Πολύ συχνά πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέμαι: Πως θα είναι σε δέκα χρόνια η ζωή μου άραγε; Θα έχω πετύχει τους στόχους που έχω; Αν όχι όλους, έστω κάποιους; Κοντολογίς, δηλαδή, γενικά με πιάνουν τα υπαρξιακά μου.. Ένα από τα ερωτήματα που με απασχολεί ιδιαίτερα, ωστόσο, αυτές τις ημέρες με αφορμή και μη διάφορα γεγονότα, είναι ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα -αν όχι το σημαντικότερο όλων- που απασχολεί εμένα και εκατομμύρια άλλους θαρρώ : Τι είναι η ζωή; Πάρε μερικά δευτερόλεπτα και σκέψου την απάντηση σου πριν διαβάσεις τη δική μου.. Τι συνειδητοποιείς; Εύκολο μα συνάμα δύσκολο να το απαντήσεις ε; Και κάπως έτσι καταλαβαίνεις πως η ζωή δεν είναι κάτι μονοδιάστατο, μονόπλευρο.. Δεν ορίζεται μονοσήμαντα, όπως και καμία άλλη άυλη αφηρημένη έννοια..
«Η Ζωή είναι ωραία…» λένε κάποιοι «…άλλα τα έχει μ’ άλλον…». Όχι! Η ζωή δεν είναι ωραία ούτε και άσχημη, δεν είναι καλή ή κακή, δίκαιη ή άδικη.. Τί είναι η ζωή; Μία οδύσσεια! Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες. Αυτές οι περιπέτειες είναι καλές ή και κακές, ευχάριστες και δυσάρεστες. Περιπέτειες άλλες γεμάτες νόημα(τα) που σου προσφέρουν κάποιο δίδαγμα και άλλες ανούσιες που συμβαίνουν απλά για να συμβούν. Η ζωή είναι μία σειρά από γεγονότα, άλλα καθορισμένα από εσένα και άλλα καθορισμένα από κάτι άλλο, μία «υπερδύναμη». Θες η τύχη είναι αυτή; Η μοίρα, κάποιος Θεός; Όλα μαζί; Δεν έχει σημασία…Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά τα γεγονότα που απαρτίζουν τη ζωή του καθενός συμβαίνουν.
Δεν είμαι ρομαντικός άνθρωπος.. Δεν πιστεύω πως όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο. Κάποιες φορές ό,τι δε σε σκοτώνει δε σε κάνει επίσης και πιο δυνατό, κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους και όχι «κάλλιο αργά παρά ποτέ» και μερικές φορές όσες φορές και αν σηκωθείς αφού έχεις πέσει κανείς δε θα βρίσκεται στη γωνία να σ’ ανταμείψει για το κουράγιο που επέδειξες. Παρ’ όλα αυτά, τίποτα δε μας δίνει το άλλοθι να μεμψιμοιρούμε ακατάπαυστα χωρίς να κάνουμε πραγματικά κάτι για να αλλάξουμε αυτό που μας ενοχλεί , αν όντως θέλουμε να αλλάξει. «Ο ζητιάνος και ο δισεκατομμυριούχος έχουν τον ίδιο χρόνο διαθέσιμο». Είκοσι τέσσερις ώρες τη μέρα, τριάντα ημέρες το μήνα, τριακόσιες εξήντα τέσσερις μέρες το χρόνο. Ο καθένας επιλέγει τι θα κάνει με αυτόν το χρόνο.
Πράγματι, δεν παρουσιάζονται οι ίδιες ευκαιρίες σε όλους ή ατυχίες για τους πιο απαισιόδοξους. Αλλά αναρωτήσου: Ποιος φταίει γι’ αυτό; Φταίει η ζωή που είναι τόσο άδικη και άσχημη; Ή εμείς που σταματάμε να προσπαθούμε και πολλές φορές δεν ξεκινάμε την προσπάθεια ποτέ, παρά κλαιγόμαστε για όλα τα δεινά που μας έχουν βρει;
Έχασες τη δουλειά σου.. Και τι μ’ αυτό; Πάρε κάποιο χρόνο, γκρίνιαξε γι’ αυτό, κλάψε, αλλά μετά ανασυγκροτήσου και πάλι. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Η άλλη επιλογή είναι ο δρόμος, η επαιτεία ή επαγγελματική σταδιοδρομία της κλεψιάς.. Αυτό θες για’ σένα; Αν η απάντησή σου είναι ναι, τι να σου πω, ποια είμαι εγώ για να κρίνω εσένα; Αλλά κατά ενενήντα εννέα κόμμα εννέα τοις εκατό Μπορείς και καλύτερα.. Κάνε υποχωρήσεις, όχι για κάποιον άλλον αλλά για εσένα! Αν δε βρίσκεις την τέλεια δουλειά και δε σε παίρνει, δοκίμασε κάτι άλλο και ίσως στην πορεία τη βρεις ή ακόμη και να ανακαλύψεις κάτι άλλο, εξίσου καλό ή και καλύτερο. Αλλά θέλει πείσμα, επιμονή και προσπάθεια.
Γιατί αυτό είναι η ζωή: Ένα συνονθύλευμα από προσπάθειες-επιτυχείς και αποτυχείς-, περιπέτειες-ευχάριστες και δυσάρεστες- που χρειάζεται αρκετό πείσμα και επιμονή!
https://www.youtube.com/watch?v=YOqwq5wu8As
