός πόνος που βιώνουμε όταν κάτι/κάποιος που νομίζαμε ότι πιστεύαμε πολύ ξαφνικά αντιστρέφεται. Στην ουσία καταστρέφεται μέσα μας η ασφάλεια και η σιγουριά που νιώθαμε και πλέον είμαστε εκτεθειμένοι σε μια νέα συνθήκη. Είναι το σημείο μηδέν όπου όλα όσα πίστευες για κάποιο ιδανικό καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος και απομένεις μόνος, απογυμνωμένος από το σαγηνευτικό κύμα γοητείας που άλλοτε σε τύλιγε, με μια στυφή γεύση προδοσίας στα χείλη κι ενός παγωμένου κενού που αισθάνεσαι ότι νεκρώνει όλες σου τις λειτουργίες. Η απογοήτευση είναι ένα συναίσθημα καθαρά προσωπικό και πικρό γιατί βασανίζει και ταλανίζει την ψυχή. Επειδή όσα πίστευες πως ίσχυαν ως δεδομένα στα συναισθήματα και στις εκτιμήσεις του άλλου για σένα αποδείχθηκαν τελικά οι μεγαλύτερες διαψεύσεις. Έρχεται μια στιγμή που αντιλαμβάνεσαι πως στο κεφάλι σου είχες πλάσει μια ουτοπική ευτυχία και ο υπόλογος σε σένα δεν είναι κανένας άλλος παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός.
Η απογοήτευση θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως είναι η δίδυμη αδελφή της προδοσίας. Μοιάζουν τόσο πολύ που είναι δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο να τις διακρίνει κάποιος. Η μία δεν μπορεί να υφίσταται δίχως την ύπαρξη της άλλης.
Απογοήτευση και προδοσία.
Προδοσία και απογοήτευση.
Όπως προείπα ο υπόλογος σε σένα δεν είναι κανένας άλλος παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός και αυτό διότι αγνόησες τα σημάδια.
Μαζεύεις λοιπόν τα κομμάτια του και καλείσαι να τον συνθέσεις ξανά από την αρχή. Κι αυτή τη φορά σε πιο στέρεες βάσεις.
Η απογοήτευση είναι μάθημα υψίστης αξίας. Σου μαθαίνει πόσο απρόβλεπτοι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι. Και εκεί που νόμιζες ότι χωράς, ξαφνικά καταλαβαίνεις ότι περισσεύεις. Μάθε μόνο να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές και όχι μόνο πάνω σε αυτές.
Ξέρω, κυλάει ακόμα αίμα στις φλέβες σου και είναι λογικό όσο παράλογο και αν ακούγεται. Αγαπάς και πιστεύεις ακόμα.
Αγάπησε όμως πρώτα εσένα.
Μόνο τότε η απογοήτευση θα είναι λέξη άγνωστη για σένα.
