Είμαστε όλοι αναντικατάστατοι, όσο τρομακτικό ή μεγαλοστομία και αν ακούγεται. Ο καθένας που υπάρχει γύρω μας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν πρέπει να συγχέεται με άλλους. Καθένας μας κάτι προσφέρει και κάτι διεκδικεί από τον άλλον, ναι, οι σχέσεις δεν είναι ανταλλακτικό εμπόριο αλλά όλοι μας χωρίς εξαιρέσεις θέλουμε να λάβουμε συναισθήματα όταν κι εμείς δίνουμε. Άλλωστε μεταξύ μας δε χρωστάμε και σε κανέναν, όποιος μας πλησίασε όσο κυνικό και να φανεί κάτι ήθελε από μας τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Πράγματι, υπάρχει η έκφραση που όσο αγριεύουν οι κοινωνίες χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά αλλά μην πέφτετε σε αυτήν την παγίδα δεν ισχύει το «ουδείς αναντικατάστατος». Δεν ισχύει, ειδικά αν μιλάμε για τις ανθρώπινες σχέσεις. Βέβαια δεν γίνεται να έχει βάση και σε πιο μικρής κλίμακας θέματα όπως αποτελεί η εργασία γραμματειακής υποστήριξης που είναι πολύ πιθανό να βρεθεί κάποιος, ο οποίος θα δεχτεί τις μειώσεις μισθού σε αντίθεση με το αυξημένο ωράριο και θα φέρνει εις πέρας τη δουλεία του αλλά ακόμη και τότε δε θα προσφέρει κάτι που ο προηγούμενος υπάλληλος μπορούσε
. Ζούμε σε μια εποχή πολύ γρήγορη, όλα αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς και αν δεν προλάβεις να ακολουθήσεις τότε εκτοπίζεσαι και δεν αποτελείς πια βασικό παίχτη της ομάδας. Δεν είναι δυνατόν όμως να φερόμαστε στους ανθρώπους σαν να επρόκειτο για ομοιόμορφες μηχανές που εκτελούν ακριβώς τις ίδιες λειτουργίες.
Είμαστε διαφορετικοί, με άλλες συνήθεις και ατέλειες ο καθένας μας ξεχωριστά. Έχουμε διαφορετικά βιώματα και τρόπο σκέψης για αυτό ακριβώς είμαστε πολύτιμοι, δεν υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω στον κόσμο που να είναι εμείς και αυτό μας καθιστά πολύτιμους. Πολύτιμους όχι μόνο για τους γύρω μας και αυτά που μπορούμε να προσφέρουμε αλλά κυρίως για μας, γιατί όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσουμε τόσο πιο γρήγορα θα εκτιμήσουμε και αγαπήσουμε τον εαυτό μας.
Προσοχή όμως το γεγονός ότι είμαστε τόσο μοναδικοί δεν πρέπει να αποτελεί τη μόνη μας σκέψη με αποτέλεσμα να υπονομεύουμε τους άλλους. Είναι και εκείνοι το ίδιο μοναδικοί με μας και αυτό είναι το όμορφο και το υπέροχο στην όλη υπόθεση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά ακριβώς η ίδια στιγμή με τον ίδιο άνθρωπο για να τη ζήσεις, μπορεί να ζήσεις κάτι παρόμοιο αλλά ποτέ το ίδιο. Μπορεί να μην έχουμε τις ίδιες ευκαιρίες στη διεκδίκηση ανθρώπων και καταστάσεων μα αυτό δεν κάνει κανέναν ανώτερο, είμαστε ίσοι και είναι όμορφη αυτή η συνειδητοποίηση.
Αυτός ο έρωτας που σε σημάδεψε είναι αναντικατάστατος όχι γιατί δεν θα μπορέσεις ποτέ να τον ξεπεράσεις αλλά γιατί δε θα ξαναζήσεις κάτι τόσο έντονο με τον ίδιο άνθρωπο όπως το έζησες. Εάν καταφέρεις να συνειδητοποιήσεις κάτι τέτοιο θα καταλάβεις πόσο σημαντικές είναι οι στιγμές σου και θα αρχίζεις να τις βιώνεις όσο πιο έντονα μπορείς. Ακόμη θα μπορέσεις να μη κυνηγάς χίμαιρες αφού θα καταλάβεις πως οι άνθρωποι είμαστε μοναδικοί και δε προσπαθείς να βρεις τον ίδιο έρωτα σε άλλους περαστικούς από τη ζωή σου.
Προσπάθησε απλώς να απολαύσεις τη μοναδικότητα σου και φέρσου πολύ έξυπνα και προσεκτικά όταν θα έρθει η ώρα να επιλέξεις με ποιον θα τη μοιραστείς.
Σύνταξη κειμένου: Βέρα Πάρδου
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
