7 Οκτωβρίου 2020. Που βασίζεται η σπουδαιότητα αυτής της ημερομηνίας; Αποτελεί ΤΗΝ νίκη ή μια νίκη κατά του φασισμού;
Αρχικά, πρόκειται για την μεγαλύτερη σε διάρκεια δίκη νέο-φασιστών από την ποινική δίωξη των Ναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης (1945-1946). Αυτό από μόνο του δίνει στην δίκη μια υπόσταση ευρωπαϊκού ,αν όχι παγκόσμιου, χαρακτήρα , καθώς ανοίγει ο δρόμος για τον εξοστρακισμό των νέο-ναζιστικών/φασιστικών κομμάτων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου συνολικά. Επιπλέον, την συγκεκριμένη ημέρα δικαιώθηκε πρώτα από όλα η οικογένεια του Παύλου Φύσσα και μετέπειτα όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που τόσα χρόνια βγαίνουν στους δρόμους και διεκδικούν την εξάλειψη της οποιασδήποτε μορφής φασισμού, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Εκτός από αυτούς τους ανθρώπους δικαιώθηκε και η τιμή αρκετών αντιφρονούντων, αριστερών , κομμουνιστών που είχαν εξοριστεί ή και θανατωθεί κατά τη διάρκεια της Χούντας. Μαζί με τον Ρουμπακιά και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους , καταδικάστηκαν , εμμέσως, όλοι οι υπεύθυνοι για δολοφονίες μεταναστών και μεταναστριών ή και για δολοφονίες που αφορούν γνωστά και μη πρόσωπα και από πίσω κρύβονταν ιδεολογικές τοποθετήσεις και πολιτικά συμφέροντα.
Ωστόσο, δεν πρέπει η χαρά μας να είναι υπέρμετρη. Ο Μπρεχτ μας προειδοποιεί: «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό.» Μόλις κόπηκε ένα κεφάλι της Λερναίας Ύδρας του φασισμού και ελλοχεύει ο κίνδυνος να εμφανιστούν κι άλλα , αν ανατρέξουμε στις 7 Οκτωβρίου ή στις 17 Νοέμβρη του 2020 θα δούμε πολλά video αναθερμανσμένου κλίματος μεταξύ των ΜΑΤ και των παρευρισκόμενων (το ποιος έφταιγε τίθεται στην κρίση του καθενός) ενώ στα κοινωνικά δίκτυα όλοι μας βρισκόμαστε αρκετά συχνά αντιμέτωποι με κραυγές μίσους. Κραυγές μίσους κατά της Δημοκρατίας. Το πεδίο βολής των κοινωνικών δικτύων αποτελεί χώρο εξαπόλυσης πυρών προς όλες τις κατευθύνσεις. Χαρακτηριστικό των τελευταίων ετών αποτελεί το μεταναστευτικό ζήτημα. Σε ανάλογου περιεχομένου ποστ παρατηρούμε να ξεδιπλώνεται όλο το φάσμα της μισαλλοδοξίας … Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε πως εκκρεμεί η δίκη της Zackie, μια δίκη από την οποία θα κριθούν και θα κατακριθούν (;) πολλές ομοφοβικές τάσεις στην Ελλάδα. Από αυτόν τον μικρό λίβελο δεν θα έλειπαν και όσοι από αυτούς που ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα του πολιτικού κόσμου υπερασπίζονται την αρχή της Δημοκρατίας αλλά παράλληλα την κατακρεουργούν , όταν αρνούνται κατηγορηματικά να ακούσουν απόψεις και προτάσεις ανθρώπων που έρχονται από «αντίπαλα στρατόπεδα». Τέλος, πόσες φορές έχουμε συζητήσει στην καθημερινότητά μας παραδείγματα που εντείνουν την άποψη πως ο φασισμός έχει ριζώσει τόσο βαθιά στην κοινωνία που δημιουργεί ολοκληρωτικές πεποιθήσεις και τοποθετήσεις;
Ο ολοκληρωτισμός οδηγεί σε μια πολικότητα της κοινωνίας, η οποία ευνοείται από τις ταμπέλες που τοποθετούμε από την ατομική υπεροχή και από την παντελή αδιαφορία για ζητήματα που δεν αφορούν, φαινομενικά, τις ατομικότητές μας. Έχοντας ως βάση των κοινωνικών συμπεριφορών αυτά τα χαρακτηριστικά δεν θα καταφέρουμε ποτέ να λειτουργήσουμε συνεργατικά, προκειμένου να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε προβλήματα που κατατρύχουν την καθημερινότητα όλων μας. Γι’αυτό και απόψεις όπως «παρευρέθηκαν τόσοι άνθρωποι στη δίκη της Χρυσής Αυγής και για άλλα ζητήματα , όπως το Μακεδονικό, δεν παρατηρείται συμμετοχή στις κινητοποιήσεις» είναι ανερμάτιστες. Είναι ανερμάτιστες όχι γιατί αποκλείεται οι διαμαρτυρόμενοι για άλλα ζητήματα να μην ξεπερνούν τους 20.000(ίσως να μην συμφωνούν και με όλες τις κινητοποιήσεις όλοι οι άνθρωποι , αυτό είναι η αρχή της Δημοκρατίας) αλλά γιατί το πιο σημαντικό για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας είναι να υπάρχει αλληλεγγύη, ομόνοια και σύμπλευση. Μόνο αν ο φασισμός εν γένει μπορέσει να καταπολεμηθεί, θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε και τα παραπάνω. Κάποιοι φαίνεται πως το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό , για αυτό και προτίμησαν να βάλουν τη μάσκα τους και να παρευρεθούν έξω από το Εφετείο Αθηνών στις 7 Οκτωβρίου 2020. Και μην ξεχνάτε, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα….
