Έρωτας. Μία λέξη μικρή που κρύβει μέσα το πιο μεγάλο αίσθημα. Πόσα τραγούδια, ποιήματα, βιβλία ακόμη και ταινίες έχουν ως έμπνευσή τους τον έρωτα; Άπειρα. Αυτή τη φορά όμως θα μιλήσουμε για την όχι και τόσο ωραία του πλευρά κι αυτό γιατί δεν είναι πάντα όλα ρόδινα κι ιδανικά.
Καμιά φορά το μαζί στον έρωτα δεν είναι αρκετό..
Χρειάζονται πάντα δύο άνθρωποι για να δημιουργήσουν μια όμορφη σχέση, αλλά μερικές φορές, είναι ο ένας από τους δύο που καταβάλλει λίγη περισσότερη προσπάθεια από τον άλλο. Το να είσαι αυτός που νοιάζεται περισσότερο σε κάνει να νιώθεις άβολα, σαν να πρέπει ξαφνικά να δικαιολογήσεις ολόκληρη την ύπαρξή σου σε κάποιον άλλο.
Όμως καμιά φορά αυτό δεν είναι αρκετό για να σε κρατήσει στη σχέση αυτή κι εκεί η απόφαση να πάρετε χωριστούς δρόμους είναι μονόδρομος. Δύσκολη κατάσταση ο χωρισμός, η απογοήτευση, ειδικά αν ο έρωτας είναι ακόμη δυνατός- τουλάχιστον για τον ένα από τους δυο.
Κάτι τέτοιες στιγμές, σκέφτεσαι, πώς μπορεί η απλή απουσία του δικού σου κάποτε ανθρώπου, να προκαλέσει έναν τέτοιο στοιχειωμένο απόηχο στην καρδιά και την ψυχή σου; Τώρα πλέον είσαι μόνος σου, με το φάντασμα μιας αγάπης να σε στοιχειώνει αμείλικτα, και φαίνεται να χρωστάς στον εαυτό σου μία ειλικρινή εξήγηση.
Η συναισθηματική πληγή του χωρισμού
Ξαφνικά ο χρόνος δεν κυλάει το ίδιο. Στεναχώρια, απογοήτευση. Καταλαβαίνεις πόσο σου λείπει, πόσο θέλεις πίσω όλα εκείνα που έχασες. «Τι να κάνει; Πού να είναι;», σκέφτεσαι κι αρχίζεις να φλερτάρεις με το κινητό σου. Ένας ήχος, μια φωτισμένη οθόνη κι ένα μήνυμα από το πρόσωπο που σκέφτεσαι είναι όλα όσα ζητάς.
Πάνω από το κινητό έχει σταματήσει ο χρόνος για σένα, βάζοντας τον εαυτό σου στο δίλημμα να στείλεις μήνυμα. Ένα μήνυμα που όμως δεν στάλθηκε ποτέ! Ανοίγεις τη συνομιλία σας με την πεποίθηση ότι ίσως έστειλε και δεν το είδες ή διαβάστηκε το μήνυμα κατά λάθος ή ίσως να γράφει ακόμη και τώρα. «Μακάρι να έγραφε», σκέφτεσαι.
Ώρες σαν κι αυτές είναι που η απογοήτευση όλο και μεγαλώνει και συνειδητοποιείς την απουσία του κι αυτό είναι που σε τσακίζει. Δεν περνάει απ’ το μυαλό σου σαν μια όμορφη ανάμνηση, μα σαν μια έλλειψη τρομερή, σαν ένα ναρκωτικό, σαν να χρειάζεσαι τη δόση σου.
Είναι η στιγμή που φεύγει η λογική και το μόνο που λειτουργεί είναι το ένστικτο και το συναίσθημα. Είναι εκείνα που σε οδηγούν να κάνεις τέτοιου είδους σκέψεις. Και τότε, σκέφτεσαι, πώς θα μπορούσε ένα άτομο να έχει τόση σημασία;
Απογοήτευση σημαίνει ματαίωση
Σταμάτα να προσπαθείς να σωπάσεις τις κραυγές στο κεφάλι σου. Μπορεί τώρα να φαντάζει τρελό και εσύ να νιώθεις πως είσαι καλυμμένος με μώλωπες και να ξεχειλίζεις από κενό. Μπορεί να χαθείς, είσαι μόνος, και έχεις πληγωθεί απίστευτα. Ωστόσο, μπορεί πάντα, να ήταν χειρότερο, όπως συμβαίνει για αμέτρητους άλλους ανθρώπους εκεί έξω. Αν το να είσαι το άτομο που αγαπά πολύ σημαίνει ότι ραγίζεις την καρδιά σου ξανά και ξανά, τότε γίνε αυτό το άτομο. Μπορεί τώρα να στεναχωριέσαι και να κλαις, αλλά τουλάχιστον αυτά τα έντονα συναισθήματα, εκτός του ότι θα χαθούν με το καιρό, είναι κι αυτά που σε κρατούν ζωντανό σε αυτόν τον τρελό κόσμο.
Κι αυτή ήταν η μία πλευρά της απογοήτευσης στον έρωτα. Όμως υπάρχει κι ακόμη μια κατάσταση που είναι λίγο πιο δύσκολη ακόμη κι από τον χωρισμό. Γιατί για να επέλθει ο χωρισμός, έχει δημιουργηθεί η σχέση που δυστυχώς όμως δοκιμάστηκε και δεν τα κατάφερε.
Υπάρχει και η περίπτωση, εσύ να ερωτεύτηκες, αλλά η άλλη πλευρά ή ποτέ να μην ανταποκρίθηκε ή να έμοιαζε με το «ιδανικό» που δεν κατάφερες να αποκτήσεις. Πώς λοιπόν ξεπερνάς κάποιον που δε σου έδωσε την ευκαιρία να τον ζήσεις πραγματικά, να σε απογοητεύσει και εν τέλει να τον απομυθοποιήσεις;
Πολλές φορές δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να βιώσουν το κομμάτι της θλίψης που ακολουθεί την απογοήτευση όσο χρειάζεται για να μπορέσουμε να πάμε παρακάτω. Ειδικά στην περίπτωση όπου δεν είχαμε βγει καν ραντεβού ή μας απέρριψαν πριν προλάβει να γίνει κάτι, θεωρούμε παράλογο να αφήσουμε τους εαυτούς μας να κλάψουν.
Όμως, εδώ, η σιωπή τριγύρω σου είναι εκκωφαντική, τρελή. Δεν ξέρεις τι ώρα είναι. Δεν έχεις αγγίξει το τηλέφωνό σου για να ελέγξεις την ώρα. Φοβάσαι ότι, κοιτάζοντας την οθόνη του, απλώς γνωρίζοντας ότι είναι μόνο μερικοί αριθμοί μακριά, θα υποκύψεις στον πειρασμό.
Για εσένα ο έρωτας έχει πρόσωπο και παρόλο που παλεύεις να μην το σκέφτεσαι, παλεύεις εξίσου σκληρά να το δεις, έστω και για μια στιγμή. Αν και μόνο για τη γαλήνη του να ξέρεις ότι, αν και δεν υπάρχει ανταπόκριση, είναι ακόμα εκεί.
Ανήμπορος στα παιχνίδια του μυαλού
Κατά κάποιο τρόπο, το μυαλό σου δεν σε βοηθάει. Οι αισθήσεις σου είναι δόλιες καθώς αποφασίζουν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι. Σκέφτεσαι να μπορούσες να το δεις άλλη μια φορά. Έστω και μόνο για να ηρεμήσει ο τρανταχτός χτύπος της καρδιάς σου, έστω και μόνο για να χαλαρώσει το μυαλό σου που ουρλιάζει, έστω και μόνο για να νιώσεις ξανά ζωντανός.
Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα καλύψεις το κενό μόνος σου, γεμίζοντας τη κενή θέση στο κρεβάτι σου και στο μυαλό σου με κάποιο άλλο πρόσωπο.
Προσπαθείς να διαλύσεις την εικόνα του, σαν καπνό, σαν ομίχλη, σαν όνειρο, με κάθε βήμα που κάνεις προσπαθώντας να απομακρυνθείς. Τα συναισθήματα όμως, δε λειτουργούν με διακόπτη, οπότε δεν μπορείς να περιμένεις πολλά πράγματα απ’ τη μια μέρα στην άλλη.
Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου
Μπορείς όμως να απολαύσεις λίγο χρόνο με τον εαυτό σου κι εκεί που θα σκεφτόσουν το πρόσωπο που δεν ανταποδίδει τον έρωτά σου, σκέψου τον εαυτό σου. Επειδή δεν ανταπέδωσε κάποιος την στοργή και την αγάπη σου πρέπει αυτή να πάει χαμένη;
Στο τέλος αυτής της ζωής, θα είσαι μία ψυχή που έδωσε πάρα πολλά και αγάπησε πάρα πολύ έντονα και ένιωσε πολύ τρελά. Είναι καλύτερα να έχεις νιώσει και να αισθανθείς βαθιά παρά να έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή σε μια αδιάφορη και ουδέτερη κατάσταση. Όσον αφορά τα πρέπει και τα πιθανά, ας τα αγνοήσουμε γιατί ο μόνος ικανοποιητικός τρόπος ζωής είναι το άπειρο.
«Η ερωτική σου απογοήτευση είναι, απλά, μια νέα εκδοχή της ίδιας παλιάς ιστορίας.» ~ Jay McInerney
